• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İnsan çocuk sahibi olmaya ne zaman karar vermeli?

ben uzunca bir süre çocuk istemiyorum, özgürlük vs hikayelerini okudum kendime ve çevreme. sonra bir sene önce reglim gecikti. 1 gün, 2 gün derken1 hafta. gittim test aldım öğle tatilinde, ofise dönüp tahlili yapana kadar aklımdaki tek soru eşime nasıl söyleyeceğim ve onun ne tepki vereceği idi. öyle emindim ki, hamile olduğuma.... ve test negatif çıktı. o güne kadar bu fikre böylesi uzak olan ben bildiğin yıkıldım... anladım ki istemiyorum diyerek inkar etmek bile korkuları yenmeye yetmiyor. şuan evlatlık edinmek için başvuru işlemlerine başladık, yarın dosyamızı teslim edicez. diyebileceğim tek şey, geç kalmadan gerçekten ne istediğine karar ver...

yaşadıklarımdan biliyorum ki, eğer tercihin çocuksa, geç kaldığın hergüne pişman oluyorsun...
 
Ah arkadaşlar! çocuk sahibi olmak ile olma mak arasında gidip geliyorum! Lütfen zıt düşüncede olanlarla yazışalım mı?
bu soruyu yazdığına göre seninde içinde çocuk özlemi var kısıtlamalardan korkuyosun. yani çocuk düşünmeyen kişi bunu hiç bir şekilde dile getirmez bence :)) benim eşimde cesaret edemiyordu çocuk için. ben çok istiyordum. şimdi 7 aylık bebeğimiz var bu 2 yaşına gelince tekrar yapalım diyor. bu arada 2 yıllık evliyken bebek yapmaya karar verdik. zorlukları yok değil yani herşeyi zor kısaca:) dünyaya geldi biz bebek severiz diyoruz oo paşa kendini sevdirmeyi geç ağlamalardan vakit bulup popomuzun üzerine oturamadık. ya uyurken susuyor ya mama yerken. yani çok çektirdi bize. ne uyku ne yemek ne evlilik düzeni herşeyi karıştırdı. sırayla yemek yiyorduk bu anlattıklarım ilk 2 ay. herşeyi zordu ama düşünüyordum evet bütün huzurumuzu kaçırdı e ozaman olmasaydı keşke diyebilirmiyim. Aslaaaa nasıl onsuz hayat Allah ım sen koru evladımı flan cümleleriyle devamı geliyor. o olsun da hiç uyumasın yemek yedirmesin hiç rahat vermesin ama o hep olsun hep sağlıklı yanımızda olsun. zaten ilk zamanlar çok sevimli oldukları için içinde bi sevgi oluyor biraz büyüyor ve size gülmeye başlıyor tanıyor flan yani sonra sonra zaten o kendini sevdirmeye başlıyor. Allah isteyen herkese versin. İnsallah benden önceki yorum yazan arkadaşada Allah ım süpriz gibi bi evlat hediye etsin.
 
bu soruyu yazdığına göre seninde içinde çocuk özlemi var kısıtlamalardan korkuyosun. yani çocuk düşünmeyen kişi bunu hiç bir şekilde dile getirmez bence :)) benim eşimde cesaret edemiyordu çocuk için. ben çok istiyordum. şimdi 7 aylık bebeğimiz var bu 2 yaşına gelince tekrar yapalım diyor. bu arada 2 yıllık evliyken bebek yapmaya karar verdik. zorlukları yok değil yani herşeyi zor kısaca:) dünyaya geldi biz bebek severiz diyoruz oo paşa kendini sevdirmeyi geç ağlamalardan vakit bulup popomuzun üzerine oturamadık. ya uyurken susuyor ya mama yerken. yani çok çektirdi bize. ne uyku ne yemek ne evlilik düzeni herşeyi karıştırdı. sırayla yemek yiyorduk bu anlattıklarım ilk 2 ay. herşeyi zordu ama düşünüyordum evet bütün huzurumuzu kaçırdı e ozaman olmasaydı keşke diyebilirmiyim. Aslaaaa nasıl onsuz hayat Allah ım sen koru evladımı flan cümleleriyle devamı geliyor. o olsun da hiç uyumasın yemek yedirmesin hiç rahat vermesin ama o hep olsun hep sağlıklı yanımızda olsun. zaten ilk zamanlar çok sevimli oldukları için içinde bi sevgi oluyor biraz büyüyor ve size gülmeye başlıyor tanıyor flan yani sonra sonra zaten o kendini sevdirmeye başlıyor. Allah isteyen herkese versin. İnsallah benden önceki yorum yazan arkadaşada Allah ım süpriz gibi bi evlat hediye etsin.

Çok naziksin. Ne kadar da güzel yazmışsın yahu. Mutluluğunuzun daim olmasını dilerim.
Evet, şunu kabul ediyorum, bebek doğduğu andan itibaren insanın içinde doğal bir şevkat ve sevgi doğuveriyor. Ama benim için mesele, karar vermek işte:( Bi yandan iş bi yandan ev bi yandan bebek... Bu kendinden vazgeçiş sanki.
 
Hayattan tüm beklentileriniz karşılayın, gezin, tozun, yiyin, için, çalışın, kazanın, tatil yapın... eğer doyuma ulaşırsanız çocuğunuz olduğunda çok fazla zorlanmazsınız, çünkü bir şekilde hayatınız kısıtlanacak. Bir çok insan gece çıkamadığı, tatile gidemediği için hayıflanıp duruyor. Hayatınızı bir süre ona adamak zorundasınız bu bir gerçek çünkü size her hali ile muhtaç bir canlıya sahip olacaksınız.
 
Hayattan tüm beklentileriniz karşılayın, gezin, tozun, yiyin, için, çalışın, kazanın, tatil yapın... eğer doyuma ulaşırsanız çocuğunuz olduğunda çok fazla zorlanmazsınız, çünkü bir şekilde hayatınız kısıtlanacak. Bir çok insan gece çıkamadığı, tatile gidemediği için hayıflanıp duruyor. Hayatınızı bir süre ona adamak zorundasınız bu bir gerçek çünkü size her hali ile muhtaç bir canlıya sahip olacaksınız.

evet di mi. işte bana yetti mi gezip tozmalarım karar veremiyorum:)
 
Bende sorumluluk almamak ve rahatça gezip tozmak derdinden dolayı istemiyorum
ve bencil olduğumu düşünüyorum artık..
Buna karar vermek pek bencillik sayılmaz aslında. Hayattan ne istediğimize göre karar verilebilecekbir durum. Genel söyleyişle kumar işte. Bi şeyleri seçiyor diğerlerini seçmiyoruz.
 
Bi reklamla karsilastim ama ne reklami oldugunu hatirlamiyorum. Otobuste bir cift yolculuk ediyor ve aglayan zirlayan cocugun sesini duyuyorlar, "ayy bu ne ben cocuk yapmam özgürlük istiyorum falan" diyorlar. Sonra o cocuk önde onlara bakiyor ve birden "annnem yerim seni" diyorlar ve kiz da diyor ki ben cocuk istiyorum diye. Gercekten cok guzel yansitmislar. Ne olursa olsun cocuk oldu mu her seyi unutuyor insan. Ben de istiyorum daha nasip olmadi.
Cocuk harika bir sey bence. Hele annem diyisi dunyaya bedel olsa gerek...
 
açıkçası, günümüzün modern, okumuş, sosyal ve çalışan kadınının çocuk sahibi olmaya karar vermesi biraz zor, ama şunu söyleyebilirim, yaş ilerledikçe, sabır ve fiziksel yorgunluklar anne olmanın heyecanını biraz bastırıyor, 30 u fazla geçirmemek lazım bence ;)
 
Benim düşünceme göre hiç bir iş, kariyer, düşünce bir bebek kadar kadını mutlu edemez. O nedenle ben çocuğu tercih ettim ve iyiki de etmişim diyorum. Kim sana ne derse desin sonuçta kararı sen vereceksin. Şunu da belirtmek isterim ki bebek dediğimiz iyiliğiyle kötülüğüyle ömür boyu devam edecek. Bu konuyla ilgili babamızla birlikte hazırladığımız blogtan çocuk sahibi olmak konusundaki ilk yazıyı okumanı tavsiye ederim. Umarım hakkında hayırlısı olur.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Arkadaşlar ben hayırlısı ile gebe kaldım, tup bebek ilaçlarım çok ucuza satacam, bebeğimin masrafların karşılamak için , ,bana yardımcı olur musunuz
İletişim
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Evliliğimizin ilk senesi istemedik gezdik tozduk tadını çıkardık sonra istedik bebişi gelsin dedik iki kişiyle hayatta bi yere kadar evde bi neşe arıyosun çünkü. İlk Evlilik yıldönümü haftasında öğrendim anne olacağımı bizi bekletmemişti kızım şimdi 7.5 aylık. Zorlandım ev hanımı olmama rağmen ev bebek eş sorumluluğu derken bunaldım bazen ama onun bi gülüşü herşeye deyiyo. Bazen annem der gibi oluyo yada baba diyo ve bilinçli ama istediğinde söylüyo farkediyorum. Bu mutluluk ya iyiki var kızım bence anne olmak kariyerden çok daha önemli senden bi parça sende büyüyo senle büyüyo
 
Çocuk öncesinde çok iyi düşünülüp karar verilmesi gereken bir konu. Evlilik belki insanın hayatını önce ve sonra olarak ikiye bölmüyor ama çocuk bölüyor. Çocuğu hayatınıza katıp tabii ki gezebilirsiniz ama çocuğun bir düzeni olduğu için onun gereksinimlerine göre isteklerinizi sınırlandırmanız gerekir. Hastalanınca başında beklemek, öfke nöbetlerine sabırla yaklaşmak, iş ve özel hayat dengesini iyi ayarlamanız gerekir. Yeterli sabrınız varsa, hayatınızın odağına minicik bir bebeği koyabiliyorsanız zamanı gelmiş demektir, ama kariyeriniz, ilişkiniz daha olgunlaşmamışsa çocuk planı yapmak doğru olmayabilir.

Ben de zamanında bu konuyu düşünmüş bir anne olarak, bloğumda bu konuda bir şeyler yazmıştım.
Göz gezdirmek isterseniz;
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Evliliğimizin ilk senesi istemedik gezdik tozduk tadını çıkardık sonra istedik bebişi gelsin dedik iki kişiyle hayatta bi yere kadar evde bi neşe arıyosun çünkü. İlk Evlilik yıldönümü haftasında öğrendim anne olacağımı bizi bekletmemişti kızım şimdi 7.5 aylık. Zorlandım ev hanımı olmama rağmen ev bebek eş sorumluluğu derken bunaldım bazen ama onun bi gülüşü herşeye deyiyo. Bazen annem der gibi oluyo yada baba diyo ve bilinçli ama istediğinde söylüyo farkediyorum. Bu mutluluk ya iyiki var kızım bence anne olmak kariyerden çok daha önemli senden bi parça sende büyüyo senle büyüyo

allah bağışlasın canım :)
 
Çok çok eski bir yazıya cevaben arkadaşım şimdi de ben aynı durumdayım 42 yaşındayım ve tüp bebekle iki embriyo kondu tuttu ve 4 günüm kaldı karar vermeye depresyona girdim okadar isterken şimdi ben gerçekten anne olmak istiyormuydum ki.Çok zor durumdayım geleceği düşünüyorum 10 yıl sonra 50 yaşında olucam ve ilk okula gidecek herşey beni okadar yorgun bıraktı ki çok büyük sorumluluk kaçmıyorum ama keşke daha genç olsaydım ve eşim 58 yaşında o da istiyordu ama ben istiyorum diye yoksa yaşım büyük ne verebileceğiz gerçekçi olmak lazım diyordu haklıymış şimdi ne yapacağım biz böyle iyiydik diyorum çok zor çook büyük sınav.Sonlandırabilirim her an şuan hücre halindeler daha kal atışları Yok doktorum vicdanın rahat olsun dedi .
 
Back