Insan iliskilerine dair tecrübelerimizi paylasalim

Kimseye gereğinden fazla alaka göstermeyeceksin.istemeden sunmayacak en baştan 100 puan vermeyeceksin.arada hayır diyeceksin.sonrasında devam ettiremeteceğin hiçbirşeye alıştırmayacaksın.bin kez yaptığın iyiliği görmeyen onu senin görevin sanır unutma...yapmayıncada en kötü sen olursun.. üstüne vazife olmayan hiçbir konuya dahil olmayacaksın.insanlarla arana mesafe koyacaksın nerde konuşup nerde susmaları gerektiğini,hadlerini bilecekler
 
Kimsenin aile içine karismayacaksin. Bazi durumlarda gerekebiliyor ama genelde geri durmak lazim.

Aklima gelen bir olay üzerinden konuşuyorum.
Bir yakınımızın küçük kızı sehir dışına okumaya gitti.
Gider gitmez de bambaska bir insana dönüştü.
Zararli aliskanliklar edindi.
Hoş olmayan bir sürü şey yapti.
Bunlari da "ben yaşıyorum" hırsı ile paylaştı.

Ailesini çok severim. Zamane insanlari gibi degiller. Gerçekten sevgi dolu ve samimiler.

Bundan dolayi kizin ablasiyla konuşmak ve onu uyarmak istedim. Koruma duygusu ile. Uzun zaman nasil soyleyecegimi düşündüm.

Tam konusmaya karar vermistim ki ablasinin da benzer seyler yaptigi ortaya çıktı. Olayli boşanmalar, dna testleri falan.

Bir sure sonra o kız, bahsettigim kotu alışkanlıkların içinde ablasiyla beraber de bulundu.

Aman Lotuscum bir daha kimsenin hayatına burnunu sokma dedim kendime.
 
Bir kısmı tecrübe, bir kısmı gözlem. Bdv de biraz takılın, orda ne tecrubeler var ne tecrübeler....

Yorum yapmayın, size sorulmadan yorum yapmayın.
Olayların görünmeyen yüzünü de düşünün. Misal adam karısını aldatiyor, karışmayın. %90 zaten karısı biliyordur, gidip söylersiniz yuva yıkan olursunuz. Herkes iyi olur siz kötü olursunuz.
İsyerinde asla dedikoduya karışmayın. Kimsenin sizi dolduruşa getirmesine izin vermeyin. Kimsenin hakkını savunmaya çalışmayın, genelde kendileri sorun yaşamamak için olayı size yansıtır ve sizden haklarını savunmanizi isterler. Kavga edip boş yere huzuru kaçan, işten çıkan siz olursunuz.

En büyük tecrübelerim ise, insanlar ve duygular değişiyor. Bıraktığımız gibi kalmıyor, anne baba kardeş sevgili arkadaş..... Hayatımdan birini çıkartmak konusunda çok zorlanirdim. Sanki akrabalarım ne olursa olsun canımdır, sevgilim sonsuza dek benimle olacak, sanki x arkadaşım ölene kadar benimle olacak zannederdim. Ama şimdi öyle değil. İlişkiler doğar, gelişir, ölür döngüsünü kabul ettim. Gelmesi gerekene, gitmesi gerekene , bitmesi gerekene izin veriyorum. Ve bu çok rahatlatiyor.
Ve ben bir sorun olduğunu düşünüyorsam, hissediyorsam bir sorun vardır. Sezgilerime güvenim tam.
 
Son düzenleme:
Benim izlenimim şu yönde insanlar sizi kullanabildikleri kadar değer verirler. Değer görmek istiyorsa insan önce kendini sevmeli ve hayır demeyi öğrenmeli .
Bir de ne olursa olsun insan kınadığı şeyleri yaşıyor yargılamadan önce neden böyle davrandı ya da neden böyle yaşıyor diye düşünmek lazım.
 
en önemlisini yazmayı unutmuşum.

karşındaki kim olursa olsun , sevgili , kız-erkek arkadaş, iş arkadaşı, akraba , vs. x kişisini ailenle yada arkadaşlarınla tanıştıramıyorsan orda bi dur. otur ciddi ciddi düşün. bu x kişisini neden çevremle tanıştırmaya utanıyorum diye çok ciddi şekilde düşünün
 
Merhaba

Bu hayatta insan iliskilerine dair tecrübe edindiginiz seyler neler?
Akil akildan üstündür birbirimizden tecrübeler alalim.
kesinlikle kimsenin
Merhaba

Bu hayatta insan iliskilerine dair tecrübe edindiginiz seyler neler?
Akil akildan üstündür birbirimizden tecrübeler alalim.
kesinlikle ama kesinlikle babanızın oğlu dahi olsa güvenmeyin tecrübe ile sabittir. para konusunda sir konusunda kesinlikle güvenmeyin sonra üzülen siz olursunuz. gün gelir size karşı kullanırlar. ve bu hayatta kimse kimseye karşılıksız iyilik yapmaz kolay kolay en yakının dahi olsa karşılığını bit şekilde ister. Allahtan başka kimseye muhtaç olmamak için hep dua edin
 
İnsan ilişkilerine dair tecrübelerim genelde arkadaş kazıklarım.🤣
Onun için arkadaşlar adına yazacağım;
-Birine yalnızca 1 kez borç verin küçük meblağ olsun. Sonrasına karar verirsiniz zaten.
-Büyüklü küçüklü sır vermeyin. Gidip deftere yazın daha iyi.
-Hayatlarındaki öncelikleri siz olmadığınız için her bir şeylerine her an hazır olarak koşmayın çünkü aynı incelik ve çabayı alamayabilirsiniz.
-Mesafe ve sınır çizebilmek candır.
-Fikir veya akıl isteyip uygulamayan bir süre sonra tekrar aynı konu ile karşınıza gelen insana herhangi bir kişisel fikir veya çaba vermeyin. (Bu genel.)
 
Belki yazılmıştır çoktan, tüm yorumları okuyamadım ama insan ilişkilerine dair şunları söyleyebilirim,
*Ketum olun, önemli sırlarınızı, zayıf yanlarınızı, mutsuzluklarınızı, önemli planlarınızı, hayallerinizi ve de kesinleşene kadar güzel gelişmeleri kimseyle paylaşmayın

* Birbirini tanıyan insanlara onlar hakkında dedikodu yapmayın, kimseye koz vermeyin

*Varsa bi para birikiminiz az ya da çok, kimseyle paylaşmayın, insanlar sizin kenarda paranız olduğunu bilmesin, başları sıkıştığında ilk başvurdukları kişi siz oluyosunuz, verilen borç ödenene kadar para pul oluyo, üni yıllarımda bile borç için kapısı çalınan bi insandım ve bi kısmını alamadım bile geri
 
Bir de çevremde kim benim verdiğim akılla iyi bişey yaptıysa, kim benden aldığı fikirle güzel bişey aldıysa, mobilyadan tutun da basit bi kıyafete kadar, dönüp beni takdir etmedi sonradan, bunu senin sayende aldım, bu fikri de sen vermiştin, iyi ki söyledin, iyi ki bunu gösterdin demedi… Zaten bana akıl sorulmadığında asla başkalarına akıl verme huyum yoktu ama Bi süredir akıl danışan çevreme de akıl/fikir vermiyorum, benim fikirlerimi kullanıp, benim zevklerimden istifade edip dönüp bi senin sayende demiyo insanlar 🤷🏼‍♀️
 
Birisi birşey mi anlatıyor ?
Dinliyor gibi yapacaksın..
Yalan mı söylüyor ?
İnanıyor gibi yapacaksın..

Çok mu iyi?
İşte ilk kazığı yemeye hazır ol.. :KK53:

Benden bu kadar :KK50:
 
Kabullenmek cok rahatlatıcı bence. Kimse için hayatımda kalsın diye çabalamamak lazim. Eş, dost fark etmez..ama neler yaşadık deyip bir şeyleri sineye çekince ilk tepkinizde dünyanın en kötü insani siz oluyorsunuz.
Ben çok geç öğrendim hayır demeyi. Dost bildiğim insanlarla aramda hesap yoktur, icimde yargilama surecine gecmem icin baya damarima basmasi lazım. O surece gelince de vay nasil böyle düşünürsün oluyor. Sanırım kimseyle bu yakınlığı kurmamak lazim. Insanlar açık açık gönül yıkıp kalp kırıyorlar sonra nasil böyle düşünürsün oluyor ne yazıkki.
Kimseye sınırsız hoşgörü göstermemek lazim. Kendimizden esirgedigimiz birçok seyi ama o dostum, o eşim diyerek basklarina sınırsızca veriyoruz. Peki kendi hakkımız?
Insanlarla bence orta bi mesafede kalmak gerekiyor. Ne aşırı yakin ne çok uzak.
Yakin dostlarım var fikirlerimi sormadıkça akıl vermiyorum. Bazı şeylerini elbet yargılayabilirim sonuçta bu hayatı hepimiz kendi ailemiz icinde deneyimlemeye başladık insanların farkli fikirleri olabilir. Kendimiz saygı beklerken başkalarına saygı göstermezsek bu da ikiyüzlülük olur..
Onceden bu hususta daha eksiktim sanki, şimdi dikkat etmeye calisiyorum. O da onun fikri onun yaşantısı bana uymuyorsa da yargılama hakkına sahip değilim diyorum🙄
Bunu basarmaya başladıkça daha mutlu olduğumu fark ettim.
 
X