Ben ise girmekten calismaktan cok korkuyorum. Lisans mezunuyum daha yeni mezun oldum 9 ay oldu. Okudugum bolumle alakali bir ise girdim ama sadece bir gun gittim cunku cok gerildim korktum endiselendim. Seçtiğim meslekte insanlarla iletişim üzerine kurulu bir meslek. Insanlarla iletisim kurmak tanismak konusmak beni cok geriyor terliyorum kalbim carpiyor bu tarz seyler yasiyorum. Simdi yine bir is icin ikinci gorusmeye cagirdilar sonucu olumlu olucak beni ise alicaklar diye cok endiseleniyorum. Calismam gerekiyor evde oturmak cok bunaltti bir seyler basarmak yapmak istiyorum ama bu korkumu yenemiyorum. Psikologa gidiyorum ancak bir faydasini goremedim. Ne yapicagimi sasirdim cevremdekilere soyleyince insanlar garip karsiliyor simariklik olarak goruyor ama bu benim icin cok buyuk bir sorun haline geldi. Tavsiyeleeiniz deneyimleriniz varsa belki benimle ayni seyleri yasayan birileri varsa yazabilir misiniz neler yaptiniz
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
İşe başlama çalışma korkusu
- Konu Sahibi seftalii
- Başlangıç Tarihi
Uzerine gitmem gerektigini biliyorum kendimi cok zorluyorum o endise korku hic gitmiyor kafamda bir suru kotu senaryo kuruyorum
- 30 Ocak 2013
- 29.330
- 43.871
- 1 Eylül 2014
- 25.899
- 30.316
- 35
en kötü ne olabilir ki ?
- 1 Haziran 2018
- 5.285
- 15.468
Sectigim meslek rehber ogretmenligi ben kendime fayda saglayamazken baskalarina nasil faydam olabilir diye dusunuyorum yani gorusme esnasinda birsey sorarlar cevap veremezsem tecrubesizim yada insanlar beni istemezse sevmezse dislarsa
- 30 Ocak 2015
- 1.276
- 821
bende 27 yaşındayım ve işe girmekten korkuyorum. iletişim konusunda sorunlarım var. hem de daha önce çalışmadığımdan ya yapamazsam, yorulursam gibi düşüncelerim var.
ben şuan okuyorum online derslerde hocalar sürekli soruyor. bana sormasınlar diye dua ediyordum. evet cümle kurarken hata yapıyorum. bazen toparlayamıyorum. ama konuşa konuşa alışmaya başladım eskisi kadar kötü değilim ve umursamamaya başladım bu durumu. en son bir mülakata katıldım. istediğim gibi konuşamadım. günlerce başıma ağrı girdi düşünmekten. değdi mi dedim kendime.
Derste birçok kişiyi takip ettim bu konuda. kimse akıcı bir şekilde konuşamıyor aslında çok nadir bunu yapanlar. ama yine de doğallar benim gibi gerilmiyorlar nefes alıp yutkunmuyorlar. bu yüzden normal görünüyor. gerçekten iyi iletişim kuranlar daha önce birçok yerde görev almış kişiler. bence biz bu sorunu tecrübe ile halledeceğiz. yeter ki kafaya takmayalım, boş yere üzülmeyelim. zamanla olacak hiçbir şey için geç değil.
ben şuan okuyorum online derslerde hocalar sürekli soruyor. bana sormasınlar diye dua ediyordum. evet cümle kurarken hata yapıyorum. bazen toparlayamıyorum. ama konuşa konuşa alışmaya başladım eskisi kadar kötü değilim ve umursamamaya başladım bu durumu. en son bir mülakata katıldım. istediğim gibi konuşamadım. günlerce başıma ağrı girdi düşünmekten. değdi mi dedim kendime.
Derste birçok kişiyi takip ettim bu konuda. kimse akıcı bir şekilde konuşamıyor aslında çok nadir bunu yapanlar. ama yine de doğallar benim gibi gerilmiyorlar nefes alıp yutkunmuyorlar. bu yüzden normal görünüyor. gerçekten iyi iletişim kuranlar daha önce birçok yerde görev almış kişiler. bence biz bu sorunu tecrübe ile halledeceğiz. yeter ki kafaya takmayalım, boş yere üzülmeyelim. zamanla olacak hiçbir şey için geç değil.
- 9 Aralık 2009
- 17.103
- 54.352
Hem de rehber öğretmenliği direkt iletişim üzerine. Yalniz sizin kendi kendinize ne yapacaginizi bildiğinizi sanıyorum. Size bir öğrenci gelse ve sizin durumunuzla aynı olan şeyi anlatsa ona ne derdiniz mesela?bir de siz de doktor işe yaramadı derseniz ohoo. Bunun tanışmasi var. Toplantılarda rehberlik ile ilgili en az 2 madde var onlar geldiğinde sözü size vermeleri var. Okuldaysanız eğer sınıf öğretmenlerinden yapmasını isteyeceginiz bazı şeyler oluyor hepsini bir araya çağırıp anlatması var. Var da var yani.
Hayati oturup evden izlemek istemiyorum
Okuldayken aynilarini yasadim insallah dediginiz gibi tecrube edindikce duzelir ama o surec bile beni asiri korkutuyor
Iste tam olarak bunlarin hepsi gozumde cok buyuyor ve beni korkutuyor
- 1 Eylül 2014
- 25.899
- 30.316
- 35
ilk başta herkes tecrübesiz
Tecrübem yok diye çekimser durursan zaten hiç tecrübe kazanamazsın ki
Seni işe alanlar tecrübeli olmadığını biliyor sonuçta
İşsizlik oranı o kadar yüksek ki bence hazır iş buldunuz gidin çalışın.
- 25 Mart 2012
- 18.080
- 43.172
Bakın yıllardır çalışan biri olarak size verebileceğim tavsiye, iş hayatında herkes öyle müthiş kapasiteli, çok donanımlı, her işin üstesinden gelen hem becerekli hem zeki insanlar değil. Öyle olanlar çok az, ki onlar da her zaman böyle değildi. Onlar da bir yerden başladı. Ne insanlar ne mevkilere geliyor, ben bile bazen hala şaşırıyorum. Çoğu işin bir rutini var zaten, öğreniyorsun yapıyorsun, normal kapasitede olan herkes gibi. Sadece öğrenmek için bu fırsatı kendinize tanımalı, fırsat önünüze geldiğinde ben yapamam diye tepmemelisiniz işte.
Bu arada yaşadığınız şeyi korku olarak tanımlamayın. Korkacak birşey yok, 3 . kattan atlasam bacağım kırılır mı gibi bir risk değil alacağınız. Heyecan olarak adlandırın. Yeni bir şey yaşayacağım, heyecanlıyım. Yeni bir duygu tadacağım, yeni insanlar hayatıma girecek, param olacak, kendimi geliştireceğim, heyecanlıyım... çok doğal heyecanlı olmak, hem doğal hem güzel. Bu heyecanı kaybedince yaşam renksizleşiyor.
İngilizce varsa şu videoya mutlaka bakın. Belki nette Türkçe'ye çevrilmiş versiyonları da vardır:
- 20 Temmuz 2008
- 6.519
- 13.415
Ben de sizin gibiydim. Mezun olduktan sonra bir iş görüşmesine giderken yoldan geri döndüm, gitmedim görüşmeye. Eve girip deliler gibi ağladım, ailem çok üzüldü halime, cesaret vermeye çalıştılar ama hiçbir işe yaramadı. Hiçbir zaman çalışma hayatına atılamayacağımı düşünüyordum. Aklıma geldikçe deli gibi kalbim çarpıyordu. Sonuç; meslekte 11. yılımdayım. İşe koşa koşa gidiyorum. Öğretmenim bu arada, mesleğin 10 yılı özel okulda geçti, velilerle ve öğrencilerle sürekli sürekli sürekli iletişim halindeydim. Çoook zorlandım, çok atak geçirdim, ama üzerine gide gide işin şeyisi (burda küfür var) oldum. Birebir veli görüşmelerinde başlarda ellerim terliyordu, cümle kuramıyordum, 2-3 sene sonra en azılı velilerle çatır çatır baş eder, onları ikna edebilir oldum. Şimdi devlet okulundayım, 80 öğretmen ve 1200 öğrenci var, yeni başladık ve 3. haftada herkesle kaynaştım. Ne hissederseniz hissedin ama o görüşmeye gidin ve olursa işe başlayın. Kendinize 2 sene verin. En fazla 2 sene. Sonrasında yaşadığınız değişim sizi çok heyecanlandıracak ve çok başarılı olacaksınız. Çünkü bu kadar kaygı duyan biri mutlaka işinin hakkını verir.
- 7 Mart 2020
- 439
- 352
- 7 Mart 2020
- 439
- 352
Hatta üniversitenin 2.yılında bir mağazaya alınmıştım.Bütün belgelerimi 3-4 gün çabalayıp hazırlamıştım teslim etmiştim işe gideceğimin gecesi korkudan gitmemiştim.Şimdi pişmanım keşke gitseydim
Cok tesekkur ederim tavsiyeleriniz icin biraz rahatladim sayilir
Tecrubeleriniz cesaret verdi yalniz olmadigimi hissettim tesekkur ederim
Benzer Konular
