Haberin var mı; Sen’ li rüyalara dalamadım dün gece.
Huzursuzluğu yorgan ettin üzerime,
Yastığım “ Nefret “ koktu bütün gece… Nefes almak istemedim.
Kapanmadı gözlerim. Karanlığı izledim bütün gece…
Keşke uyumuş olsaydım da kâbus olsaydı sözlerinle birlikte gözlerinde gördüğüm.
Ya da güneş hiç doğmasa, hiç sabah olmasaydı;
Gözlerinden gözlerime işlemiş nefreti; tekrar tekrar görmeseydim aynada.
…
Biz, ikimiz, ısrarla herkesten farklıydık. Şimdi söyle bana farklarımızı?
Sevgiden, aşktan söz edip birbirine nefretle bakan gözlerden olmadık mı?
Neydi o sözü söylettiren; neydi gözlerine nakış nakış nefreti işleyen?
Ne için, kimin için, hangi sebepten?
Söyle bana; hangi özür silecek, hangi özür unutturacak o bakışları bana?
…
Koklama beni; Cennet kokmuyorum artık!
Bütün gece nefretin kokusu işledi tenime,
Gittiğim her yer, girdiğim her mekâna nefretin kokusunu bırakıyorum…
Herkese nefret kokuyorum!
Huzursuzluğu yorgan ettin üzerime,
Yastığım “ Nefret “ koktu bütün gece… Nefes almak istemedim.
Kapanmadı gözlerim. Karanlığı izledim bütün gece…
Keşke uyumuş olsaydım da kâbus olsaydı sözlerinle birlikte gözlerinde gördüğüm.
Ya da güneş hiç doğmasa, hiç sabah olmasaydı;
Gözlerinden gözlerime işlemiş nefreti; tekrar tekrar görmeseydim aynada.
…
Biz, ikimiz, ısrarla herkesten farklıydık. Şimdi söyle bana farklarımızı?
Sevgiden, aşktan söz edip birbirine nefretle bakan gözlerden olmadık mı?
Neydi o sözü söylettiren; neydi gözlerine nakış nakış nefreti işleyen?
Ne için, kimin için, hangi sebepten?
Söyle bana; hangi özür silecek, hangi özür unutturacak o bakışları bana?
…
Koklama beni; Cennet kokmuyorum artık!
Bütün gece nefretin kokusu işledi tenime,
Gittiğim her yer, girdiğim her mekâna nefretin kokusunu bırakıyorum…
Herkese nefret kokuyorum!
