İsmail Acarkan Şiirleri

Sevmenin bi ölçüsü yokmuş şimdi anladım
Sevenler sevdiğini üzermiş farkına vardım
Kalp kırılır ama yürek unutmaz mış
Ben seni çok severim sen bilme mesende

Görüp te görmemezlikten gelmek çok zor
Seviyorum diyememek içimde bi kor
Sönmüyor ateşi gel de kalbime sor
Ben seni çok severim sen bilme mesende

Bir bağ var bilirim aramızda görünmeyen
Kopmayan hiç kopmayacak olan
Olmasan da yanımda hep yüreğimde olan
Ben seni çok severim sen bilme mesende

Seni yazdım bi kere kalbime silinmez sin ki
Unutma mümkün mü unutulmaz sın ki
Seven bir kalpten sevilen çıkarılmaz ki
Ben seni çok seviyorum sen bilme mesende

Umarım mutlusundur bensiz hayatta
Ben seni unutmam gönlüm hep yasta
Olmuyor unutmak unutamam seni asla
Ben sevdiğimi çok severim sen bilme

sende kalmış öksüz yanım
ve yarım yamalak şarkılarım
taşıyamadığımdandır.

en çok bu saatlerde görünür içim
soyunur dışım çekinmeden
yalnızlığımdandır.

siner yüreğime bir deli acı
kısılır gözleri gecenin
ışığındandır.

bir ıslığın yarısı çağırır beni
diğer yarısı
dudaklarında kalır.

ince bir sızıya ayarlı saatlerde
aynası sevdaya dönük
bir kadın sancılanır.

belcesi bir kurşuna sevdalı..

şka susadım
derken
sen b/aşka giderdin
bu gönül seni k/anarken..

ölüyorum sana b/aşka yok
çaresi yok
derdimin dermanı sensin
sensizliğin adı varsa
yokluğun
hasretine doluyor günlerimin
aşka susamış gönüle çalan sazın dilleri
telleri vurur yüreğimin sızısını gülüm

çalsın
en güzel düşlerimin koynunda
patika yolların seyrinde
sana koşuyorum.../ adı bende saklım..)
yine sabır öğret
sende kaldıkça sevdamın saati
sevmeyi öğret gülüm
sevişmeyi güneşe uzat sabahın ayazında
koş koşabiliyorsan
bir ömüre dayandı yollarım
senle arardım gezdim dünyayi
gönüle ahüzar eylerken
ben sana doyamadım sesin ahengi
yüzündeki gülüşlerin mezarımın yeri

yüreğimin suları bakıyor
mavili gökyüzüne hasret kollarken
seni yaşıyorum yalnız tek başına
sevişmelerin yetiyor gönüle düşen karların yağışı gibi
buz kesilen yüreğime
gözlerimdeki yaşlar kadar

sana olan sevdaya kalan düşlerimle
öpüyorum gözlerindeki damlayan gözyaşın paklığını
ateşle yanıyor gönüle düşen sularınla
uçuyor rüzgara savrulan küllerinle

büyük sevda tutkusu saran ateşinle yanıyorum
bir masalı anlatan tutkunla yanarken
seni yaşar gözlerim

ay gecesi seninle koştuğum günler anılarım
ve senin yolunda ölüyorum
gözlerini kapat ben geldim
gözümün nuru
sözüm dilberi
sevdana düşen gözlerim

bir ömüre çağlıyorum
her hatırladıkça
bak
bir kez gözüm yaşıyla silen ellerin
gözlerim seni arıyor
sen yokken....
bir b/aşka susardım

Bir ateş yakar içimi, eşelenir hep közler
Çok şey geçer aklımdan, diyemem susar sözler
Bir yanım uzak dursa, diğeri onu özler
Gül artık bahtım bana, ömrümü çaldı zalim

Kanıyor yaralarım, üzeri kabuk tutmaz
Şu gönlüm sönmüş ocak, asla bacası tütmez
Kırık döküktür kalbim, sevgiliye kin gütmez
Gül artık bahtım bana, ömrümü çaldı zalim

Hasrete yandı yürek, ayrılığa ağladı
Kahreden sözleriyle, yar bağrımı dağladı
Bazen pek durgun aktı, bazen seldi çağladı
Gül artık bahtım bana, ömrümü çaldı zalim

Aşk kumardır diyerek, attı hileli zardı
Üç lafı güzel olsa, gerisi hep azardı
Her mektubun sonuna, hicranımı yazardı
Gül artık bahtım bana, ömrümü çaldı zalim.

Gelse gönlüme bahar, ümitlerim bitmeden
Aşk kapımın önünde, vazgeçip de gitmeden
O vefasız kalbimi, uçuruma itmeden
Gül artık bahtım bana, ömrümü çaldı zalim

GÜLCENAZ