Isine severek giden var mi? Varsa hangi isle mesgulsunuz?

sevde_

Sokak hayvanlarına su, yemek ve şefkat."Sevap"tır
Kayıtlı Üye
25 Şubat 2011
10.393
25.119
598
Merhabalar,
Kac aydir bu duruma takmis bulunmaktayim. Isimi hic sevmiyorum. Bana artik cok ciddi anlamda stres ve mutsuzluk veriyor, hayat kalitemi dusurecek kadar. Ha deyince cikamiyorum tabii, ekmek parasi, yeni is bakiyorum, bulunca hemen kacicam. Insanlarla sohbette ne zaman is konulari acilsa ve biri "isimi seviyorum" dese acayip ozeniyorum o insana. Neyse, burda da konusunu acmak istedim.
Isini seven var mi? Yataktan huzurlu kalkip, severek isine giden? Varsa ne isle mesgulsunuz? Neyini seviyorsunuz?
Ayni soruyu isini sevmeyenlere de soruyorum, neden sevmiyorsunuz?
Hangi mesleklerde is memnuniyeti yuksek merak ettigim ve bana da biraz umut olsun, icim acilsin diye soruyorum. fikirlerinizi bekliyorum.
 
Ben hemsireyim. Meslegimi seviyorum, ama calistigim bolumu sevmiyorum, bolum degistirmeye calisiyorum. Su anda kat/servis hemsiresiyim. Boyle deniliyor galiba Turkiye'de. Ben yurtdisinda icra ediyorum bu meslegi. Basta isteyerek girdigim bu bolum, sonralari verdigi stresten oturu cekilmez oldu. Hastalarla hic sorun yok masallah, isimi layigiyla yapiyorum. Ama bir gram sevemeden. Is arkadaslarimdan da isini seven yok zaten. Verdigi tecrube harika, ama bircok sey alip goturdu benden. Yasama sevincimi azaltti desem abartmam. Neyse, bu konuyu bir derdim var'a mi acsaydim acaba. :)
 
sizin mesleğinizide tükenmişlik sendromu çok fazla oluyor. eee her gün sorunlu ve umutsuz insanlarla uğraşmak insanı yorar. hele de iyileşme şansının düşük oldugu bir bölümdeyseniz.
tr de olsaydınız en azından bir işiniz var derdim.
ama sabahları kalkabiliyor, kimseye ihtiyaç duymadan hazırlanıp, merdivenlerden inip işe gidebiliyorsun ve bir mesleğin ve maaşın var. buna sahip olamayan o kadar insan var ki. ben sabah evden çıkarken Allah'ım şükürler olsun işe gidebiliyorum elim ayağım tutuyo, hasta ve engellilerin çoğu bu imkana sahip değil. ya bu sabah ben merdivenlerden inemiyorum diye biri beni sırtında taşıyarak aşağı indirse gibi bir şey diyip halime şükrederdim. ha işimi seviyor muyum. mesleğimi evet ama çalıştığım yeri hayır.

tr de herkes işine zorla gidiyor valla
yaşadıgın yerde iş değiştirmek kolaysa bi dene
belki öyle mutlu olursun
 

Evet, aynen tukenmislik sendromu yasiyorum. Beni yoran sey sorunlu, umutsuz hastalar degil. Cok daha baska seyler var.. Anlatsam sayfa yetmez.
Yasadigim yerde is degistirmek bir yere kadar kolay. Benim girmek istedigim bolum, seveni cok olan bir yer oldugu icin zor. Zaten aylardir is degistirmeye calisiyorum. Su anki isimden cikinca mutlu olacagimi biliyorum.
 
:) gecenki tartismamiz icin özür dilerim... konularina bakayim dedim..
bende isimi sevmeyenlerdendim.. 3 ay önce biraktim cünkü artik beni hasta edecek duruma gelmisti..
ben müsteri hizmetlerinde calisiyordum (Call Center) .. zaten basta isteyerek girmemistim.. konusmayi seven birisi deyilim..
bütün gün insanlarla mesgul günde 40 kisiyle konusuyordum telefonda.. dertlerini gectim mesela onlar fatura icin ariyordu, onlara bide satis yapmak zorundaydim..
cok satis yapinca bir derdin olmuyor senden iyisi yok ama diyelim 1 gün iyi gitmedi satislarin hemen bir üstün gelip seni neredeyse sorguya cekiyordu.. neden yapamadin satis diye..
6 sene idare ettim bu sekilde.. isi birakmadan bir kac ay öncesinde bana staj yapan ögrencileri vermislerdi egitim vermem icin.. ben ilgileniyordum onlarla.. 6 tane ögrenci. 2 tanesiyle anlasamadik yaslarimiz asagi yukari ayni oldugu icin beni o sekilde görmediler.. gerisiyle hic bir derdim yoktu..bende azarlayinca sikayet ettiler yapamiyoruz falan diye.. patronda beni tutacagi yerde o iki simarigi tutunca benim piskolojim bozuldu ve ise gidemez hale geldim.. haftalarca raporlu sekilde ise gidemedim.. sinir krizi bile gecirdim.. esimde calismiyordu ozamanlar.. baya uzatmisim ya
uzun lafin kisasi isi biraktim.. suan calismiyorum ama cok mutluyum.. sagligim yerine geldi (kulaklarimda cinlamalar falan vardi)
mutsuzsan ve bu sagligini etkiliyorsa cikmani tavsiye ederim..
konu acmistim bununla ilgili bende :)
 
Selam,
Bu konuyu actiktan 3-4 gun sonra basvurdugum yerlerden biri is teklifiyle aradi. Tesadufe bak, aylarca is ara, artik umudu kaybet, bir dertleseyim diye konu ac, 3 gun sonra hersey degissin.
Su anda bulundugum eyaletin (ABD'de yasiyorum) en buyuk ve en kaliteli hastanesinde calisiyorum. O sikayet ettigim yerden 10 gun once ayrilip yeni isime basladim. Hem de hep olmasi icin dua ettigim bolume. Sansim bayagi dondu yani.
Allah herkese sevecegi isi nasip etsin ne diyim. Cok buyuk dertmis nefret ettigin bir isi yapmak.
 
Grafikerim. Bazen koşarak bazen ayaklarım geri geri gidiyorum işe. İte kaka götürüyoruz.
 
sevgicankurt .!.:
Grafikerim. Bazen koşarak bazen ayaklarım geri geri gidiyorum işe. İte kaka götürüyoruz.
Genişletmek için tıkla...

Sansliymissiniz yine. Kosarak gidiyorsaniz, ara sira da olsa.
Ben hep istemeyerek ve hatta biraz korkarak giderdim ise. Cunku neyle karsilasacagimi, basima o vardiya boyunca neler gelecegini bilmiyordum. Tahmin edilemeyen bir isim vardi.
Neyse ki o gunler geride kaldi yaa.
 

hayırlı olsun ... Darısı başıma :)
 
Hangi servisti hoşlanmadığın servis sevde..Ben de yakında llçede gündüzlü rahat bir yerden büyük şehir hastanelerindne birine geçeceğim..Ailemin yanında olmak için...Endişeliyim ben de...Gerçekten bazı bölümler oldukça zor..Şartlar zor..Gece nöbetinde dinlenmeye çok karışıyorlar,dolayısıyla nöbet ağırlaşıyor....Ve torpil olmadan elemanı kesinlikle dinlemiyorlar..Orda rezil olana kadar çalıştırıyorlar.Ondan sonra sen yapamıyorsun bu işi deyip psikolojik baskı kurarak daha uygun bir pozisyona veriyorlar..

Sevmediğim ,çok yorucu bir bölümde çalışmak zorunda kalmaktan çok endişeliyim..Şuan sevdiğim rahat bölümden ,yani ilçeden ayrılmak zorunda olduğum için endişelyim..
 
Son düzenleme:

Oncelikle ben ABD'deyim, yani tam olarak Turkiye'de hangi bolume denk geliyor bilemiyorum. Surgical telemetry deniyor burda. Yani kalp monitonune bagli olmak zorunda olan hastalarla, ameliyat sonrasi hastalar karisik oldugu bir bolumdu. Ben zaten gececiyim, yani surekli 12 saat gece calisirim. Sevmememin sebebi asiri stresli ve agir bir bolumdu. Hastalarin durumu kritik oluyordu, birden bire kotulesen durumlar filan... onlara kosturmaktan bayagi yipranmistim.

Simdi ise anne-bebek hemsiresiyim. 16 ay filan oldu. Dogum sonrasi annelerle ve yenidoganlarla ilgileniyorum. Anne-bebek birlikte. Bir onceki isimle kiyaslanamayacak kadar basit ve rutin bir is. Simdi de burdan sIkIldIm. Kendimi gelistirecek alan yok, ogrenecek sey yok. Su anda da yenidogan yogum bakim unitesine girmeye calisiyorum.Gecen hafta is gorusmesine gittim. Bakalim, cevap bekliyorum, insallah olur.

Sen hangi bolumlerde calistin? Sevdigin rahat bolum hangisi? Bir de sana gore zor bolumler hangisi?
 
QUOTE=sevde_;35023457]
Oncelikle ben ABD'deyim, yani tam olarak Turkiye'de hangi bolume denk geliyor bilemiyorum. Surgical telemetry deniyor burda. Yani kalp monitonune bagli olmak zorunda olan hastalarla, ameliyat sonrasi hastalar karisik oldugu bir bolumdu. Ben zaten gececiyim, yani surekli 12 saat gece calisirim. Sevmememin sebebi asiri stresli ve agir bir bolumdu. Hastalarin durumu kritik oluyordu, birden bire kotulesen durumlar filan... onlara kosturmaktan bayagi yipranmistim.

Simdi ise anne-bebek hemsiresiyim. 16 ay filan oldu. Dogum sonrasi annelerle ve yenidoganlarla ilgileniyorum. Anne-bebek birlikte. Bir onceki isimle kiyaslanamayacak kadar basit ve rutin bir is. Simdi de burdan sIkIldIm. Kendimi gelistirecek alan yok, ogrenecek sey yok. Su anda da yenidogan yogum bakim unitesine girmeye calisiyorum.Gecen hafta is gorusmesine gittim. Bakalim, cevap bekliyorum, insallah olur.

Sen hangi bolumlerde calistin? Sevdigin rahat bolum hangisi? Bir de sana gore zor bolumler hangisi? [/QUOTE]




Ben ilçede acilde çalıştım önce.
Burda aciller çok yoğun oluyor.Gerçekten acil bir elin parmaklarını geçmez.Boş vakitlerinde acile geliyorlardı gibi birşey.
Bol serum takılıyordu.
Hastalar uzun tutuluyordu.
Gözlem odası çok küçüktü.
O,nlara yer ayarlamak,muayane kabinlerindne hasta kaldırıp yer ayarlamak
Özellikle akşamları tıklım tıklım olması....
..Dinlenme molalarımıza idarenin karışması..
Yoruculuk.....
Acil zevkli bir bölüm de çok yorucu,agresif insanlara karşı yorulmuşken sakin kalabilmek çok zor.
.Hasta haklarını çok önemsiyor idare,hizmet verdiğimiz kesim d ebunu biliyor,bol şikayet....
..bol idare baskısı..sürekli toplantı..En ufak şeyin idareye gitmesi.
.ekip ruhunun ve birliğin olmaması..
birkaç ay fazla mesai(gün aşırı 24 saat nöbet) .
.daraldığım vakit yıllık izin alamama,
yıllık izinde ,uyarı yapmada vs adam kayırma....

.Benim de özelı sıkıntılarımın olduğu dönemdi.Ayrılık acısı.

Acil becerisinde iyi olmama rağmen maddi manevi çok yıpranmıştım..

sonra birkaç ay ortopedi servisi..Burayı çok sevmiştim..,
Yoruculuğu az..sorumluluğu acile göre fazla ama olsun...gece dinlenebilme..iki hemşire..
Ama iş arkadaşlarım gazabına uğradım..iyi niyetle sevinerek gitim ama ortma meğer kötüymüş..
.Nedenini bilmediğim bir biçimde ordan alındım..konularım arasında var....
,Diş polikliniğine verildim...Burdaki işi de kısa sürede kaptım..Rutin rahat bir iş ..
Kendi odam var ,ekip işi yok,karışan yok...oh miss..
.Gidesim yok da...
Yalnız yaşamak beni sıkmaya başladı...
Sallantılı bir ilşkim var,ilgisiz bir sevgili..Belirsiz bir gelecek..Benim sevgi ihtiyacım..
Boş kaldıkça onu çok düşünüyorum..

Merkeze birbuçuk saat uzak ilçe.Ailem merkezde.

Ailemin yanına gidersem yalnız kalmam,canım sıkılmaz diye düşünüyorum.
.
Nisbeten yoğunluğu az denilen(kötünün iyisi) bir şehir hastanesine becayiş(değiştokuş) düşünüyorum..
Ama şehir hastaneleri yoğun'' olur deniyor..
Benim kamuda ilk atamam ilçe oldu..Ondan öncesi özel kurumlardı..Özel kurumların yoğunluğu az oluyordu..Ara ara da çalışmadım..Bir de gençtim ozamanlar,kafam dinçti..20li yaşlar:)Keşke o dönemlerde kamuya başlasaymışım.


Yeni bir iş yeri kulağa hoş gözüyor..Değişikliği severim.. Ancak..

İşte ''yoğun'' denildiği için tırsıyorum..

.20 yataklı ve 40 yataklı olmak üzere..20 yataklıda bir hemşire...40 yataklıda hafta içi 1 hemşire hafta sonu 2 hemşire..
hafta içi 16 saat hafta sonu 24 saat..ortalama fazla mesai ayda 24 saat gibi..
yoğunbakımda ve acilde 24 saat yok galiba.
.Biizm ilçede hepsi 24 saatti..yatakların tamamı dolmuyormuş..
35 hastanın üzerine çıkmıyormuş mesela..
Bir hemşire yetiştirebliyormu bilmiyorum,servisine göre değişir işte..
Ve..1 hemşire olunca gece ne kadar dinlenir onu çok merak ediyorum..
Gece, of..gece..
Gece yatışı az olan bölümler daha rahat olur..Hangilerinin gece yatışı az olur ki..
Ve hastaları stabil olan bölümler gece rahat olur..
Hiç bu şekilde çalışmadığım için ,öğrenilir ondan endişem yok ama yorgunluk açısından ,gece açısıından başedebileceğimden tırsıyorum şuan..


Seninki yoğun bakım..Ben de istemem yoğunbakımı..Becerisi çok güzel ama stresli...Ben zaten öyle bir işe uygun değilim..
Benim babam da yoğunbakımlık ve yatalak bir hastaydı,onla çok ilgilendim..Vücudunun nasıl iflas ettiğine şahit oldum..Sevdiğim insanı o halde görmek ,ilgilenmek,beni çok yormuştu ozamanlar(üstelik boşanma yaşadığım zamanlar kötüleşmişti)..Yoğunbakımda çalışsam hep onu hatırlarım..

Cerrahi,dahiliye,çocuk da yoğun ve yorucuymuş..Öyle diyorlar..

Şimdi araya tandıık koymaya çalışacam,olur mu bilmiyorum..Yoğun servisler haricinde servisleri isteyeceğim..
.En iyisi gündüzlü de,oralara girmek öyle zor ki..
Yeni geleni zor ve yorucu servislere yollama gibi bir alışkanlıkları var..
 
Son düzenleme:


Ooo sen baya dertliymissin.
O 20 kisiye 1 hemsire, 16-24 saat calismalar filan cok fazla. 20 kisiye nasil yetisebilir ki bir insan? Ama burda hemsirenin gorevleriyle Turkiye'de gorevler daha farkli. O yuzden yapilabilir mi bilmiyorum. Bana fazla geldi. Burda imkansiz. Biz hasta muayene ediyoruz cunku, onlarin her birini muayene etmek 5 saat alir zaten. :)
Bir onceki isimde 4-6 hastam oluyordu, simdikinde 6-8. Yenidogan yogunbakima gecebilirsem 1-4 hasta arasi veriliyor duruma gore.

Sanirim devlette olunca istedigin bolumu secemiyorsun, onu anladim yazdiklarindan. Gelecek sene Turkiye'ye kesin donus yapiyorum, devlette calismak gibi bir amacim yok, isabet olmus benim icin. Ozelde istedigim bolumde calisirim sanirim.
 
Son düzenleme:

:)Evet dertliyim:)

Evet kamuda istediğimiz bölümü seçemiyoruz,özelde de seçemiyoruz aslında ..Ama senin tecrübelerini dikkate alırlar mutlaka,iyi referans olur ABD de çalışman......Ama önceden özel kurumun maaşı azdı..Şimdi bazı yerler iyi veriyor diyorlar..Çalışma saatleri biraz fazlaydı önceden ..Sadece daha sakin oluyordu,yoğunluk olmuyordu...Ama şimdi sosyal güvenlik karşılamalı hastaneler var.Yoğunlukları değişmiş olabilir,benim zamanımda tamamen özeldi..

Ben yine de kamuyu tercih ederim şahsen. tr deki çoğu hemşire gibi..Gelmen işe bağlı değilse gelmeden önce özel kurumları araştırmalsıın..

Yoğun bakımda 20 hastaya bir kişi değil bu arada..Ben servisleri kastetmiştim..O hastanenin yoğun bakımı 20 yatağa 5 hemşire..ve yoğun bakımda 24 saat yokmuş.16 saat. yoğun bakım .fazla mesai ayda 24 saat.. ..yatan hasta servislerinde hafta sonu 24 saat...

Diploman ABD den mi..Orda mı büyüdün?Yani TR şartlarını biliyor musun?..Bir de acaba burda denklik gerekiyor mu?Çok sordum ama,trye dönüşün için sordum..Kamu için kpss'den ;iyi bir yer için 75 üstü almalısın..Dönüşün İstanbul olacaksa ;daha düşük puanla alıyor..
Bakarsın, senin gücün yeter,ben biraz naifim,çabuk yoruluyorum..

Bu arada ,burda yoğun bakımda hasta altını değiştirmek, personolle beraber yapılıyormuş, bazı hastanelerde..
çok saçma..Onun için hasta bakıcı tutabilirler..
özel hastaneleri bu yönden de araştırmalsıın..
 
Son düzenleme:

Liseyi ve universiteyi ABD'de okudum evet. Diplomam ABD'den. Simdi de yuksek lisans yapiyorum. TR sartlarini az cok biliyorum arastirmalarim sonrasi. Denklik almak zor degil, tam olarak isteniyor mu istenmiyor mu bilmiyorum ama. Kamu dusunmuyorum. Donusum Istanbul olacak, hedefim A grubu hastaneler, Amerikan hastanesi, Anadolu saglik grubu gibi.
Benim icin hasta altini degistirmek gibi seyler sorun degil. Bu konuda Amerikan zihniyetine gore yetistirildim ve benimsedim. Bizde esas olan hastadir. Sen yaptin, ben yaptim, ben hasta bakici miyim, ben bunun icin mi okudum kavgalari olmaz. O hastanin ihtiyaci giderildi mi giderilmedi mi ona bakilir. Biz hastabakicimiz mesgul oldugu zaman hemsirelerle de alt degistiririz. Simdiki bolumumde hastalar bagimsiz ama bir onceki bolumumde daha bagimli hastalarim vardi. Burda Turkiye'deki gibi ustunluk sorunu yok yani. Bizim burda meslegimizde ugrastigimiz sorunlar arasinda bu hicbirsey. Keske tek derdim hastanin altini degistirmek olsa. :)
 
Başka nasıl sorunlar oluyor?
 
tulipa .!.:
Başka nasıl sorunlar oluyor?
Genişletmek için tıkla...

Bizde genellikle unitelerde doktor bulunmaz. Bu nedenle hemsirelerin sorumlulugu daha coktur. Hastanin durumu birden stabilligini kaybetse mesela, sen ve diger hemsireler yardima kosar. Ancak intubasyon ya da kodlamak gibi islerde doktor gelir. Onun disinda biz hemsireler hastanin durumunu tekrar stabilize ederiz. Birsey oldu mu doktoru cagiramazsin yani, ancak telefonla emir aliyorsun. Bizim gerek okul gerek is egitimimizde de zaten bunlar var, hastayi kurtarmaya yonelik.
Doktorun her dedigi sorgusuz yapilmaz mesela. Verdigin her ilactan sen sorumlusun. Yaptigin muayene sonrasi o hasta o ilaci almamasi gerektigini sen kendin belirlersin, doktor ver dedi demek yok.
Bizde hemsireler hastayi muayene eder. Dinlemek filan... Acil servislerde de mesela once hemsire muayenesinden gecilir, sonra doktor. O yuzden oyle 20 hastaya 1 hemsire gibi birsey soz konusu degil. O muayeneler cok vakit aliyor. Bir de labaratuvar ve cesitli test sonuclarini biz izleriz, eger cok anormal birsey varsa doktoru arayip ulasmak zorundayiz. Gozden kacan birsey seni yasal olarak tehlikeye atar.
Yasal olarak cok yaptirimlari var. Her yaptigini bilgisayara kaydetmen lazim. Gozden kacan en ufak sey seni mahkemelerde surundurebilir. O yuzden benim 12 saatlik mesaimin yarisi hastlarla, yarisi da yaptiklarimi kaydetmekle gecer.
Okul bitince hemen hemsire olunmuyor. Almamiz gereken kazik bir lisans sinavi var. Ve mesleginde yapabilecegin bazi hatalar bu lisansi kaybettirebilir, o yuzden cok dikkatli olmak gerekiyor.

Profesyonellik hat safhada zaten. Hastalara yonelik davranislarin saygi ve profesyonellik cercevesinde olmalidir. Buranin zihniyeti cok farkli. Uygulama odakli degil, hasta odakli. Hastaya buyuk cerceveden, hastanin ihtiyaclari tarafindan bakiyoruz biz. O yuzden alt degistirmek benim gorevim, serum takmak senin gorevin vs tartismalari olmaz. Hastanin neye ihtiyaci varsa, o hastaya en yakin kisi kimse o yardimci olur. Ister hastabakici olsun, ister sorumlu hemsire. Sen hastayi birakip da nerde benim hasta bakicim diyemezsin. Ihmal'den senin basin belaya girer cunku. Zaten hastabakicinin yaptigi ve yapmadigi herseyden de hemsire sorumludur. O gorevini yapmadiysa 'niye yaptirmadin' diye sana gelirler, cunku sonucta hasta senin hastan.

Bahsettiklerimden bazilari cok stres yaratan seyler. Beyin ve vucut birlikte yoruluyor bir vardiya sonrasi. Daha da vardir yani, simdilik aklima bu kadar geldi.

Biz bunlarin stresiyle kosturmasiyla ugrasirken Turkiye'den bir hemsirenin bana hastanin altini biz mi degistirecegiz hasta bakici mi? Hasta yatagini niye biz yapiyoruz gibi sorunlarla gelmesi komik geliyor acikcasi. Keske benim de derdim bunlar olsa. Yanlis anlama, senin icin degil, ben TR'de hemsirelik konusunda cok arastirma yaptim, ve benim gordugum seyler konusunda hemsirelerin buyuk derdi hastanin altini degistirmek.

Eski calistigim yerde yetersiz hastabakici oldugu gunlerde, eger yeteri kadar hemsire varsa birine o gun icin hastabakici gorevi verirlerdi, boslugu doldursun diye. O hemsire o gun bayram ederdi bugun hemsire degilim, stressiz bir gun diye. Yani bizde sizin sikayet ettiginiz seyler beynimizi dinlendirebilecegimiz firsatlar.

Velhasili, Turkiye'ki hemsirelikle Amerika'daki hemsireligin taban tabana farkli oldugunu dusunuyorum.
 
Hm sorumluluklarınız daha fazlaymış.
Servis hemşireliği,yoğun bakım hemşireliği tabi bizde de daha sorumluluk gerektiren şeyler.Sizin kadar olmasa da.
O servislerde doktor olmadan hasta belirti bulguları takib edilir.Dr o gün polikliniktedir.Gece de evindedir.
Büyük şehirlerde ,dr ,icapçılık denk geldiyse ancak, serviste bulunabilir.
Yoğun bakımda bizim dr yoktu:Büyük şehirlerde pratisyen bulunduğunu duymuştum,yanlış hatırlamıyorsam.(Eski mezun olduğum için satajları hatırlamıyorum:)
Gerekirse,önemli bir belirti bulgu olursa dr haber verilir.Öyle herşeye de aranmaz dr.Bu yüzden tecrübe gerktirir.Buyüzden dr sık aramak tecrübesizlikle eşdeğer görülü.Bu da hemşrirede psikolojil olarak baskı oluşturur.(Yazılı olmayan sorumluluklar yüklenmiş,ama en azından yazılı değil.)Haftasonu dr hiç uğramaz.Büyük şehirlerde nasıl bilmiyorum.
Teslim edip bırakırken eksik bir şey kaldı mı diye endişe ediyor bizim hemşireler de,
Pek çaktırmasalar da ,ifade ediyorlar.
Ama doğruya doğru sizin sorumluluklar daha fazlaymış,daha stresliymiş.İstemezdim.
Aman böyle de zor ya.Zor bizim mesleğimiz..
Hem bedeni hem zihni..Bir de özel sıkıntıların varsa.Bir de naiflik varsa,yaşam kalitesini etkiler..
 
Son düzenleme:
Kesinlikle yasam kalitesini etkiliyor.
Ben bir onceki yerimde 10 yil yaslandim derim hep.
Basima o kadar cok sey geldi ki hastalarimla ilgili, bayagi buyuttu beni.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

T
Eski nişanlımla evlenirsek düzelir mi her şey
10 11 12
Yorumlar
228
Görüntüleme
28K
poncik kelebek
Hidrosalpkins ve tıkalı iki tüpüm alındıktan sonra İzmir'de tüp bebek sürecim ( pozitif sonlu)
6 7 8
Yorumlar
141
Görüntüleme
37K
akrephanim
Tüp Bebek yolundaki hikayem
4 5 6
Yorumlar
115
Görüntüleme
42K
S_lidya
  • Kilitli
Çocukluğuma dönüş ve iç dökme
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
5K
havali-
Neden yapamadığını biliyorum
34 35 36
Yorumlar
707
Görüntüleme
86K
online diyetisyen
O
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…