Esimle sanalda tanistik 2007 mart ayinda.
Ben univ 2 idim, o univ 3. Ben normalde baska sehirde okuyordum ama vizelerden sonra istanbula ailemin yanina gitmistim. Onun ise tam tersi ailesi baska sehirde, kendisi Istanbul da okuyordu.
Chat sitesine girmistim, sonra msn istedi, hala dun gibi hatirlarim, prensip olarak asla tanimadigim birine msn vermem, tam carpiya basip chat sitesini kapatiyordum ki neyse eklesin iki sohbet ederiz belki dedim verdim msn i. Ve hala o an o carpiya basip, o sohbet sitesinden cikmadigim icin kopekler gibi, cilginlar gibi, deliler gibi pismanim pismanim pismanim.
Gunler haftalari kovaladi, haftalar aylari, aylar yillari bu bana surekli msn den yaziyor, surekli mail yaziyor vs vs belli ki artik benden hoslaniyor. Ben de aylar sonra yaz tatilinde istanbula gittigimde sirf can sikintisindan, evde bosta oturmaktan bununla bulustum. Hala dun gibi o ani da hatirliyorum, gorur gormez sok olmustum, kisacik idi boyu. 1.75 demisti ama benim gozume 1.60 gibi gorundu. Tip yok, giyim kusam desen koprude satilan naylon mallar kalitesinde. Tek duzgun olan konusmasi idi o da aksanliydi. Dedim bu beni kesinlikle kandiriyor, bunda hic ist.da univ ogrencisi olma tipi yok. Derken bu konunun birinde univ ogrenci kartini cikardi hah dedim dogruymus. Ama kesinlikle begenmedim yani yok, hayatta esim diyebilecegim, yanima yakistirdigim bir tip degil. Ben tabi guzelim, bu uc bulusmadan sonra bana fena halde asik oldu. Zaten ilk bulusmada bile gozlerinin ici parliyordu cunku gercekten beklediginden cok daha guzeldim, o tipe boyle kiz hayatta bulamaz, kimse bakmaz.
Ben tabi o zamanlar cok muhafazakarim, univ okudugum belde, arkadaslarim, sinifim herkes cok dindar, 5 vakit namazdinda niyazinda insanlariz. Aslinda esimle de hic konusmazdim, bulusmazdim da gercekten bosta duruyorum, boslukta bulundum o sene. Eee esim de kendini surekli dindar gosteriyor, surekli dinden giriyor muhabbetlere.
Neyse ben zaten bunu begenmedim, bu da iyice abayi yakiyor, okullar da acildi ben dondum okuluma buna da bir daha beni rahatsiz etme dedim, gayet de kararliyim cunku hem begenmedim, hem de hic mi hic hayatimda bir erkek istemiyorum. Bu boyle bir kotu oldu, bir fena oldu, iyice dokuluyor ilan-i aska. Sonra bana dedi ki beni boyle yuzustu birakma, senin yaninda gelecegim. Bitecekse de muhabbetimiz yuz yuze bitsin. Eyvallah dedim, benim icin kolay yuz yuze de bitiririm. Geldi bu benim sehre, biraz gezdik tarihi mekanlari, yemege gittik sonra, bu boyle iste ben ciddi dusunuyorum, okullar bitene kadar surdurebiliriz, benim iki yil sonra senin seneye son vs vs vs. Hayir dedim, ne dese hayir dedim kararliyim, zaten dedigim gibi begenmedim de.
Msn den silmedim, zaten artik msn ye de girmiyordum. Ayda yilda bir internet cafe ye gidersem girip cikiyordum, onda da denk gelsek de konusmuyorum. Bu yazsa da iki uc kelam sonra cikiyorum. Tel den zaten hic mesajlasma-arama yok artik ha. Ama bu durur mu, senede bir-iki kandil mesaj yaziyor, guya dindar ya bir de oradan giriyor. Neyse senede iki-uc mesajdan fazlamiz yok. 3. sinifin sonundaki yazda da bu yine yalvardi yakardi msn den bulusalim iftar yapalim diye, ben yine hopp bosluk, hop arkadassizlik salak gibi atladim. Gormeyeli bu iyice abayi yakmis zaten. Neyse ask-mesk konusmadan ayrildik ama konusmaya da gerek kalmadi, gozleriyle yedi bitirdi beni zor kactim o aksam resmen eve.
Derken ben 4. sinif oldum. Yine dondum ben univ sehrime. Bununla yine muhabbet yok. Sadece kandillerde bir de dogumgunumde mesaj o kadar. Artik baya baya aklimdan cikti ama baya baya kafam rahat. Neyse ben o seneyi de bitirdim dondum istanbula. Ben univ bitirdim, bu zat univin 6. yilini uzatmis okuyor hala. Iki-uc mesaj yaziyor hala. Tabi daha da siklasti aramalari. Cunku korkuyor, benim univ bitti ya olur da evlenirim, aman olur da goruculer, kismetler kapima dayanir falan, ne yapip ne edip beni elinden kacirmamaya calisiyor. Her neyse bu yine bulusmak istedi, dedim tamam ya aman kac yil oldu, bakalim ne diyecek. Gittim bulusmaya, bu yine ayni bildiginiz gibi deli divane asik, bakislariyla yedi bitirdi beni, yalvariyor onunla evlenmem icin. Okulun bitmemis vs faln fistan diyorum bin vaat. bin vaat.... Aman ne vaatlerrrrr..... Hey yavrum hey, yalanin biri bin paraymis meger sonradan anladim.
Her neyse ben bu adam bu kadar seviyorsa bu is olur gibisinden biraz olumlu yaklastim kiiiiiiii. Anlatsam sayfalar yetmeyecek bir uc yil gecti, hic de vaad ettigi gibi de okulunu bitirip, isini gucunu bulup da beni de almadi, resmen cepte tuttu, kiyida kosede bekletti beni uc yil, yalanci vaadci ne olacak. Nisanliyken de kavganin bini bir para.... Kopekler gibi kavga ede ede ede evlendim bununla. O zamanlar bitti aslinda aramizdaki cogu sey ama geri adim atamadim, hayatimi, omrumu, planlarimi hep buna gore yaptim. Ailem ile aram cok kotuydu, manevi destek bulamiyordum, sefkat gormuyordum, binbir hakaretle bu chatten buldugum kisiyle evlendim, evlenmez olaydim ya. Ayrica tipsizliginin yaninda da asiri derece de fakirmis, bunu da hic bilmiyordum, bunu da sonradan sonradan ogrendim. Ailesinin 5 kurusu yok, o derece fakirler, fakirlikten iki kurusluk belediye salonundaki dugunu zor yaptilar. 5 yildir evliyim, 2 yasinda kizim var. Ve hala ama hala esimi begenmiyorum. Hala tipsiz, hala kisa boylu. Hic cekici gelmiyor bana, hic yuzune bakarken icime huzur dolmuyor. Goren cogu kisi soyluyor zaten sen esinden daha guzelsin diye, bariz fark var yani. Hmm bu arada Allah ile kul arasinda ama bu zat hic de dindar degil hicccc. Dedim ya internet tanismasi ne olacak, bin sekil yalan, hele de saf bir genc kiz icin cok tehlikeli ortamlar cok. Hayatima mal oldu.
Hemen hergun aklima gelir o ismini bile unuttugum chat sitesi ve o 19 yasindaki kiz ile konusurum: "yapma sakin msn verme, bas carpiya ve cik o sohbet sitesinden diye." Ve inanin gercekten de zamani geri alsaydik ben sadece o geceye gider, o carpiya basardim...
KeediciK
)dedim böyle böyle biri bana mesaj yazdı arkadaşım dedi bununla olur, dene, konuş. Aradan 3 ay geçti. Çok aşık olarak başlamadım ama düşünceli oluşu, saygısı, sevgisi beni ona bağladı. Çok şükür tanımışım diyorum. Arada deli etsekte birbirimizi. 
.
