ilk psikoterapi seansı

civilenginar

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
2 Haziran 2019
324
647
merhabalar. yaklaşık 2 senedir terapi almak istiyordum ve sonunda maddi manevi hazır olduğumu hissederek dün tatlı bir hanımefendi ile bu sürece başladım.
bana neden gelme ihtiyacı hissettiniz diye sorunca gözlerim doldu. son yıllarda hiç mutlu hissetmedim biri bana böyle sorunca yaşadığım şeylerin ağırlığı altında ezilmiş gibi hissettim. ama çokta utandım, ezikçe gibi geldi ağlamam. belki de ileriki seanslarda olabilirdi ama daha ilk dakikalardan ağlamam kötü hissettirdi.
bir de her şeyi anlatacağım tabii ki ama bazı şeylerde (örn; kendimi hiç güzel hissetmiyorum) bu düşüncemi açıkladığımda ne kadar güçsüz olduğumu düşünür diye çekiniyorum. ya da kendime bile anlatmak istemediğim hatırlamaktan bile korktuğum şeyler var. bunları anlatırken daha da dibe batar mıyım?
terapi deneyimi olan hanımlardan tecrübelerini dinlemek istiyorum. ileride her şeyi anlatmalı mıyım tüm detaylarıyla? psikolog bana tavsiye verecek mi yoksa dinleyip geçecek mi? inanın hiçbir tecrübem olmadığı için bilmiyorum. sihirli bir değnek olmadığının farkındayım sadece işleyişi çok merak ediyorum
 
Kendinizle ilgili size sorduğu ya da anlatmak istediğiniz her şeyi doğru şekilde anlatın. Yoksa faydasını göremeyebilirsiniz. Kendinizi güzel bulmadığınızı söylerseniz özgüven konusunda yardımcı olabilir mesela
 
terapiye gitme sebepleriniz bunlar zaten. herşeyi en çıplak hali ile paylaşmak... kendinizi tamamen açmak. çekinmeyin - karşınızdaki uzman ve size destek olmak için orada.
 
Terapi esnasında ağlamak normaldir. Terapistler de buna alışıktır, hatta hıçkırarak ağlamanızı çığlık atmanızı bekleyecektir sakın takılmayın. İçinizden nasıl gelirse öyle davranın. Oraya gidip de zayıf hissetmeyen kimse olduğunu sanmıyorum ben, onlar bir şey düşünmez.

Her şeyi anlatmanızı gerekmeyebilir. Terapistin uygulayacağı yönteme göre değişir anlatacaklarınız. Bana şema terapi uygulandı. Yanında başka yöntemler de vardır mutlaka kesin adını bildiğim bu var. Değersizlik ve çirkinlik hissinizle ilgili en eski anıyı bulup bununla başlayabiliyorlar. Benimki öyle yaptı. Üzerine gitmek istemediğiniz kaçmak istediğiniz şeyler varsa bunu açıkça söylediğinizde ona göre yönlendiriyor tedaviyi. Benimki bazı anıları kasaya kilitleyip gömdürdü mesela, bazılarını resme dönüştürüp yaktık. Bazılarında o anki zemoya sarılıp onunla konuşmamı istedi. Kişiye güvendiyseniz koyverin gitsin. Öyle olması gerekiyor zaten.
 
Hayır sizi güçsüz görmez. Özgüven eksiğinizin kaynağını bulup kendinizle barışmanızı sağlar. Bu yüzden sorularına cevap verirken, olayları vs anlatırken bişeyleri eksik anlatmayın. Bu sadece yolunuzu uzatır ve psikoloğunuzun sizi yanlış yönlendirmesine sebep olabilir. Unutmayın ki onlar psikolojik eğitim alıyorlar. Sizin bi konuda ağlıyor olmanız onlar için zayıflık göstergesi değil hakkınızdaki fikirlerini netleştiren bulgulardır. Psikoloğunuz kendinizden bile daha çok dürüst davranmanız daha çok güvenmeniz gereken kişidir.
 
evet evet bana da şema terapi ile ilerleyeceğimizi ve bir test çözmem içim gönderdi:)
 
Terapide ağlamayan bizden değildir
Değil mi, istemsiz akar zaten o yaşlar, durdurma şansın yoktur. Komik olacak, pek profesyonelce de değil ama terapistimin gözleri doldu bir defasında ben anlatırken. Koskoca adam, eşimin arkadaşı, oğlumun da terapisti üstelik. Bazen onların bile duyguları harekete geçiyor, biz nasıl ağlamayalım
 
Bundan doğal ne var ki, istediğiniz gibi davranın konuşun rahatlayın. Amaç problemi anlamak. Kendinizi kasmanıza gerek yok, bir sorununuz var ki gitmişsiniz elbette şen şakrak muhabbet edecek haliniz yok, istemsiz ağlayacaksınız yeri gelince. Benim de iki üç farklı psikiyatristle konuşurken ağlayarak anlattığım oldu. Utanılacak bir şey olarak asla görmedim, onlar da doğal karşıladı zaten
 
Çok normal ağlamanız, her seansta paylaştıklarınızdan dolayı yorgun da hissedebilirsiniz ama sonra rahatlarsınız.
Siz açık olmalısınız ki ilerleyebilseniz, insan anlatırken önce kendi kendini dinliyor, farkındalığı gelişiyor, gerçeklerle yüzleşiyor, çözümler oluşuyor.
Güzel yollar katedersiniz inş.
 
Ben hem psikolog hem psikiyatriste gittim. Her ikisine de ne hissediyorsançm ne düşünüyorsam o an aklıma geldikçe anlattım. Hatta öyle cevaplar aldım ki, vay be evet gerçekten böyle hissediyorum galiba dediğim durumlar oldu. Onlar sizi bşr şekilde yönlendiriyor zaten, ama içinizden geçeni anlatın. Emin olun anlattıklarınız orada kalıyor, ama siz rahatlıyorsunuz. Kesinlikle çekinmeyin.
 
Asıl ilk seansta ağlanıyor zaten.o kişiler gerekli eğitimi aldıkları için anlatacağıniz şeylerde çekingenlik yaşamıyorsunuz.beden dilleri sizi rahat ettiriyor.ben işini iyi yapan psikoloğun faydalı olduğunu düşünüyorum. Oraya kuyruğu dik tutmak için değil sorunlarınızı çözmek için gidiyorsunuz.orada ağlamak o kadar normal birşey ki masalarında peçete bulunduruyorlar zaten.seanslar ilerleyip içinizi döktükçe gerçekten o ağzını açar açmaz gelen ağlama hissi de gelmemeye başlıyor.gerçekten adam gibi birinin sizi oturtup neyin var demesi bile bu kadar etkili birşey.
 
Ben online olarak başladım ve devam ediyorum yaklaşık 1 buçuk yıl oldu. Her seans öncesi peçete ve bir bardak su alıyorum yanıma. Salya sümük ağlıyorum maalesef. Terapiye başlamadan önceleri ağlayamıyordum diyebilirim . Çoğunlukla içimde bir kızgınlık ve kırgınlıkla yutkunurdum ve yüzümde manasız donuk bir ifade yerleşirdi. Terapi ile birlikte artık daha rahatım. Kendinizi nasıl daha iyi hissedeceksiniz öyle davranın.
 
Masalarında peçete ve su olmuyor mu zaten?
 
Neden orada olduğunuzu sormak ilk seansta net sorulardan biridir zaten. Süreç nasıl ilerleyecek danışanım sorun olarak göründüğü şeyler neler gerçekçi bir yol haritası oluşturmak için önemli bir soru. Bu arada genelde ilk seansta ağlanır bu beklenen bir şey ve hiçbir psikolog bunu yargılamaz hatta ağlamak iyi bir şeydirdir boşaltım sağlar. Terapistinize açık olun zaten siz ne kadar açık olursanız o kadar sağlıklı yol alırsınız. Psikoterapi nasihat yeri değildir ama uygulanan teknikler ve sorulan sorularla sizin olaylara başka boyutlardan bakmanızı sağlar ve iyileşme sürecine girersiniz sadece sabırlı olun. He şunu da ekleyim seanssa gittim kuş gibi hafifledim diye bir şey yok terapi bazen tokat gibi iner yüzünüze dayak yemiş gibi çıkarsınız o odadan fakat sürecin sonunda başladığınız noktadan çok farklı biri olarak hayatınıza devam edersiniz. Sürecinizin güzel geçmesi dileğiyle
 
Ben annemi kaybettikten sonra hem terapi hem ilaç desteği aldım. Hiç çekinmeden tüm düşüncelerimi paylaştım ve zamanla iyi gelmeye başladı. Ancak yas süreci farklı sizin durumunuz kendinizle olan konuşmalar inançlar anladığım kadarıyla. Yine de açık olun çünkü siz açık olursanız size daha kolay ulaşacaktir uzman. Yargılanmaktan da korkmayın herşey insanlar için. Bu yüzden oradasiniz. Sizin hakkınızda düşündüğümüz gibi şeyler düşünmüyor çünkü karşınızda size destek için bu işin eğitimini alan biri var konu komşu arkadaş değil yani.
 
süreciniz nasıl geçiyor acaba?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…