- 13 Temmuz 2016
- 1.167
- 1.879
- 48
- Konu Sahibi MerveOkanAsk
- #1
Selam herkese.
Size uzun yıllar öncesini anlaticam.
Aynı köylü oldugumuz aile var.
Benden 3 yas büyük ogullari var.
Küçükken her yaz köye gittigimiz de beraber oynardik.
Senelerce bizim cocuklugumuz böyle geçti.
Sonra büyüdük yavas yavas.
Ayni sehirde oturuyorduk.
Artik büyüdüğümuz icin gorusmek icin koyu beklemiyorduk.
Ayni sehirde olduğumuz için sık sık gorusmeye vakit gecirmeye başladık.
Ben ona hep platonik aşıktım.
Ama o beni istemiyor sanıyordum.
Yine yaz aylarinda koydeyiz. O bana itiraf etti sevdigini.
Şok olmuştum. Bende ona hemen sevdigimi soyledim. Çocuktum zaten 18 yaşlardaydım.
Hızlandırmis anlatıyorum kizlar sıkılmayin diye.
Sonra biz 4 ay sevgili olarak görüştük.
Askerliği geldi. Askere gitmeden beni aradı ve "sen beni beklemezsin askerde olmaz bu is ayrilalim "dedi.
Bende o zamanlar asi kiz ergenlik tabi hic takmiyor gibi davrandim.
Bu arada cocugun annesi arkadas benim annemle. Benide cok sever hala görüşüyoruz annesiyle.
Öğrendim ki benden baska çıktığı varmış. Askere gitmeden beni başından atmış. Ama bir gece yine aradı ağlıyordu. Ben hata yaptım mecbur kaliyorum hakkini helal et gibisinden konuştu. Tersledim kapattım telefonu.
Daha da hic konuşmadık.
Askerdem gelince evlendi o kızla.
Ailesi istemedi.
Ben hep takip ettim sosyal medyadan da. Ne zaman köyde denk gelsek hemen benim oldugum ortamı terkediyor.
Yalan yok cok sevmiştim. Karısini da kıskandım çok zamanında ama zararim olmadi olmazda.
Daha yeni çocuğu oldu.
Grip olmuştum bende eşimden geçti. Hastaneye giderken annem aradı. × teyzen aradi(cocugun annesi ) sana ulasamamis gelini dogum yapmis ona da uğra istersen dedi.
Uğradım.
Konuştuk kantinde.
Bana içini döktü ×teyze (cocugun annesi sevdigim dedigim kisinin)
Gelini çok kilo almış. Yerinden kalkip yuruyemiyormus bile. Sürekli yiyecek aldiriyormus. Ne olcak boyle dedi. Oglumu cok eziyorlar. Bebekte yaptilar artık kahroluyorum dedi.
Sonra gözleri yaşardı. Seni hep gelinim olarak istedim oglum cok yanlis yapti dedi.
Bende artık bunlarin anlamı yok diye konusma yaptim.
Kisaca boyle kızlar.
Bunlari kimseye anlatmamistim.
Uzun oldugunu biliyorum ama artik buraya yazdim ve kurtuldum bu mazideki aşktan.
Esimi cok seviyorum. Bugune kadar asla aklımda yoktu.
Bu son olayda eski gunler aklıma geldi sadece.
Aklımdan tamamen çıkaricam. Zaten gidiyorum buradanda. Bir daha karsilasma ihtimalim bile yok.
Okuyan varsa teşekürler.
Yazma amacim dedigim gibi tamamen yazıp kurtulmak. Yoksa esime ihanet etmis gibi akillara gelsin istemem.
EKLEME
Herkes beni yanlış anladi.
Şöyle söyliyim cocukluk arkadaşımdi. Gençlik arkadaşımdi o benim. Belkide sadece cocukca sevgili oldugumuz icin butun anılari yıktik. Inanin bana aşk adına hic bir duygu yok icimde olamaz da. Bugune kadar aklima bile gelmiyordu. Ama annesinin anlattiklari yaşadıkları beni üzdü. Ben onu cocukluk arkadasim olarak gorup üzüldüm genclik anılarımi beraber geçirdiğimiz vakitleri düşünerek uzuldum. Aşık oldugum icin üzülmedim. Kiz arkadasim olsada üzülürdum. Karsidan halini gördüm zayıf bir deri bir kemik kalmış. Ben buna üzüldüm buraya da yazdım ve rahatlamak istedim. Ben arkadaş kalmak istedim tek çocukluk gençlik arkadaşım oydu. Bu anıları yikmayalim istedim kendisi kaçtı nerde gorduyse. Siz olsaniz hayatınızda kendinizi bildiniz bileli gencliginiz en guzel yillarina kadar beraber oldugunuz yüzlerce anılarıniz oldugu tek insan icin uzulmez misiniz ?
Size uzun yıllar öncesini anlaticam.
Aynı köylü oldugumuz aile var.
Benden 3 yas büyük ogullari var.
Küçükken her yaz köye gittigimiz de beraber oynardik.
Senelerce bizim cocuklugumuz böyle geçti.
Sonra büyüdük yavas yavas.
Ayni sehirde oturuyorduk.
Artik büyüdüğümuz icin gorusmek icin koyu beklemiyorduk.
Ayni sehirde olduğumuz için sık sık gorusmeye vakit gecirmeye başladık.
Ben ona hep platonik aşıktım.
Ama o beni istemiyor sanıyordum.
Yine yaz aylarinda koydeyiz. O bana itiraf etti sevdigini.
Şok olmuştum. Bende ona hemen sevdigimi soyledim. Çocuktum zaten 18 yaşlardaydım.
Hızlandırmis anlatıyorum kizlar sıkılmayin diye.
Sonra biz 4 ay sevgili olarak görüştük.
Askerliği geldi. Askere gitmeden beni aradı ve "sen beni beklemezsin askerde olmaz bu is ayrilalim "dedi.
Bende o zamanlar asi kiz ergenlik tabi hic takmiyor gibi davrandim.
Bu arada cocugun annesi arkadas benim annemle. Benide cok sever hala görüşüyoruz annesiyle.
Öğrendim ki benden baska çıktığı varmış. Askere gitmeden beni başından atmış. Ama bir gece yine aradı ağlıyordu. Ben hata yaptım mecbur kaliyorum hakkini helal et gibisinden konuştu. Tersledim kapattım telefonu.
Daha da hic konuşmadık.
Askerdem gelince evlendi o kızla.
Ailesi istemedi.
Ben hep takip ettim sosyal medyadan da. Ne zaman köyde denk gelsek hemen benim oldugum ortamı terkediyor.
Yalan yok cok sevmiştim. Karısini da kıskandım çok zamanında ama zararim olmadi olmazda.
Daha yeni çocuğu oldu.
Grip olmuştum bende eşimden geçti. Hastaneye giderken annem aradı. × teyzen aradi(cocugun annesi ) sana ulasamamis gelini dogum yapmis ona da uğra istersen dedi.
Uğradım.
Konuştuk kantinde.
Bana içini döktü ×teyze (cocugun annesi sevdigim dedigim kisinin)
Gelini çok kilo almış. Yerinden kalkip yuruyemiyormus bile. Sürekli yiyecek aldiriyormus. Ne olcak boyle dedi. Oglumu cok eziyorlar. Bebekte yaptilar artık kahroluyorum dedi.
Sonra gözleri yaşardı. Seni hep gelinim olarak istedim oglum cok yanlis yapti dedi.
Bende artık bunlarin anlamı yok diye konusma yaptim.
Kisaca boyle kızlar.
Bunlari kimseye anlatmamistim.
Uzun oldugunu biliyorum ama artik buraya yazdim ve kurtuldum bu mazideki aşktan.
Esimi cok seviyorum. Bugune kadar asla aklımda yoktu.
Bu son olayda eski gunler aklıma geldi sadece.
Aklımdan tamamen çıkaricam. Zaten gidiyorum buradanda. Bir daha karsilasma ihtimalim bile yok.
Okuyan varsa teşekürler.
Yazma amacim dedigim gibi tamamen yazıp kurtulmak. Yoksa esime ihanet etmis gibi akillara gelsin istemem.
EKLEME
Herkes beni yanlış anladi.
Şöyle söyliyim cocukluk arkadaşımdi. Gençlik arkadaşımdi o benim. Belkide sadece cocukca sevgili oldugumuz icin butun anılari yıktik. Inanin bana aşk adına hic bir duygu yok icimde olamaz da. Bugune kadar aklima bile gelmiyordu. Ama annesinin anlattiklari yaşadıkları beni üzdü. Ben onu cocukluk arkadasim olarak gorup üzüldüm genclik anılarımi beraber geçirdiğimiz vakitleri düşünerek uzuldum. Aşık oldugum icin üzülmedim. Kiz arkadasim olsada üzülürdum. Karsidan halini gördüm zayıf bir deri bir kemik kalmış. Ben buna üzüldüm buraya da yazdım ve rahatlamak istedim. Ben arkadaş kalmak istedim tek çocukluk gençlik arkadaşım oydu. Bu anıları yikmayalim istedim kendisi kaçtı nerde gorduyse. Siz olsaniz hayatınızda kendinizi bildiniz bileli gencliginiz en guzel yillarina kadar beraber oldugunuz yüzlerce anılarıniz oldugu tek insan icin uzulmez misiniz ?
Son düzenleme: