- 21 Eylül 2023
- 22
- 4
- 1
- Konu Sahibi user64467743
-
- #1
Daha çok gencim fakat neredeyse 3 senedir intiharı düşünüyorum. Hiçbir zaman yapmaya kalkışmadım. Hayallerime tutundum, aileme tutundum ama tutunduğum şeyler aslında beni bitiren şeylermiş. Yaşamayı çok istiyorum ama artık sabrım tükeniyor. Hiçbir zaman istediğim şeylere sahip olamadım, hep içimde kalan birşeyler oldu. Ben şükür etmeyi bilemedim.
Kendimi bitirmeye devam ettim. İçimde hep bir sıkıntı, tam 3 senedir tükenmeyen mutsuzluk.. Sanki kendimi düşüncelerime hapsetmişim gibi, herşeyin suçlusu benmişim gibi geliyor.
Hiç tam anlamıyla güzel hissetmedim. Hep yalnız hissettim. Her zaman suratım asıktı, gülümsemeyi bile beceremedim. İçimdeki boşluğu bir türlü dolduramadım. Yıllardır aynı durum içindeyim başa sarıp duruyorum. Daha çok şey bilmemden başka hiçbir şeyi değiştiremedim. Tamamıyla başarısızım. Hiçbir yeteneğim yok. 3 Sene boyunca kendimi yatağıma hapsettim. Telefona bağımlı oldum. Anksiyetem, özgüvensizliğimden ve yabancılığımdan dışarıda ki hayata bir türlü karışmadım. Bir şeyleri düşündüm durdum hep.
Sorunumun ne olduğunu bile bilmiyorum fakat hiç mutlu olamıyorum.
Bir şeyleri değiştirmek isterdim fakat ne psikologa gidebilirim ne de kendimi düzeltebilirim. Ablam hamile ve bebeği etkilenmesin diye doğmasını bekliyorum. Ondan sonra bütün bu karışıklığa son vereceğim.
Kendimi bitirmeye devam ettim. İçimde hep bir sıkıntı, tam 3 senedir tükenmeyen mutsuzluk.. Sanki kendimi düşüncelerime hapsetmişim gibi, herşeyin suçlusu benmişim gibi geliyor.
Hiç tam anlamıyla güzel hissetmedim. Hep yalnız hissettim. Her zaman suratım asıktı, gülümsemeyi bile beceremedim. İçimdeki boşluğu bir türlü dolduramadım. Yıllardır aynı durum içindeyim başa sarıp duruyorum. Daha çok şey bilmemden başka hiçbir şeyi değiştiremedim. Tamamıyla başarısızım. Hiçbir yeteneğim yok. 3 Sene boyunca kendimi yatağıma hapsettim. Telefona bağımlı oldum. Anksiyetem, özgüvensizliğimden ve yabancılığımdan dışarıda ki hayata bir türlü karışmadım. Bir şeyleri düşündüm durdum hep.
Sorunumun ne olduğunu bile bilmiyorum fakat hiç mutlu olamıyorum.
Bir şeyleri değiştirmek isterdim fakat ne psikologa gidebilirim ne de kendimi düzeltebilirim. Ablam hamile ve bebeği etkilenmesin diye doğmasını bekliyorum. Ondan sonra bütün bu karışıklığa son vereceğim.