İşte benim hayatım

siyahinci13 .!.:

İşte benim hayatım
İçimde birikenleri yani kısaca beni anlatmak isterim bende tüm yaşananlar artık ağır bir yük.. belki biraz olsun hafiflerim. .
Annem ve babam ikinci evliliklerini yapmışlar annemin ilk evliliginden 2 ablam var babamınsa 3 oğlu. Annem zorla evlendirilmis istemediği bi adamla. Adam 20 yaşındaymis evine bakmıyormus kumardaymis sürekli o da çocukmus zaten.neyse annem 10 sene çekmiş sonra kızlarını alıp köye annenemin yanına yerleşmiş 5 sene kadın başına fabrikada çalışmış sonra akrabalar demişlerki evlen rahata erersin. Annemi babamla tanistirmislar. Babam da ilk eşinden ayrılmış almanya da 20 sene çalıştıktan sonra 2 oğlunu orada bırakmış 1 oğlu var. Anneme cocugunun sadece bi anneye ihtiyacı olduğunu söylemiş ve annemin kızlarına yani ablalarima bakarım demiş. Aralarında 22 yaş fark var fakat annemin 2 kızı var elinden tutan kimse yok mecburiyetten evlenmis
Neyse babam Sandığı gibi bi adam çıkmıyor ablalarim okumak istiyor ablalarimi kesinlikle okutmuyor. Ve hor davranıyor onları dışlıyor şiddet de cabası. Ve annemi kendi evimizde aldatıyor babamdan iyi bahsetmek isterdim ama benim kucuklugum kavga gürültü içinde geçti annemin defalarca gözümün önünde dovuldgunu gördüm
İşte ben böyle büyüdüm.. Bu kavgalar hergün gibi devam ediyordu içimde hep bi karamsarlık vardı babam evden gittiğinde allahım lütfen ölmüş olsun diye dua ederdim çocuk aklımla. Ben 15 16 yaslarinda Anadolu Lisesini kazandım okula bile zor giderdim hiç ders calisamazdim. Bi gün ben okuldayken babam annemin kafasına kultabagi vurup öldürmeye çalışıyor uyurken o son noktaydi annem 50 yaşında bense ergenlik çağını yaşıyorum
Annem 50 yaşından sonra bi otelde is buldu temizlik yapıyordu ve Kahvaltı servisi.Yeni bir ev tuttuk ev eski pusku. Arkadaslarim disarda gezerken ben elimde camasir yikardim yani hayata atilmistim. Bi cekyatimiz vardi bide perdemiz.Ben bu sırada okuluma devam ettim. Annemle hep mücadele verdik derken daha iyi bi eve taşındik. Bikaç defa babamla buluştum ama ilgisizdi bi kaç defa yolda denk geldi ve zayifladigini gördüm sonrada hastalandigini duyduk 3 ay geçti bi telefon geldi babanız vefat etti diye
Evet babam vefat etmişti içimde kocaman boşluk oldu o an bütün yaşadıklarımız niye böyle oldu keşke hayırlı bi baba olsaydı o sıralar büyük bi depresyona girdim ve hiç çıkamadım diyebilirim ve internetten biriyle tanıştım hergün konuşuyorduk içindeki boşluğu dolduruyordu sanki deli gibi aşık olmuştum buluşma kararı aldık ben onun yanına gittim ne salakmisim. Defalarca gittim belki 10defa o hiç gelmiyordu şimdiki aklım olsa gideriyim o zaman için çok normaldi
Lise sona gelmiştim üniversite hayalim vardı ama hiç ümidim yoktu sınava girdim sonuçlar açıklandı kazanmışım Almanca öğretmenliği. .Zar zor okula kayıt oldum yerlestim
Ama içimdeki boşluk hep devam ediyordu skintiliydim hep şimdide aşk. Deli gibi aşıktim bu internetten tanistigim çocuğa. Ama o benim gibi değildi neyse koptuk gittik en sonunda. Ayrıldık
Karşıma bi sürü insan çıktı hicbirini istemedi unutamiyordum onu
Ne derslerime calisabiliyordum hayatıma bi kac kisi girdi ama içimde hep bi aile kurma isteği Allahım şimdi ise çok saçmalık geliyo
Bi yaz memleleke geldim bi cafe barda 2 günlüğüne calismaya girdim benle birlikte bi arkadaşımda çalışıyordu çok eğlenceli vakit geciriyorduk memleketteydim içimdeki skintiyi az da olsa attım ve annemin yanındayım annemin tek başına calismasi benım zoruma gidiyordu. Çalıştığım yerin sahibi abi dediğim insan bana ilgisi olduğunu söyledi gerçekten iyi bi insan beni ilk gördüğünde bu evleneceğim kız demiş neyse ben kesinlikle kabul etmedim ise bile gitmek canım istemiyordu ama onda bişey vardı bi baba yakınlığı benden 10 yaş büyük entellektuel yasanmisliklari olan akıllı bi adam. Alıştım bu adama sevdim
Okuluma geri döndüğümde ara sıra telde konusuyorduk büyük bi aşk yoktu benim açımdan sadece hzur vardı güvendim ona
Bi gün ya gelir evleniriz ya da bu iş biter dedi. Sözüm sözdur bavulumu aldigim gibi geldim memlekete....
İsterseniz devamını anlatacagim

Genişletmek için tıkla...