- 20 Aralık 2006
- 424
- 12
- Konu Sahibi ffcamdankalp
- #1
Bu Görsel Silinmiş veya Bulunamadı!
İnce ince tutunuşlar..
İnce, çok ince tutunuşlarla tutunmuşuz hayata, ince öyle ya..ama sımsıkı bağlanmışız ellerimizdeki halatlara..halatlar tutar mı bizi?..nereye kadar tutar?..
dünyevi stresler ne kadar yıpratır şu ince ince halatları değil mi, ne kadar iz bırakır ruhlarımızda..
ama bir gün sular çekilir, ruh uçar gider..hareketsiz bir gemi kalır suyu çekilmiş okyanusun dibinde.
yazık olur kendi kendimize ettiğimiz eziyetlerle hırpalanan kalplerimize..
çoğu zaman kendi kendimize ederiz zaten zulümleri.
kendimizi mutsuz da ederiz, mutlu da..huzurlu da ederiz huzursuz da.
ancak kabahati başka bir şeylerde ararız ya..
dalar gideriz ya dünya telaşına..
işte ince ince bir ah çekip,
sımsıkı sarıldığım halatların ellerimde açtığı yaralarla, teselliye kalkışıyorum kendimi. yaralara merhem Rahmete duyduğumuz inanç ve ümitten başka bir şey olmuyor.
yorgun düşüyor bedenim, bazen kırılıyor yüreğimde bir köşe.
ancak "La rahadde fiddünya" -"Dünyada rahat yoktur"..
gelir ve geçer dünya..
sular çekilir, hem de aniden..
öyleyse neden bu ümitsizlik?..
Rahmet inancıyla Rahmet ümidiyle sarıyorum yaralarımı..
Rahman, lütfeyleye, Rahmeyleye, Nur eyleye...
güzel bir yazı sizlerlede paylaşmak istedim
sevgiler...
İnce ince tutunuşlar..
İnce, çok ince tutunuşlarla tutunmuşuz hayata, ince öyle ya..ama sımsıkı bağlanmışız ellerimizdeki halatlara..halatlar tutar mı bizi?..nereye kadar tutar?..
dünyevi stresler ne kadar yıpratır şu ince ince halatları değil mi, ne kadar iz bırakır ruhlarımızda..
ama bir gün sular çekilir, ruh uçar gider..hareketsiz bir gemi kalır suyu çekilmiş okyanusun dibinde.
yazık olur kendi kendimize ettiğimiz eziyetlerle hırpalanan kalplerimize..
çoğu zaman kendi kendimize ederiz zaten zulümleri.
kendimizi mutsuz da ederiz, mutlu da..huzurlu da ederiz huzursuz da.
ancak kabahati başka bir şeylerde ararız ya..
dalar gideriz ya dünya telaşına..
işte ince ince bir ah çekip,
sımsıkı sarıldığım halatların ellerimde açtığı yaralarla, teselliye kalkışıyorum kendimi. yaralara merhem Rahmete duyduğumuz inanç ve ümitten başka bir şey olmuyor.
yorgun düşüyor bedenim, bazen kırılıyor yüreğimde bir köşe.
ancak "La rahadde fiddünya" -"Dünyada rahat yoktur"..
gelir ve geçer dünya..
sular çekilir, hem de aniden..
öyleyse neden bu ümitsizlik?..
Rahmet inancıyla Rahmet ümidiyle sarıyorum yaralarımı..
Rahman, lütfeyleye, Rahmeyleye, Nur eyleye...
güzel bir yazı sizlerlede paylaşmak istedim
sevgiler...
