- 16 Şubat 2012
- 376
- 10
- Konu Sahibi kartanem000
- #1
benim hikayem evliligimizin 9.ayında hamile kalmadıgım için doktora gitmemizle başladı.kontroller testler derken benim çok az prolaktin yüksek çıktı eşiminde sperm sayısı azdı. doktor eşin tedavi olsun sana sonra başlarız dedi. eşim vitaminler keçi boynuzu pekmezi derken bende hiç umursamıyorum artık ne ovulasyon hesaplama nedegün takibi nasıl olsa doktor olmaz dedi. o sırada komşumda aynı doktorda tedavi görüyo onun kontrolu vardı bende yanında gittim bizim durum ne olacak bi soruyum dedim. doktora biz ne zaman tedaviye başlayacagız dedim kadın bana bi çıkıştı bu spermle bişey olmaz eşin tedavi olsun öyle gel diye.. o an belli etmedim ama çok üzülmüştüm kadını o hareketine.aradan bi hafta geçmedi canım bişeyler çekiyo ben dalga geçiyorum ben degil şehzademin canı istiyo diye o ara hürreme takmıştım
hiç umutlanmıyorum zaten adetim yakın ama dogru düzgün birlikte olmadık bile nerden olacak hem doktor olmaz dedi. hatta tedavi gören arkadaşım halı silkeleyecek ben diyorum aman sana bişey olmasın ben silkeleyim diyorum. tarih 05.06.2011 adetim 2.gün geçti arkadaşım test almış yap diye tutturdu neyse yaptım zorla bide ne göreyim onca test yapmış biri olarak silik çizgi çıktı hemen 2. testi yaptık onda da aynısı çıktı ben şoktayım
eşimi arayıp müjdeyi verdik oda işi bırakıp geldi hemen kan testi yaptık.şonuç 1011 di hamileydim
ama inanmıyordum.o ay hem hamileydim hemde evlilik yıldönümümüzdü... ertesi gün doktora gittik hemen diyecektim 1 hafta önce hani olmazdı demiştin ne oldu diye ama heycandan unuttum. doktorumuz ultrasonda keseyi gördü bende yani hamilemiyim dedim yok kese var dedi 15 gün sonra gel dedi ve yine umutlarımı yıktı kırdı geçti
sonra ilk kalp atışlarını duyduk.12. haftada erkek oldugunu ögrendik ama ben biraz üzüldüm itiraf ediyorum baya üzüldüm çünkü hep kız istemiştim öyleki bi sürü yelek hırka yaptım pembe renkli.sonra kendimden utandım bu senin canın kız erkek farketmez dedim ve oglumdan özürdiledim:26:derkenhamileligim çok güzel geçti. 33+6 olmuştuk kontrole gittigimizde nst de sancımın oldugu ortaya çıktı agrılarım vardı ama ben normal hamilelikte olan şeyler sanmıştım. doktor mua. etti ama açılma yoktu sadece sancı vardı. ogluma o kadar çok seni çok özledim gel dedim ki oda dayanamadı gelmek istedi. yatış yaptık serum igneler ilaçlar nst derken hiç azalma olmadı. ve doktorumuz yenidogan yogun bakımı olmadıgı için bizi esenler avicenna hastanesine sevk etti(iyiki de etmiş)koyulduk yola hastaneye gittik hemen yatış yaptık o gece kontrollerimizi dr agavni hnm yaptı oda çok tatlı bi doktordu. ama bende yine degişiklik yoktu sancı var ama açılma yok. sabah oldu bu sefer şuanki doktorumuz meral arısal geldi o yaptı kontrolleri durum yine aynı.akşama kadar da serum igne derken ben iyiyim dogurmam dedim doktorumuzda ilaç yazıp bizi taburcu etti.34+1de çıktık 1 hafta sonra kontrole gittik 35+1 sancılar azalmiş biraz ilaca devam.. 36+1yine kontrole gittik yine aynı durum ilacı bıraktık.ama ben o gün ilacı bıraktım heran dogurucam diye korkudan uyuyamadı sonra sakinleştirdim kendimi böyle 38+6olduk kontrole gidecektik ben sabah uyandıgımda bugün dogurmalıyım dedim. duşumu aldım hazırlandım saat 13:30 da eşim geldi yola düştük ama ben hiç eşya almadım yanıma nasıl olsa zamanı var daha diye. giriş yaptık baktım sırada 3 veya 4 kişi var bizim doktora giren çıkmıyo bende sırada beklemeyelim nst ye girelim dedim eşimde tamam dedi. nst ye baglandım ebeye ben bugun doguruyum diyorum oda zamanı var boşver dursun yerinde rahat diyo.nst bitti kagıda bakıyorum maşallah ne güzel sancım var diyorum 80 90 oluyo sancım ebede baktı evet dedi neyse doktorun oldugu kata indk daha sıra var asistana kagıdı verdim tam oturdum asistan geldi doktor acil sizi çagırıyo dedihemen gittik yanına.. bak dedi senin sancın var ama sancın girince bebegin kalbi bi anda çok düşüyo ya kordon dolandı yada başka bi sorun var dedi hemen açılmana ve bebege bakalım dedi.. açılmam yoktu ve çatım darmış.. bebeginde boynunda bişey var dedi ve acil seni sezeryana almamız lazım dedi. önce son bi nst ye baglan durum degişmezse doguma alırım bebegin hayatı tehlike de dedi istersen normal dogum deneriz ama seni yine sezeryana alırım bebegin hayatını tehlıkeye atamam dedi. peki dedim ama çok sakınım sonuçta emin ellerdeyim diyorum. eşime sordum canım sen ne diyorsun dedim bi baktım o daha panik olmuş ne gerkiyorsa yapalım dedi neyse yatış yaptırdık ama eşimin rengi falan gitti hem benim için korkuyo hem bebek için bi taraftan eşyaları almaya gitmesi lazım ve beni tek bırakmak da istemiyo ve bizim yanımızda kimse yok ikimizin ailesi de memlekette. bide nasıl kar yagıyo yetişemem yolda kalırım diye korkuyo evde uzak şimdi düşünüyorum da panik olmakta çok haklıymış. ama ben çok sakinim bak diyorum bebegimiz bizi görmek istiyo erkenden gelsin ne güzel diyorum ben kendimi unuttum onu sakinleştiriyorum. sonra dogumhane katına çıktık odam hazır degilmiş beni orda hazırlayacaklarmış nstye baglayan ebe de var sen ne arıyorsun burda dedi bende dogum yapıcam dedim hepsi şaşırdı ama ben sadece nst olacak sanıyorum neyse eşimi eve yolladım o arada bide olaylar o kadar hızlı geliştiki beni doguma hazırladılar önlügü giydim serum takıldı bi taraftanda nst ye baglıyım ama ben çok sakinim hiç korkmuyorum bebegim saglıkla gelsın yeter . ama bi an önce ameliyat olmak için heycan yaptım sürekli ne zaman olacak diye soruyorum. sonra odaya bi kiz daha aldılar oda nasıl aglıyo anlatamam sonra kayınvalidesi geldi karşılıklı bi güzel aglıyorlar kızı bi taraftanda doguma hazırlıyorlar o an benim kafaya dank etti dogum yapacagım onlar o kadar moralimi bozdu ki aglayarak.sanki ölüme gidiyo allah korusun. ben dışarı çıktım yanlarından bide geldigimde kızı doguma almışlar sonradan ögrendim ki kızın böbreginde taş varmış oda çok sancı yapıyormuş o yüzden aglıyormuş ve kendi sezeryan olmak istemiş. bende sıra benimdi diye kızıyorum bi taraftanda beni ne zaman alacaksınız diye soruyorum hemşire de 30dk ile 45dk sürer dedi ve çıktı. çıkmasıyla girmesi bi oldu hadi duan kabul oldu seni doguma alıyoruz dedi hemen sedyeye alıp beni amelıyathaneye indirdiler...nasıl heycanlıyım oglumu görcem diye... herkes hazır doktorum da gelmiş beni bekliyorlar bende ama eşim yanıma gelecekti oglumun ilk resimlerini çekecekti (bu arada eşim hep doguma girmek istiyordu) diyorum sonradan adını ögrendigim ismail bey sen nerelisin dedi bende içanadolu dedim oda demesinmi bende o taraftanım bizim orda kadınlar dogum yaparken erkekleri başka köye yollarlar biz hepimiz gülüyoruz ama ben olsun eşim gelseydi diyorum sonra kıymalı börek yaparsan ben çekerim dedi ve anlaşmamızla beraber doktorum sana bi losyon sürücez üşüyeceksin dedi bende neden dedim steril olması için dedi uyutun beni diyorum yok diyo çocuk çok narkoza magruz kalır dedi bende nasıl yani beni uyutmadan mı keseceksiniz derken bi ses duydum nefes alabiliyormusun diye ben gözlerim kapalı hayır diye başımı sallıyorum ve gözlerimi açtım çoktan ameliyat olmuşum 31.01.2012 saat 17:00 de
49cm boyu 3.480kg bi bebek dünyaya getirmiş ve anne olmuştum çok konuşamıyordum ama nerdesiniz ismail bey diyorum nerde oglum nerde resimler eşim nerde geldimi ona haber verin gelsin ama daha ameliyathanedeyim. oglumu göremedim nefes almakta zorlanmış biraz oksijen veriyorlarmış ama resimlerini gördüm çok çirkin bu diyorum tam odama çıkarıyorlar eşim geldi elimi tuttu aşkım oglumuzu gördünmü diyorum hayır diyo ona haber vermişler ama beni kaybetmekten o kadar çok korkmuşki sevinip oglunu görmeye bile gitmemiş.bana bişey olacak diye çok korkmuş gözlerine baktıgımda korkusu çok belli oluyordu. odama getirdiler beni yattım 1 saat içinde benim tatlı kuzum geldi o an çok güzel bi duygu tarif edilemez rabbim herkese tattırsın o duyguyu. emzirmek istedik ama ememedi zorlandık biraz.. eşimle 2 gece hastanede kaldık ve ertesi gün taburcu olduk şimdi. 2ay 10 günlük zor günler geçirdik ama şimdi çok iyiyiz. bütün hamilelere tavsiyem herzaman olumlu düşünün her anınızın tadını çıkarın zaman çok hızlı geçiyo korkarak o anları mahvetmeyin illa ki acı olacak acı çekmeden hiçbirşey olmuyo ben doguma okadar gülerek girmişimki çıkarkende gülüyordum çok uzun oldu ama bu kısaltılmış hali... canım oglummmm iyiki hayatımıza girdin kuzum benim..
ilk önce hep yanımda olan eşime çok teşekkürediyorum canım seni çok seviyorum... doktorum meral arısal a, ameliyat yapan ekibe resimler için ismail beye, bizle ilgilenen ebelere hemşirelere ve esenler avicenna hastanesine çok teşekkür ediyorum. bekle beni 2. bebekte görüşmek üzere
bütün hamilelere hayırlı dogumlar, anne olmak isteyenlerede rabbim en kısa zamanda hayırlı evlat nasip etsin....
hiç umutlanmıyorum zaten adetim yakın ama dogru düzgün birlikte olmadık bile nerden olacak hem doktor olmaz dedi. hatta tedavi gören arkadaşım halı silkeleyecek ben diyorum aman sana bişey olmasın ben silkeleyim diyorum. tarih 05.06.2011 adetim 2.gün geçti arkadaşım test almış yap diye tutturdu neyse yaptım zorla bide ne göreyim onca test yapmış biri olarak silik çizgi çıktı hemen 2. testi yaptık onda da aynısı çıktı ben şoktayım eşimi arayıp müjdeyi verdik oda işi bırakıp geldi hemen kan testi yaptık.şonuç 1011 di hamileydim ama inanmıyordum.o ay hem hamileydim hemde evlilik yıldönümümüzdü... ertesi gün doktora gittik hemen diyecektim 1 hafta önce hani olmazdı demiştin ne oldu diye ama heycandan unuttum. doktorumuz ultrasonda keseyi gördü bende yani hamilemiyim dedim yok kese var dedi 15 gün sonra gel dedi ve yine umutlarımı yıktı kırdı geçti sonra ilk kalp atışlarını duyduk.12. haftada erkek oldugunu ögrendik ama ben biraz üzüldüm itiraf ediyorum baya üzüldüm çünkü hep kız istemiştim öyleki bi sürü yelek hırka yaptım pembe renkli.sonra kendimden utandım bu senin canın kız erkek farketmez dedim ve oglumdan özürdiledim:26:derkenhamileligim çok güzel geçti. 33+6 olmuştuk kontrole gittigimizde nst de sancımın oldugu ortaya çıktı agrılarım vardı ama ben normal hamilelikte olan şeyler sanmıştım. doktor mua. etti ama açılma yoktu sadece sancı vardı. ogluma o kadar çok seni çok özledim gel dedim ki oda dayanamadı gelmek istedi. yatış yaptık serum igneler ilaçlar nst derken hiç azalma olmadı. ve doktorumuz yenidogan yogun bakımı olmadıgı için bizi esenler avicenna hastanesine sevk etti(iyiki de etmiş)koyulduk yola hastaneye gittik hemen yatış yaptık o gece kontrollerimizi dr agavni hnm yaptı oda çok tatlı bi doktordu. ama bende yine degişiklik yoktu sancı var ama açılma yok. sabah oldu bu sefer şuanki doktorumuz meral arısal geldi o yaptı kontrolleri durum yine aynı.akşama kadar da serum igne derken ben iyiyim dogurmam dedim doktorumuzda ilaç yazıp bizi taburcu etti.34+1de çıktık 1 hafta sonra kontrole gittik 35+1 sancılar azalmiş biraz ilaca devam.. 36+1yine kontrole gittik yine aynı durum ilacı bıraktık.ama ben o gün ilacı bıraktım heran dogurucam diye korkudan uyuyamadı sonra sakinleştirdim kendimi böyle 38+6olduk kontrole gidecektik ben sabah uyandıgımda bugün dogurmalıyım dedim. duşumu aldım hazırlandım saat 13:30 da eşim geldi yola düştük ama ben hiç eşya almadım yanıma nasıl olsa zamanı var daha diye. giriş yaptık baktım sırada 3 veya 4 kişi var bizim doktora giren çıkmıyo bende sırada beklemeyelim nst ye girelim dedim eşimde tamam dedi. nst ye baglandım ebeye ben bugun doguruyum diyorum oda zamanı var boşver dursun yerinde rahat diyo.nst bitti kagıda bakıyorum maşallah ne güzel sancım var diyorum 80 90 oluyo sancım ebede baktı evet dedi neyse doktorun oldugu kata indk daha sıra var asistana kagıdı verdim tam oturdum asistan geldi doktor acil sizi çagırıyo dedihemen gittik yanına.. bak dedi senin sancın var ama sancın girince bebegin kalbi bi anda çok düşüyo ya kordon dolandı yada başka bi sorun var dedi hemen açılmana ve bebege bakalım dedi.. açılmam yoktu ve çatım darmış.. bebeginde boynunda bişey var dedi ve acil seni sezeryana almamız lazım dedi. önce son bi nst ye baglan durum degişmezse doguma alırım bebegin hayatı tehlike de dedi istersen normal dogum deneriz ama seni yine sezeryana alırım bebegin hayatını tehlıkeye atamam dedi. peki dedim ama çok sakınım sonuçta emin ellerdeyim diyorum. eşime sordum canım sen ne diyorsun dedim bi baktım o daha panik olmuş ne gerkiyorsa yapalım dedi neyse yatış yaptırdık ama eşimin rengi falan gitti hem benim için korkuyo hem bebek için bi taraftan eşyaları almaya gitmesi lazım ve beni tek bırakmak da istemiyo ve bizim yanımızda kimse yok ikimizin ailesi de memlekette. bide nasıl kar yagıyo yetişemem yolda kalırım diye korkuyo evde uzak şimdi düşünüyorum da panik olmakta çok haklıymış. ama ben çok sakinim bak diyorum bebegimiz bizi görmek istiyo erkenden gelsin ne güzel diyorum ben kendimi unuttum onu sakinleştiriyorum. sonra dogumhane katına çıktık odam hazır degilmiş beni orda hazırlayacaklarmış nstye baglayan ebe de var sen ne arıyorsun burda dedi bende dogum yapıcam dedim hepsi şaşırdı ama ben sadece nst olacak sanıyorum neyse eşimi eve yolladım o arada bide olaylar o kadar hızlı geliştiki beni doguma hazırladılar önlügü giydim serum takıldı bi taraftanda nst ye baglıyım ama ben çok sakinim hiç korkmuyorum bebegim saglıkla gelsın yeter . ama bi an önce ameliyat olmak için heycan yaptım sürekli ne zaman olacak diye soruyorum. sonra odaya bi kiz daha aldılar oda nasıl aglıyo anlatamam sonra kayınvalidesi geldi karşılıklı bi güzel aglıyorlar kızı bi taraftanda doguma hazırlıyorlar o an benim kafaya dank etti dogum yapacagım onlar o kadar moralimi bozdu ki aglayarak.sanki ölüme gidiyo allah korusun. ben dışarı çıktım yanlarından bide geldigimde kızı doguma almışlar sonradan ögrendim ki kızın böbreginde taş varmış oda çok sancı yapıyormuş o yüzden aglıyormuş ve kendi sezeryan olmak istemiş. bende sıra benimdi diye kızıyorum bi taraftanda beni ne zaman alacaksınız diye soruyorum hemşire de 30dk ile 45dk sürer dedi ve çıktı. çıkmasıyla girmesi bi oldu hadi duan kabul oldu seni doguma alıyoruz dedi hemen sedyeye alıp beni amelıyathaneye indirdiler...nasıl heycanlıyım oglumu görcem diye... herkes hazır doktorum da gelmiş beni bekliyorlar bende ama eşim yanıma gelecekti oglumun ilk resimlerini çekecekti (bu arada eşim hep doguma girmek istiyordu) diyorum sonradan adını ögrendigim ismail bey sen nerelisin dedi bende içanadolu dedim oda demesinmi bende o taraftanım bizim orda kadınlar dogum yaparken erkekleri başka köye yollarlar biz hepimiz gülüyoruz ama ben olsun eşim gelseydi diyorum sonra kıymalı börek yaparsan ben çekerim dedi ve anlaşmamızla beraber doktorum sana bi losyon sürücez üşüyeceksin dedi bende neden dedim steril olması için dedi uyutun beni diyorum yok diyo çocuk çok narkoza magruz kalır dedi bende nasıl yani beni uyutmadan mı keseceksiniz derken bi ses duydum nefes alabiliyormusun diye ben gözlerim kapalı hayır diye başımı sallıyorum ve gözlerimi açtım çoktan ameliyat olmuşum 31.01.2012 saat 17:00 de 49cm boyu 3.480kg bi bebek dünyaya getirmiş ve anne olmuştum çok konuşamıyordum ama nerdesiniz ismail bey diyorum nerde oglum nerde resimler eşim nerde geldimi ona haber verin gelsin ama daha ameliyathanedeyim. oglumu göremedim nefes almakta zorlanmış biraz oksijen veriyorlarmış ama resimlerini gördüm çok çirkin bu diyorum tam odama çıkarıyorlar eşim geldi elimi tuttu aşkım oglumuzu gördünmü diyorum hayır diyo ona haber vermişler ama beni kaybetmekten o kadar çok korkmuşki sevinip oglunu görmeye bile gitmemiş.bana bişey olacak diye çok korkmuş gözlerine baktıgımda korkusu çok belli oluyordu. odama getirdiler beni yattım 1 saat içinde benim tatlı kuzum geldi o an çok güzel bi duygu tarif edilemez rabbim herkese tattırsın o duyguyu. emzirmek istedik ama ememedi zorlandık biraz.. eşimle 2 gece hastanede kaldık ve ertesi gün taburcu olduk şimdi. 2ay 10 günlük zor günler geçirdik ama şimdi çok iyiyiz. bütün hamilelere tavsiyem herzaman olumlu düşünün her anınızın tadını çıkarın zaman çok hızlı geçiyo korkarak o anları mahvetmeyin illa ki acı olacak acı çekmeden hiçbirşey olmuyo ben doguma okadar gülerek girmişimki çıkarkende gülüyordum çok uzun oldu ama bu kısaltılmış hali... canım oglummmm iyiki hayatımıza girdin kuzum benim..ilk önce hep yanımda olan eşime çok teşekkürediyorum canım seni çok seviyorum... doktorum meral arısal a, ameliyat yapan ekibe resimler için ismail beye, bizle ilgilenen ebelere hemşirelere ve esenler avicenna hastanesine çok teşekkür ediyorum. bekle beni 2. bebekte görüşmek üzere
bütün hamilelere hayırlı dogumlar, anne olmak isteyenlerede rabbim en kısa zamanda hayırlı evlat nasip etsin....
herkes kızımın pesınde 
