ilk "anı" hayatın "anahtarı"

snr07

hiç bir şey tesadüf değildir...
Kayıtlı Üye
16 Şubat 2015
242
122
33
insanın hatırladığı ilk anısı, hayatı okumak için önemli bir maddeymiş psikanaliz açısından. içindeki şehrin anahtarı. hatırladığı ilk anısı: ilk iz...
ben bir sosyoloğum ve bu konuyu ilk duyduğumda çok ilgimi çekmişti bir tv programında acun ılıcalı ile ropörtaj yapılıyordu ve acunun ilk anısı kendisini ailesinin önünde birşeyler anlatırken onların onu alkışladığı üzerineydi, adamın hayatı alkışlarla geçiyor inanılmaz birşey.ben de "ilk kendimi nerede, ne yaparken, kimlerleydim" diye düşündüm ve en küçük halimle olan anımda hissettiğim bariz duygunun "özlem, hasret"olduğuna kara verdim gerçekten hayatımda hep birşeylerin özlemini çektim.halada çekiyorum,sonra bunu eşime sordum, çalışma arkadaşlarıma, anneme babama, şiddet mağduru bir kadına...inanırmısınız ilk anısında ablasının onu dövdüğünü ve çok ağladığını hatırladıhatta kayınvalideme sordum çok pinti biridir kendisi kimseye günahını vermez ve ilk anısında kardeşinin onun elindeki leblebileri alıp onu ittirip düşürdüğünü hatırladı.her neyse şimdi sizde ilk anınızı düşünün kısaca ne yaptığınızı yazabilirsiniz yada uzunca anlatabilirsiniz yadaaaa hissettiğiniz en baskın duyguyu yazabilirsiniz. hayatınızıda bu anıyla karşılaştırmayı unutmayın bakalım sizinkilerde bir bağlantı varmı?
 

ben ilkokul birinci sınıfa başlarken okulun ilk günü kendim gittim okula,kimse gelmemişti benimle ama neden kimse beni götürmedi ilk gün bilmiyorum, kendim gittim bir sınıfa falan gerisini tam hatırlamıyorum :)) gerçektende hayatta kendimle ilgili şeyleri hep tek yapıyorum ama sonuca ulaşıyorum :)
 
tebrikler birşeylere yalnız ulaşabilmek çok güzel bir meziyet herkes yapamaz
 
ilk hatırladığım bir tane balonum vardı uçan balonum salonun ortasında tavana yapışmıştı ve ben alamamıştım sonra ya babam ya amcam alıp bana vermişti ..bunu hatırlıyorum ne anlama geliyor şimdi bu
 
hmm benceee balon gitti diye bian üzülmüş olabilirsiniz ve onu size geri veren çok yakınlarınızdan biri.. kaybettiğiniz şeyler olabilir ama sevdikleriniz sizi avutan en önemli şey olabilir..ben böyle yorumladım ama tabii asıl cevap sizde ne hissetiyseniz o'dur
 
valla ne yalan söylym şöyle hissettim sanki ben habire bişeyleri batırıyorum da sağolsun sevdiklerim adıma toparlıyor gibi
eheheh azıcık beceriksizim de bazen doğruluk payı var gibi
 
herneyse sevdiklerinizde sizi çok seviyor demekki desteklerini esirgememeleri güzel birşey..
 
sevmediğim bir lider olsada hayat hakkında söylediği bu sözü gerçekten anlamlı buldum
  • Hayatın güçlükleri ruhumu sertleştirdi ve bana yaşamasını öğretti. - Adolf Hitler"
insan ilk anını hatırladığı günden itibaren yaşar, hayatını o günün ruhu şekillendirirmiş. Geçmişinizi ilk anınızı unutmayın ki yaşadıklarınızı ışığı gelegeceğimizi aydınlatsın
 


valla mükemmelsiniz. Ama ben tek birşeyi hatırlayamıyorum. Bir an birini bir an birini gibi
Mesela en çok cumhuriyet bayramında şarkı söylediğimi hatırlıyorum.İlk kez elime mikrofon alışımı
Bir de küçük bir mahalle parkında sallanıyorum tek başıma yürüyorum falan ağlamaklı suratım ta o zamandan up uzun kaşlarımla falan..tek bunları görüyorum yani ben =)))
 
çok teşekkürler. mikrofon tutmaniz ve tek başına hüzünlübir yürüyüş bana sanatsever yetenekli bir kişilik belki biraz bohem bir tarzınız olabileceğini düşündürdütabii en doğru yorum doğru his sizin... hayatınızın hayallerinizden güzel olması dileklerimle
 

ee ben zaten vokallik te yapıyorum ki =)) bohem tarz harıkadır =)) hep severım
cok tesekkür ederım ayy ne guzel böyle birinin olması =)
güzel konular
 

bu arada sizin de hayatınız dilediğinizden daha güzel olsun =) sevgiler
 
İlk anım elime mikrofon alip ayna karsisina gecip sarki soylyislerim simdidevam ediyor bu tutkum muzik hocam gelip eve dinleyip sarkici olcak bu kiz demisti simdi fasil yapiyoruz san hocamla :)
 
İlk anım elime mikrofon alip ayna karsisina gecip sarki soylyislerim simdidevam ediyor bu tutkum muzik hocam gelip eve dinleyip sarkici olcak bu kiz demisti simdi fasil yapiyoruz san hocamla :)
 
En eski anıma gitmeye calısıyorum sanırım en eski anım okula basladıgım gün
Herkes ağlıyordu sınıfta ailesinden ayrıldıgıı için bende gözlerim doldugu halde ağlamamak için kendimi tutuyordum.
Bu arada ben ağlamaktan cok utanırım.
 


aaa demek kı o zaman bıle utanmıssın aglamamıssın ayy ne tatlı ya canım benım
ben de utanırım ama hah deyınce cabuk aglayabılırım
 
paylaşımlarınız için çok teşekkürler arkadaşlar, hatıralarınız sizin için olduğu kadar benim içinde anlamlı gerçekten. "ilk anı" tezini doğruluyor...yazdıklarınız benim için çok kıymetli dilerseniz siz de etrafınızda değer verdiğiniz insanlara bunu sorup onların hayatıyla hatıra bağlantısını çizebilirsiniz
 
Ben hiç iyi şeyler hatırlamıyorum malesef ve gerçekten o zamanların izlerini taşıyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…