İşyerinde sürekli laubali olan erkek ve mesafe koyamamak ne olur yardım edin

Pinky9 .!.:

Merhaba, umarım konuyu doğru yere açmışımdır, başka uygun bi başlık bulamadım. Biraz uzun ama Allah rızası için lütfen okuyun ve bi yol gösterin, içim daralıyor artık sabahları uyanmak işe gitmek istemiyorum cehenneme çevirdi işyerimi bu adam. Ne yapsam kurtulamıyorum laftan da anlamıyor, Allah ayakkabı bağcığınızı bile benden isteyin demiş, lütfen bu adamdan kurtulmam için büyü kesinlikle yapmam da, esma veya dua önerisi bekliyorum sadece. Konuşarak rahatsız olduğunu belirt demeyin yapamıyorum, 1 kere konuştum anlamadı , soğuk davranıyorum anlamıyor adam çok değişik biri, beni yobazlıkla suçlayabilir tekrar uyarsam, ve ordaki diğer arkadaşlarıma da rezil olurum, kavga etmek istemiyorum.

25 yaşında bi bayanım ve kurumsal bi firmada yeni işe başladım. Bizim birimizde şefle beraber 5 kişi var ve 2si erkek 3 bayanız şefim erkek yani. Yaşları benden büyük genelde şefim de 33 yaşında ve evli .Başlarda herşey iyi güzeldi ama şefimin laubali davranışları beni çok fazla strese sokuyor. Çok rahat kafa yapısında bi insan ben nişanlı bi bayan olmama rağmen benimle samimi olmaya çalışıyor sinir oluyorum. Kötü niyetli olmayabilir ama bana çok ters yaptıkları. İlk başta tecrübesiz olduğum için birazda safım tavizi ben verdim, ama aslaa samimi olmadım, şakalarına güldüm sadece sinir olsam da o kadar, ben güldükçe güler yüzlü oldukça bu adam yüzsüzleşti. Rahatsız olduğumu belirtsem de anlamıyor yaptığının yanlış olduğunu.

Yapım gereği güleryüzlü, sempatik bi insan olarak görülüyorum sanırım yumuşak başlıyım ve insanlara mesafe koyamıyorum. Ama sürekli bana şaka yapması beni çocuk gibi görmesi çok sinirimi bozuyor. İşyerinde en küçük kişi de benim. Başlarda herşeye gülüp geçtiğim için rahat bi insan olduğumu düşündü sanırım. Halbuki hiç öyle biri değilim, nişanlım haricinde hiçbi erkekle samimi bile olmadım şimdiye kadar normal erkek arkadaşım bile olmadı, zorunda olmasam erkeklerin arasında çalışmam bile ama maddi nedenlerden dolayı çalışmak zorundayım.

İlk başlarda çok el şakası da yapıyordu, yanımdan geçerken eliyle saçıma vuruyor,kılık kıyafetime bakıyor sürekli mesela bi fön çektiriyorum sadece bugün çok süslenmişsin nişanlınla mı buluşcaksın diyor, makyaj yapmıyorum niye makyaj yapmadın diyo.Molalarda telefonumla uğraşırken gelipp sanki 40 yıllık arkadaşımmış gibi telefonuma bakıyordu. Geçen teli masaya koydum, şef de yanıma geldi tam o sıra telefonuma instagramdan bi bildirim geldi. Baktı resmen bildirimi okudu ona ne yani özel bişey de olabilir. Sonra instagram mı kullanıyosun instagram adını söyle de takip edeyim dedi ya ne diceğimi şaşırdım. Normalde hiç erkek arkadaşım yok benim instagramımda da hiç erkek yok sevmiyorum yani orda özel resimlerim var sonuçta. Ama dilim tutuldu bişey diyemedim tabi nişanlımla bu yüzden tartıştık, haklı olarak bana kızdı bu samimiyeti nerden buluyo diye. O kızmasa bile ben istemiyorum iş arkadaşlarımın çok fazla özel hayatıma müdahil olmasını.

Bardağı taşıran son damlaysa geçen oturuyrum masamda, kolye takmıştım ve kolyenin ucu sarkıyor arkamdan, gelmiş onu çekiyor güya beni boğuyomuş gibi şaka yapıyo yaaa sinirden deliye döndüm!!!! ama hiçbişey diyemedim gülebiliyorum sadece.''Ben karıma ne şakalar yapıyorum sen beni evde gör'' dio ulan ben senin karınmıyım da benim arkadan gelip kolyemi çekiosun bu ne laubalilik. Sürekli salak salak gülüyodum bende sadece sesimi çıkaramıyorum , ve beni çocuk gbi görüp laubali şakalarına devam ediyo.

Bir de bana adımla hitap etmiyor da 'cancan, canım' deyip duruyor deliriyorum yaa. Herkese diyor ama ne haddine yani bana demesini istemiyorum. Dememesi için ne yapabilirim söledim ama laftan anlamadı 'aman sende çok abartıyosun , ben 40 yaşındaki iş arkadaşıma bile cancan diyorum tabiki dicem' dedi yaa!

En sonunda gittim konuştum, bana böle el şakaları yapmayın hoşlanmıyorum dedim,ama sert durarak değil de sanki rica minnet diyebildim, sertleşemiyorum maalesef yapımda yok. '' Ay sen ona mı bozuldunn, benim mizacım böyle ben herkese böleyim kötü niyetim yok, yaptığım el şakaları da abartılcak değildi '' dedi ama özür diledi. Başka bişey diyemedim. Ona göre abartılcak el şakası ne acaba çok merak ediyorum densiz adam. İki de bir ' ben insan ilişkilerine çok önem veririm tabiki şakalaşıcaz, tabiki samimi olcaz' deyip duruyo adamın kafası basmıyor bı kadınla bu kadar samimi olmaması gerektiğinin.

Bi kaç gündür hiç konuşmuyorum soğuk davranıyorum , bu seferde ''ses tellerinde sorun mu var' falan diye zorla konuşturmaya çalışıyor,karşı masadan 'şu kalemi atıcam kafana konuş biraz' falan diyor, bişey mi oldu hastamısın hiç muhabbet etmiyosun diye sorup duruyo. Yanına bi fatura göstermeye gidiyorum işle ilgili , elini omzuma atıyor falan çıldırıyorum ya, tüylerim diken diken oluyor sinirden mideme kramp giriyor.

Nişanlıyım ve yakında evlenicem, evleniceğim çok sevdiğim adamda kadın-erkek arkadaşlıklarına ölçülü yaklaşan birisi, bana da işe girmeden önce defalarca ricada bulundu çok dikkat et erkeklerle samimi olma diye. Vicdan azabı çekiyorum içim hiç rahat değil ona karşı. Çünkü nişanlım çok ciddi ve nerde nası davrancğını bilen birisi, bense hiç mesafe koyamıyorum insanlara net tavrımı belli edemiyorum.
Şefin kötü niyetli olduğunu düşünmüyorum ama dediğim gibi bi bayana el şakası yapılmaması gerektiğini bilmiyor bana çok ters yani çok rahatsız oluyorum, tersleyemiyorum da. İnstagramdan eklicem dediğinde kusura bakmayın nişanlım rahatsız oluyor bu tarz şeylerden diyemedim, demeli miydim? İnsanlara hiçbi zaman diyemiyorum kusura bakmyın nişanlım rahatsız oluyor die ve nişanlımda sen bana hiç değer vermiosun , başka insanların istekleri her zaman benden önde diyo üzülüyor. Bu gidişle nişanlımla aram gitgide bozulucak çünkü bu konularda çok tavizsiz bi insan nişanlım asla müsade etmez böyle laubali hareketlere, şefimin bana böyle şeyler yaptığını ve benmde buna izin verdiğimi duysa çıldırır.

İş konuları haricinde şefim benle böle laubali muhatap olmasın istiyorum, aramızda resmi ciddi bi ilişki olsun sadece bu kadar laubali olmaya ne gerek var? Bana dokunmasın, asla 'canım, cancan'' gibi hitaplarda bulunmasın istiyorum adımla seslensin yeter ya. Napıcam lütfen bana yardım edin bunun için okuyabileceğim bi dua var mı benden uzak durması için? Yada hareketlerine devam ederse ne diyebilirim nası uyarabilirim şefimi?

İlerde daha kötü şeyler olur diye korkuyorum. Bir gün nişanlım gelicek işyerine beni görmeye, şef de şaka yapıcak yada canım dicek diye ödüm kopuyor, nişanlımın yanında da öle bişey yaparsa kıyamet kopar, nişanlım ya o adamı orda mahveder yada bana kızar bu cesareti nerden buluyo sen erkeklerle böle samimi mi oluyosun diye ve evliliğim bile tehlikeye girebilir.

İçim daralıyor o adam yanıma geldikçe , bana canım dedikçe. Ne olur yardım edin derdimi anlatıcak başka yer bulamadım

Genişletmek için tıkla...

Pinky9 .!.:

Keşke sizin gibi olabilsem ama elimde değil ben sinirlenince hemen sesim titriyor gözlerim doluyor çocuk gibiyim rezil ediyorum kendimi.

Çook haklısınız, ben ilk haftalar çok çocuksu davrandım, ilk iş deneyimim olduğu için nasıl davranacağımı bilemedim, salak salak güldüm herşeye, ama asla samimi olmadım o kendi kendine oldu böyle.

Çok safım ve düşünemiyorum bazı şeyleri, kimseyi tersleyemiyorum. Yazımda belirtiğim gibi daha önce 1 kez uyardım ama ağlıcaktım nerdeyse karşısında, rica minnet söyledim yani bana böyle davranmayın diye, sert olarak değil.

Asla sert tepki veremiyorum hemen gözlerim doluyo sesim titremeye başlıyo, asıl diceklerimi de diyemiyorum bu yüzden, hele sizin bu dediklerinizi söyleyebilmemi şu an için nerdeyse imkansız görüorum , bu huyumdan nefret ediyorum ama yapamıyorum işte hele bide açık ofis olduğu için herkesin ortasında azarlamam terslemem çok zor gibi geliyor şu an, kendime çok kızıyorum ama.

Nişanlım rahatsız oluyor deyince niye nişanlın yobaz mı yada biz sapıkmıyız hangi çağda yaşıyosunuz derse ne diyicem???

Çalıştığım yer nası diyim hep böle kadın erkek bizim şef kadar olmasa da içli dışlılar, muhafazakalar bir ortam asla değil, bu yüzden herkesin içinde diyebileceğimi düşünemiyorum

Böle bişeyler demelerinden çekindiğim için diyemiyorum, nişanlıma da mahcup duruma düşüyorum, ne olur bana akıl verin.

İlk başta salaklık ettim mesafe koyamadım düşünemedim böyle biri olduğunu.

Asla konuşamadığıma göre mail mi atsam acaba? Mail atmak mantıklı geldi şu an napabilirim ne diyebilirim.

Konuşursam gene sesim titrer ağlamaya falan başlarım diceklerimi de diyemem.

Bugün akşam tam çıkarken yarın işin var mı hep beraber öğle yemeğine çıkalım dedi mesela, ''nişanlım burda onla görüşürüm heralde ben gelmiyim'' dedim biraz bozuldu. Daha önce defalarca çağırdı yemeğe defalarca bahane uydurdum hala ısrarla çağırıyor ya, onunla hiçbi yere gitmek istemiyorum.

Genişletmek için tıkla...