- 17 Ağustos 2011
- 22.903
- 143.966
- 798
- Konu Sahibi Stranger_blue
- #21
Dürtü bozuklugu ile çok sevilmesinin, güzel iletişim kuran bir çocuk olmasının ne gibi bir bağlantısı olabilir ki? Benim sorumlu olduğum atipik otizmli bir çocuk var, onun dürtü bozukluğu biraz daha üst seviye, özel reçeteli ilaç kullanıyor. Ama o da başta ben olmak üzere herkes tarafından sevilen bir cocuk, iletişimi de (konudan bir anda sapsa da) güzel. Yani dürtü bozukluğu olan çocuk hiperaktiftir, yaramazdir, aptaldır, asosyaldir gibi bir şey yok ki. Tonla çocukta hatta yetişkinde var bazı problemler. Bende de tik vardı mesela küçükken. Çok özgüven sahibi, kendini seven bir çocuktum ama vardı yani. Ailem kendini bilinçli sanıyor çünkü yıllar önce ablam için bir kere pedagoga gitmisler. Bu onlar için yetmiş. Annem ortamlarda hava atacaksa hep "diyetisyenlerle pedagoglarla büyüttüm çocuklarımi" der. Oysa bence benim ihtiyacım vardı, arada kaynadim.Evet tabii ki götürdük. İleri düzeyde değil ancak durtusellik dozunda olduğunu söyledi doktor. Ancak ilaç kullanmadik. Açıkçası kardeşi doğana kadar da uyarı ve ilgimizle idare ediyordu. Okulda öğretmenleri tarafından çok sevilen ve onlarla güzel iletişim kuran bir çocuktur. Ne olduysa kardeşinden sonra oldu. Bir nevi patlak verdi sanki olaylar.
Yani demek istediğim böyle seyler bir kere gidip 'bir şeyi yok' denince 'hee iyi o zaman' denecek şeyler değillerdir ki.
7 yaşındaki çocuğunuz yeri yaliyorsa, bazı şeyleri takıntı yaptıysa demek ki bebek onu tetiklemis, bir şekilde uzman yardımı almasi gerekiyordur. Çocuk bas bas bağırıyor yardıma ihtiyacım var diye. Daha ne yapsın ki bu çocuk?