Evet kimse anlamaz diye de hep içimizde yaşıyoruz ve kapatıyoruz kendimizi belki de daha kötü oluyoruz. Ama en azından burda yalnız olmadığımı görüyorum. Şu anda bile üzülüyorum bunu konuşurken. Allah yardımcımız olsun.
Allah sizden de razı olsun.Yeni bir is ortamı, kalabalık içine çıkma evinden baska farkli bir ortamda bulunma en cok bu tur durumlarda artiyor anksiyete. Bende 6 yıl okudum ve şuan da çalışmadığım icin cok üzülüyorum hatta 4 ay once işi bırakma sebemimdi anksiyete. cunku bulunduğum işyerine bi faydam olmamaya başlamıştı anlatsam kimse anlamayacaktı. Kendimi eve kapattım bu iyi geldimi hayir buda çözüm değil biliyorum dediginiz gibi keske bunu yapmak kolay olsa.
Evet kimse anlamaz diye de hep içimizde yaşıyoruz ve kapatıyoruz kendimizi belki de daha kötü oluyoruz. Ama en azından burda yalnız olmadığımı görüyorum. Şu anda bile üzülüyorum bunu konuşurken. Allah yardımcımız olsun.Allah sizden de razı olsun.Yeni bir is ortamı, kalabalık içine çıkma evinden baska farkli bir ortamda bulunma en cok bu tur durumlarda artiyor anksiyete. Bende 6 yıl okudum ve şuan da çalışmadığım icin cok üzülüyorum hatta 4 ay once işi bırakma sebemimdi anksiyete. cunku bulunduğum işyerine bi faydam olmamaya başlamıştı anlatsam kimse anlamayacaktı. Kendimi eve kapattım bu iyi geldimi hayir buda çözüm değil biliyorum dediginiz gibi keske bunu yapmak kolay olsa.
Iki çeşit ilaç kullandım olmadı. Terapi aldim geçmedi. Ne yapacağım bilmiyorum. İyi bir terapist bulmalıyım belki de.Öncelikle ilaç vs kullanıyor musunuz terapi aldınız mı hiç
Yorumunuzu okudum oneriniz ve hakkimdaki güzel çıkarımınız için çok teşekkür ederim.Sizi cok iyi anliyorum. Isyerlerinde büyük stresler yasandigi doğru. Ama insanlar bunu cogu zaman kötülük olsun diye yapmıyor. Onlar da çok yorulup bitiyor şu hayatın içinde. Kendini ezdirmemek için biraz daha sert duruyor. Bu size karşı yapilan, olan bir şey değil. Insanlar size karşı değil, yalnızca kendilerinden yanalar. O yüzden, filan kişi beni yargıladı mı, fesmekan kişi o sözüyle ne demek istedi, müdür yan mı bakti gibi alinganliklari bırakın. Muhakkak basladiginiz işi yürütecek yetenektesinizdir. Konuyu acarkenki ve yorumlara cevap verirken kullandığınız ifadelerden, iyi eğitimli, dikkatli, empatisi yüksek biri olduğunuz çok belli. Kolay gelsin. Sevgiler
Ben de öyle düşünüyorum zaten çok istiyorum bunu yapmak. Ama o an ordan uzaklaşmak daha iyi geliyor maalesef üstüne gidebilecek gücü bulamıyorum. Dayanmaliyim biliyorum. Umarım bu gücü artık bulurum kendimde. Arkadaşınıza da selam.Bu şekilde bir arkadaşım vardı. Ayrıldı şuan işten. Hep geç gidiyordu falan çıkardılar tabi. Hiç sevmiyordu iş yerini de. Ama şuan çok pişman. Elinizde değil anlıyorum. Ama yaş ilerldikçe iş bulmak da zorlaşacak. Terapi alın maddi durum yeterse. Yetmiyorsa zaten çalışmanız gerek. Kendi paranızı kazanmak gibisi var mı? İstediğinizi yapmak kendi paranızla. Ben üstüne gidin diyen doktorlarınıza katılıyorum. Ne münasebet bu yaşta evde oturun herkes çalışmak zorunda değil. Hı çok zenginseniz bilemem tabi. Ama yine de insanın kendi parasını kazanması çok başka.
İnanın bunu da düşündüm ama farklı farklı işler denemeye çalıştım hep böyle oldu. Fakat dediğinize hala inanıyorum gerçekten sevdiğim yapabileceğim bir iş belki çözümdür. Ama yaş geldi bu saatten sonra onu nasıl bulucam bilmiyorum.Belki de işinizi sevmediğiniz için böyle oluyorsunuz. Sevdiğiniz bir işte sorun yaşayacağınızı düşünmüyorum
Genel olarak hep bir destek alma önerisi var. İyi bir terapist bulmak da önemli. Önerisi olan bir terapist varsa yazsın lütfen.korkunun üzerine gitmelisin gerekiyorsa destek almalısın psikolojik,özgüven eksikliinden kaynaklanıyor olabilir bu durum ve atlatabileceğini düşünüyorum.Herkes çalışmak zorunda değil tabii ki kiminin maddi durumu iyi oluyor doğuştan geleceğide garanti oluyor öyle bir hayata sahipseniz bunuda tercih edebilirsiniz.
herkes kendi derdinde. kimse sizinle ilgilenmek zorunda değil.hemde iş yerinde. bu duyguyu aklınızdan çıkarın öncelikle. saçma bir beklentiİnanın farkındayım ama o duyguyu yasamak defalarca hemde çok yıprattı beni biliyorum üstüne gitmeliyim ama yok işte gidemiyorum sorun orda zaten keske sizin gibi çalışanlar olsa işlerinde bize destek olsa ama nerdeee
Aslında hiç beklentim olmadı oradaki insanlardan ama belki de çalışanlar yeni işe girenlere biraz daha sıcak yardımsever davransa bizlere de yardımcı olmuş olurlar. Kastettiğim buydu. Kimseden iş yerinde bize terapi vermesini beklemiyoruz zaten.herkes kendi derdinde. kimse sizinle ilgilenmek zorunda değil.hemde iş yerinde. bu duyguyu aklınızdan çıkarın öncelikle. saçma bir beklenti
siz kendinize bakın kendinize desteği siz vereceksiniz. kimseden medet ummayın. zaten işyerinde sosyal olmak yakın ilişkiler kurmak zorunda deilsiniz. işinizi yapın paranzı kazanın yeter bence
gerisi sonraki iş
YouTube’a izzet güllü videolarına bakabilirsiniz bende bazı dönemler bu şekilde oluyorum. İyi gelebilir frekans müzikleri ya da inanıyorsanız kuran ve ibadet edebilirsiniz terapi almayı tekrar deneyin eğer bütçeniz yetiyorsa. Sadece siz böyle değilsiniz inanın bu şekilde milyonlar var. birgün tamamen inşallah bu kaygılarımızı yeneceğizIki çeşit ilaç kullandım olmadı. Terapi aldim geçmedi. Ne yapacağım bilmiyorum. İyi bir terapist bulmalıyım belki de.
sizin iş deneyiminiz yok anlaşılan.Aslında hiç beklentim olmadı oradaki insanlardan ama belki de çalışanlar yeni işe girenlere biraz daha sıcak yardımsever davransa bizlere de yardımcı olmuş olurlar. Kastettiğim buydu. Kimseden iş yerinde bize terapi vermesini beklemiyoruz zaten.
İşe başladığında bu sorununu kim nerden bilecek,kaldı ki işsizliği çalışmamayı göze almışsın başarısız olsan ne olur çok çok bırakırsın bögle düşünüp başla bi işe,insanlar bilmiyorlar kaygılarını sen söylemesende bilmeyecekler o yüzden rahat olMerhaba.Sitede bir kaç kişinin de yaşadığını gördüğüm bir sorunum var.Bugune kadar pek iş deneyimim olmadı.Cunku ne zaman işe baslayacak olsam aşırı stres panik anksiyete ve kriz yaşıyorum. Tansiyonum düşüyor sanki halsizlesiyorum yoğun bir sıkıntı yaşıyorum içimde. "Başaracak miyim? Hiç bir şey bilmiyorum. Sevilmez dislanirsam ? Diyorum. Gunlerce yataktan çıkamayacak hale geliyorum. Calismayacagim tamam yeter diyorum yine mutlu olamıyorum neden böyle oluyor diye üzülüyorum.Doktorlara gittim ilaclar içtim fayda etmiyor. Bazi insanlar ve doktorlar bunun üstüne gitmelisin derken bazıları bunu hep yaşadığım icin ve çok yıprandıgim için çalışmamın sart olamdigini hayatta herkesin çalışmadığıni ona göre bir yaşam surdurebilecegimi söylüyor.Para kazanmadan bir şey üretmeden nasıl mutlu olunur ki ? Cunku eskiden evden çalışmış kendi paramı kazanmış biriyim tabi o da 10 ay cagri merkeziydi. Geceli gündüzlü haftasonu falan çok yoğundu.Evli değilim ailemle yaşıyorum yasim 30 ama nereye kadar böyle evde oturucam diyorum. Cevremde benim gibi birileri olsa belki arkadaslik yaparak birbirimize rahatlarım ama kimse benim gibi değil herkes çalışıyor çevremde. Keske benim yaşımda çalışmadan da mutlu olan bekar yada evli arkadaşlarım olsa onları görür hayatın sadece işten ibaret olmadığını anlarım ama oyle bir çevrem de yok ki. Şunu merak ediyorum böyle biri için ne düşünürsünüz yargılar misiniz? Anlayış gösterir misiniz? Bu sorunumu insanlar yargılar diye kimseye de anlatamıyorum ailem hariç
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?