hanımlar sizden fikir almak istiyorum çünkü ikili ilişkiler konusunda her zaman yarım akıllı olmuşumdur.
olayım tam olarak şu:
yıllar önce ben yine KK'ya üye olmuştum, benzer bir nickname ile. ve üye olma sebebim çok acı çekiyor olmamdı. ama öyle böyle değil, yerden kazınıyordum.
bir ilişkim vardı. iyi gidiyordu derken telefonlarıma çıkmamaya, benimle konuşmamaya başladı. ben normalde çok üstelemezdim belki, ancak o dönem teyzemin (ki onun evinde büyümüştüm) kanser olduğunu öğrendik. sanırım o acıyla, bir mesaj attım bu adama. adama şimdilik B. diyelim. B'ye mesaj attım. "B. teyzem kansermiş, yanımda ol istiyorum, şu hastanedeyim" dedim. "beni ilgilendirmez" yazdı.
inanamadım.(neden hastalıkta bile ilişkiyi düşünüyorsun demezseniz sevinirim zira o an tutunacak bir dala ihtiyacım var, bir arkadaşa, bir şeye işte. psikolojim alt üst, ilaçlarla ayakta kalıyorum.)
her neyse bu mesajdan sonra hiç aramadım ben. o arkadaşlarımla görüşmeye devam etmiş. teyzemi kaybettiğimde mesela, arkadaşıma "bana ne, allah rahmet eylesin ama umrumda değil" demiş.
hala niye anlatıyor diyeceksiniz biliyorum,
aynı şekilde teyzemin hastalığı döneminde, ben hastanedeyken durmadan arkadaşı aradı beni, durmadan asıldı, durmadan. hastaneye geldi vs. B.ye mesaj attım, "arkadaşını çek üzerimden", diye. yine "bana ne" dedi.
açık söylemek gerekirse, benim kötü insanların var olduğuna inanmam böyle oldu.
hasta yatağında bir teyze, hastanede berbat halde ben, beni durmadan arayan rahatsız eden serseri arkadaşı ve "banane yaa umrumda değil" diyen B.
toparlanmam zaman aldı, ama o çocuğu sevmedim hiç.
teyzem öldü.
sonra ben büyüdüm, hayatım değişti. dört yıl geçti neredeyse.
şimdi B. bana mailler atıyor. "numaranı kaybetmişim, beni arar mısın numaram bu, rica ediyorum bekliyorum" tarzı.
en başta söylediğim gibi, ilişkiler konusunda saf düşünürüm.
şu an benim yerimde siz olsanız ne yapardınız?
yani ben şu an istesem bu adamı karşıma alır, kinimi kusabilirim.
veya uzun bir mail atıp canını yakabilirim.
intikam alabilirim mesela, oyalayabilirim. sonra gözden kaybolabilirim.
hiç ciddiye almayabilirim, cevap atmayabilirim.
not: şu an hiç ciddiye almadım. iki hafta önce attı sanırım ilk maili. ben cevap atmayınca tekrar atmış.
not 2: aramak asla istemiyorum, sesini duymaya tahammül edemem, yüzyüze görüşmeyi falan kesinlikle midem kaldırmaz.
not 3: eminim "boşver, çocukça" diyenler olacaktır. ama o günlerde ben bu insana "sen bana bunu yaptın" desem de duymadı. şimdi dikti kulaklarını tek cümlemi bekliyor.
not 4: bir erkek olarak asla bir şey hissettiğim biri değil. dört sene geçti, ben okudum meslek sahibi oldum, yeni çevreler edindim. o aynı yerde kaldı. şu anki halimde geçmişte olsam dönüp bakmam. kendini en ufak geliştirmedi.
not 5: dünyanın en iyi sevgilisine sahibim. en yakışıklı, en karakterli, en sihirli... aşka sahibim. ve sevgilime de anlattım bu durumu.
o ilk maile cevap vermemi söylemişti. kibarca halini hatrını sor istersen demişti. ama ben istemedim. erkek arkadaşım sonsuz güvenir bana, anlatmadığım hiçbir şey olmaz, bu da onlardan biri.
her neyse. daha fazla uzatmayayım. siz benim yerimde olsanız ne yapardınız? veya bir şey yapar mıydınız?
olayım tam olarak şu:
yıllar önce ben yine KK'ya üye olmuştum, benzer bir nickname ile. ve üye olma sebebim çok acı çekiyor olmamdı. ama öyle böyle değil, yerden kazınıyordum.
bir ilişkim vardı. iyi gidiyordu derken telefonlarıma çıkmamaya, benimle konuşmamaya başladı. ben normalde çok üstelemezdim belki, ancak o dönem teyzemin (ki onun evinde büyümüştüm) kanser olduğunu öğrendik. sanırım o acıyla, bir mesaj attım bu adama. adama şimdilik B. diyelim. B'ye mesaj attım. "B. teyzem kansermiş, yanımda ol istiyorum, şu hastanedeyim" dedim. "beni ilgilendirmez" yazdı.
inanamadım.(neden hastalıkta bile ilişkiyi düşünüyorsun demezseniz sevinirim zira o an tutunacak bir dala ihtiyacım var, bir arkadaşa, bir şeye işte. psikolojim alt üst, ilaçlarla ayakta kalıyorum.)
her neyse bu mesajdan sonra hiç aramadım ben. o arkadaşlarımla görüşmeye devam etmiş. teyzemi kaybettiğimde mesela, arkadaşıma "bana ne, allah rahmet eylesin ama umrumda değil" demiş.
hala niye anlatıyor diyeceksiniz biliyorum,
aynı şekilde teyzemin hastalığı döneminde, ben hastanedeyken durmadan arkadaşı aradı beni, durmadan asıldı, durmadan. hastaneye geldi vs. B.ye mesaj attım, "arkadaşını çek üzerimden", diye. yine "bana ne" dedi.
açık söylemek gerekirse, benim kötü insanların var olduğuna inanmam böyle oldu.
hasta yatağında bir teyze, hastanede berbat halde ben, beni durmadan arayan rahatsız eden serseri arkadaşı ve "banane yaa umrumda değil" diyen B.
toparlanmam zaman aldı, ama o çocuğu sevmedim hiç.
teyzem öldü.
sonra ben büyüdüm, hayatım değişti. dört yıl geçti neredeyse.
şimdi B. bana mailler atıyor. "numaranı kaybetmişim, beni arar mısın numaram bu, rica ediyorum bekliyorum" tarzı.
en başta söylediğim gibi, ilişkiler konusunda saf düşünürüm.
şu an benim yerimde siz olsanız ne yapardınız?
yani ben şu an istesem bu adamı karşıma alır, kinimi kusabilirim.
veya uzun bir mail atıp canını yakabilirim.
intikam alabilirim mesela, oyalayabilirim. sonra gözden kaybolabilirim.
hiç ciddiye almayabilirim, cevap atmayabilirim.
not: şu an hiç ciddiye almadım. iki hafta önce attı sanırım ilk maili. ben cevap atmayınca tekrar atmış.
not 2: aramak asla istemiyorum, sesini duymaya tahammül edemem, yüzyüze görüşmeyi falan kesinlikle midem kaldırmaz.
not 3: eminim "boşver, çocukça" diyenler olacaktır. ama o günlerde ben bu insana "sen bana bunu yaptın" desem de duymadı. şimdi dikti kulaklarını tek cümlemi bekliyor.
not 4: bir erkek olarak asla bir şey hissettiğim biri değil. dört sene geçti, ben okudum meslek sahibi oldum, yeni çevreler edindim. o aynı yerde kaldı. şu anki halimde geçmişte olsam dönüp bakmam. kendini en ufak geliştirmedi.
not 5: dünyanın en iyi sevgilisine sahibim. en yakışıklı, en karakterli, en sihirli... aşka sahibim. ve sevgilime de anlattım bu durumu.
o ilk maile cevap vermemi söylemişti. kibarca halini hatrını sor istersen demişti. ama ben istemedim. erkek arkadaşım sonsuz güvenir bana, anlatmadığım hiçbir şey olmaz, bu da onlardan biri.
her neyse. daha fazla uzatmayayım. siz benim yerimde olsanız ne yapardınız? veya bir şey yapar mıydınız?
Son düzenleme:
