İşe başlama çalışma korkusu

seftalii .!.:

Ben ise girmekten calismaktan cok korkuyorum. Lisans mezunuyum daha yeni mezun oldum 9 ay oldu. Okudugum bolumle alakali bir ise girdim ama sadece bir gun gittim cunku cok gerildim korktum endiselendim. Seçtiğim meslekte insanlarla iletişim üzerine kurulu bir meslek. Insanlarla iletisim kurmak tanismak konusmak beni cok geriyor terliyorum kalbim carpiyor bu tarz seyler yasiyorum. Simdi yine bir is icin ikinci gorusmeye cagirdilar sonucu olumlu olucak beni ise alicaklar diye cok endiseleniyorum. Calismam gerekiyor evde oturmak cok bunaltti bir seyler basarmak yapmak istiyorum ama bu korkumu yenemiyorum. Psikologa gidiyorum ancak bir faydasini goremedim. Ne yapicagimi sasirdim cevremdekilere soyleyince insanlar garip karsiliyor simariklik olarak goruyor ama bu benim icin cok buyuk bir sorun haline geldi. Tavsiyeleeiniz deneyimleriniz varsa belki benimle ayni seyleri yasayan birileri varsa yazabilir misiniz neler yaptiniz

Genişletmek için tıkla...

berfjiyan .!.:

Şu aralar tam olarak içinde olduğum durumdasınız. Merak ediyorum acaba işe başladınız mı? Bu korkularınızı yendiniz mi ? Şu an nasılsınız?
Yazdiklariniz da tam olarak kendimi gördüğüm için yazmak istedim. 24 yaşındayım, yeni mezunum sınıf öğretmenliğinden. Kpss sınavına girdim ama bu sene imkansız atanmam. Aslında çalışmak istemiyordum ama babamın baskısı var. Bütün yıl sınava çalışmak istememi anlamıyorlar. Bir özel okulda çalışmaya başlamamı istiyor. Özel okullara karşı biraz önyargım var. Kendim hiç özel okula gitmedim hep devlette okudum , şimdide atanıp devlet okullarında çalışmak istiyorum ama aile baskısı ve maddiyat için çalışmalıyım . Hiç istemiyorum ve çok korkuyorum. Kendime hiç güvenemiyorum. Bir işe başlamak çok korkutuyor sonuçta bi yere başladığınızda geri çıkamazsınız hemen. Çok stres yapıyorum özgüvenim yok ve yetersiz hissediyorum. İnsanlar ile iletişimim de zayıf biraz öğrenciler ile aram iyi ama geri kalan insanlar ile değil. Bu biraz da içine kapanık bir insan olmam ile alakalı. Ne yapacağım bilmiyorum. Bir iki yerden telefon geldi ama çok uzak olduğunu söyleyerek kabul etmedim ve aileme söylemedim. Işsizlik var biliyorum bu yüzden şımarıklık gibi geliyor ama ise basladigimu gittiğimi düşününce hasta gibi oluyorum midem ağrıyor birden elim ayağım uyuşuyor kusacak gibi oluyorum neredeyse. Ne yapacagimi bilmiyorum Şimdi ki işi babam bir tanıdığı ile konuştu cv gönderdim haber verecekler ve içimden sürekli dua ediyorum umarım olmaz diye. Benim sorunum ne bilmiyorum fazla büyütüyorum ama kendime engel olamıyorum. Diğer insanlar gibi olmak isterdim daha umursamaz yani bir işi fırsat olarak görmek heyecanlanmak.

Genişletmek için tıkla...

seftalii .!.:

Uzerine gitmem gerektigini biliyorum kendimi cok zorluyorum o endise korku hic gitmiyor kafamda bir suru kotu senaryo kuruyorum

Genişletmek için tıkla...

leondapper .!.:

Ben de aynı durumdayım. 23 yaşındayım mezun olalı 3 sene oldu 2 yıllık inşaat okudum istediğim gibi bir iş bulamadım görüşmeye gitsemde olumsuz oldu aslında olumlu olurda beni alırlar diye de korktum sanırım insanlarla iletişim kurmak çok zor utanıyorum çekiniyorum. Şimdi kendi mesleğimi bulamıyorum başka bir işte çalışıyım diye ilanlara bakıyorum onlara da içim razı gelmiyo ya da yapabileceğim işler olmuyo. Artık insanlar evde boş boş oturan kız olarak görüyo beni akrabaların sürekli sorması falan beni çok yıprattı. Umarım bigün normal bi insan gibi sabah kalkıp işe gidebilirim gerçekten ne yapacağımı bilmiyoru

Genişletmek için tıkla...

leondapper .!.:

Ben de aynı durumdayım. 23 yaşındayım mezun olalı 3 sene oldu 2 yıllık inşaat okudum istediğim gibi bir iş bulamadım görüşmeye gitsemde olumsuz oldu aslında olumlu olurda beni alırlar diye de korktum sanırım insanlarla iletişim kurmak çok zor utanıyorum çekiniyorum. Şimdi kendi mesleğimi bulamıyorum başka bir işte çalışıyım diye ilanlara bakıyorum onlara da içim razı gelmiyo ya da yapabileceğim işler olmuyo. Artık insanlar evde boş boş oturan kız olarak görüyo beni akrabaların sürekli sorması falan beni çok yıprattı. Umarım bigün normal bi insan gibi sabah kalkıp işe gidebilirim gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...

leondapper .!.:

Ben de aynı durumdayım. 23 yaşındayım mezun olalı 3 sene oldu 2 yıllık inşaat okudum istediğim gibi bir iş bulamadım görüşmeye gitsemde olumsuz oldu aslında olumlu olurda beni alırlar diye de korktum sanırım insanlarla iletişim kurmak çok zor utanıyorum çekiniyorum. Şimdi kendi mesleğimi bulamıyorum başka bir işte çalışıyım diye ilanlara bakıyorum onlara da içim razı gelmiyo ya da yapabileceğim işler olmuyo. Artık insanlar evde boş boş oturan kız olarak görüyo beni akrabaların sürekli sorması falan beni çok yıprattı. Umarım bigün normal bi insan gibi sabah kalkıp işe gidebilirim gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...

seftalii .!.:

Sectigim meslek rehber ogretmenligi ben kendime fayda saglayamazken baskalarina nasil faydam olabilir diye dusunuyorum yani gorusme esnasinda birsey sorarlar cevap veremezsem tecrubesizim yada insanlar beni istemezse sevmezse dislarsa

Genişletmek için tıkla...