- 9 Mayıs 2021
- 217
- 214
- 25
Merhabalar kk de daha yeniyim belki anlatacağım şey çok klasik gelebilir ama bu konuda danışabileceğim kimsem yok maalesef o yüzden buraya yazmayı uygun buldum.
21 yaşındayım mühendislik okuyorum 1.5 yıllık bir ilişkim var sevgilim de 24 yaşında ama pandemiden dolayı yarısı uzakta geçti. Muhafazakar ve biraz baskıcı bir ailem var arkadaşlarım da iki üç tane falan var fazla değil ondan dolayı evde biriyle telefonda konuşsam hemen fark ediliyor zaten konuştuğum kişiler belli başlı kişiler aileme yalan söylememek için de sevgilimle telefonda bile konuşamıyorum sadece mesajlaşma.
Konuya geleyim biz yakindayken çok iyi anlaşırdık sorunlar olsa da hallediyorduk ben başka şehirde üni okuyorum tek sorun aileme sürekli yalan söylemek zorunda kaliyordum ama o zaman aklım beş karış havada olduğu için çok takmazdim nasılsa ilerde ailemle de tanistiricam diye düşünürdüm ayrılma kararı vermeseydim evliliğe doğru gidiyordu çünkü ama uzakta olunca ilişki çok saçma bir hal aldı sürekli ayrılalım hiç konusmayalim vs şeyler söyleyip her yerden birbirimize engel atıp sonra hiçbir şey olmamış gibi konuşmaya devam ediyorduk (bunlar yakınken de olmuştu ama daha azdi ve sonu iyi bitiyordu o zaman) yani o engel atma mevzusu belki en az 200 kere olmuştur o da hep diyor ki ben seni seviyorum öyle ayrılma falan desem de ciddiye alma. Zamanla bu durum komik olmaya başladı en azından benim için. Artık birimiz ayrılma mesajı yazsa bile diğer kişi bunu ciddi olmadığını bildiği için gerçekten ayrılmış da olamıyoruz. Son zamanlarda ben bizim asla anlaşamayacağımızı fark ettim ve ciddi olarak ayrılma kararı aldım önceden de alıyordum ama her seferinde o barışmak isteyince yelkenleri suya indiriyordum sevdiğim için. Bu son kararım gerçekten ciddi çünkü gerçekten böyle biriyle evlenirsem çok yıpranacağımı düşünüyorum o zaman belki çocuklarım da olacak işler daha da zorlaşacak yada hiç ayrilamayip öyle yaşayıp gidicem ama istemiyorum onu da. Bu kararı ona da söyledim engel attım ama dediğim gibi böyle şeyler diyince ciddi olmamış oluyoruz o yüzden muhtemelen o da şu an bir gün barisacagimizi düşünüyor. Yani gerçekten iki tarafın da bitirdiği düzgün bir ayrılık nasıl yapılır bilmiyorum normal bir ilişkide bence kolay kolay ayrılalım denmemeli bu lafın bir ağırlığı olmalı dendiyse de gerçekten bitmiş olmalı. Yoksa laçka oluyor ilişkiler bunun gibi. Yanlış mı düşünüyorum acaba?
21 yaşındayım mühendislik okuyorum 1.5 yıllık bir ilişkim var sevgilim de 24 yaşında ama pandemiden dolayı yarısı uzakta geçti. Muhafazakar ve biraz baskıcı bir ailem var arkadaşlarım da iki üç tane falan var fazla değil ondan dolayı evde biriyle telefonda konuşsam hemen fark ediliyor zaten konuştuğum kişiler belli başlı kişiler aileme yalan söylememek için de sevgilimle telefonda bile konuşamıyorum sadece mesajlaşma.
Konuya geleyim biz yakindayken çok iyi anlaşırdık sorunlar olsa da hallediyorduk ben başka şehirde üni okuyorum tek sorun aileme sürekli yalan söylemek zorunda kaliyordum ama o zaman aklım beş karış havada olduğu için çok takmazdim nasılsa ilerde ailemle de tanistiricam diye düşünürdüm ayrılma kararı vermeseydim evliliğe doğru gidiyordu çünkü ama uzakta olunca ilişki çok saçma bir hal aldı sürekli ayrılalım hiç konusmayalim vs şeyler söyleyip her yerden birbirimize engel atıp sonra hiçbir şey olmamış gibi konuşmaya devam ediyorduk (bunlar yakınken de olmuştu ama daha azdi ve sonu iyi bitiyordu o zaman) yani o engel atma mevzusu belki en az 200 kere olmuştur o da hep diyor ki ben seni seviyorum öyle ayrılma falan desem de ciddiye alma. Zamanla bu durum komik olmaya başladı en azından benim için. Artık birimiz ayrılma mesajı yazsa bile diğer kişi bunu ciddi olmadığını bildiği için gerçekten ayrılmış da olamıyoruz. Son zamanlarda ben bizim asla anlaşamayacağımızı fark ettim ve ciddi olarak ayrılma kararı aldım önceden de alıyordum ama her seferinde o barışmak isteyince yelkenleri suya indiriyordum sevdiğim için. Bu son kararım gerçekten ciddi çünkü gerçekten böyle biriyle evlenirsem çok yıpranacağımı düşünüyorum o zaman belki çocuklarım da olacak işler daha da zorlaşacak yada hiç ayrilamayip öyle yaşayıp gidicem ama istemiyorum onu da. Bu kararı ona da söyledim engel attım ama dediğim gibi böyle şeyler diyince ciddi olmamış oluyoruz o yüzden muhtemelen o da şu an bir gün barisacagimizi düşünüyor. Yani gerçekten iki tarafın da bitirdiği düzgün bir ayrılık nasıl yapılır bilmiyorum normal bir ilişkide bence kolay kolay ayrılalım denmemeli bu lafın bir ağırlığı olmalı dendiyse de gerçekten bitmiş olmalı. Yoksa laçka oluyor ilişkiler bunun gibi. Yanlış mı düşünüyorum acaba?