- 21 Mayıs 2024
- 59
- 16
- 30
Çok çok doğru . Gerçeklerle yüzleşmeye başladım sanırım. Çok teşekkür ediyorum size
Çok çok doğru . Gerçeklerle yüzleşmeye başladım sanırım. Çok teşekkür ediyorum sizeBugün bu zaman üzülüp devame dersen bu sefer daha fazla bir zamana üzüleceğin günler gelecek. Bir bakmışsın 36 37 yaşında hala bu adamı bekliyorsun. Vicdan yapacaksan kendine karşı yapmalısın yazık günah değil mi sana
Ailesi ile beraber yaşıyor ailesi de cok üzülüyormuş bu duruma doktora gidelim edelim diyorlarmış bana dediği1000 kelimelik aciklamada er kisinin ailesine dair tek bir cumleye rastlamadim.
Tam olarak neredeler?
Evli degilsiniz, ailesinin iyi edemedigi, ikna edemedigi adami duzeltmek icin guzel vaktinizi harcamayin derim ben.Ailesi ile beraber yaşıyor ailesi de cok üzülüyormuş bu duruma doktora gidelim edelim diyorlarmış bana dediği
Ailesi nerede bu adamın tek mi yaşıyorPsikiyatri ye ilaç yazdırıyor sadece onu kullanıyor. Gidip değerlerine baktırmayı cok söyledim cok zayıfladı ama dediğim gibi dışarı çıkamıyor..
Allah yardımcınız olsun.Çok çok doğru . Gerçeklerle yüzleşmeye başladım sanırım. Çok teşekkür ediyorum size
Psikologla olacak bir iş değil bu. Psikiyatrist desteği lazım. İyi birini bulup götürün mutlakaBuraya gelmemek için çok direndim ama napacağımı bilmiyorum. 2 bucuk yıllık bi ilişkim var kızlar . Çok mutluyum ama bazı şeyler mutluluğuma gölge düşürdü . Erkek arkadasımla tanıştığımda çalışıyordu altında arabası vardı cok uzak yerler olmasa da geziyorduk. Yanlış anlaşılmasın araba olup olmaması değil. Tanıştığımzda bi rahatsızlığı vardı psikolojik yani çok uza yerlere gidememe vs. Yani panik atak geçiriyor kalabalığa uzağa gidince yabancılaşıyor neyse öyle böyle atlatıcaz yanında olacağım diye başladık ilişkiye cok güzel anlaşıyoruz ama bu rahatsızlığı artınca işten cıkmak zorunda kaldı çalışamayacak duruma geldi diyim işteyken atak geçirmeler vs. Neyse sonrasında arabayı sattı 1 seneyi geçti iyice eve tıkıldı . Borç yaptı hazıra dağ dayanmıyor. Adam akıllı görüşememeye başladık kaç kez gittim evinin oraya gel nefes al biraz yürüyelim diye cıkamadı kendimi iyi hissetmiyorum diye cıktığımız zamanlarda da uzaklaşmıyoruz yani evin yakınlarında. Yani anlayışla karşılıyorum hep ama yaşımız da geçiyor sevgilim 31 ben 30 yaşındayım. İlerledikçe ilerledi iş yok psikoloğa gitti kaç kez faydasını göremedi hani gel yavaş yavaş adım at yürüyelim aşalım bu durumu kaç kez yalvardım tamam diyo ama hiç adım atamıyor. Anlamaya çalışıyorum kötü bi rahatsızlık ama çaba göstermiyor iyi ce kafayı yiyorum ilişkimize yansıyor. Evlilik hayalimiz vardı ama hayallerim tükeniyor seviyorum da ama ilişkmizi zedeliyor. Yeri geliyor cebinde sigara alacak parası olmuyor dışarı çıkamayacak halde. Zaten görüşemiyoruz telefonla konuşmalarımızda azaldı kaç kez tartıştık ben aramasam aramıyor adam akıllı yazmasam yazmıyor diyorum istemiyorsan söyle açık ol zorla bişe yaptıramam niye öyle düşünüyorsun aşkım iyi değilim iyi hissetmiyorum bu durum benimde canımı sıkıyo sana yansıtmak istemiyorum o yüzden aramıyorum etmiyorum diyo daha geçen hafta gittim yine konuştuk haklısın diyip geçiyo . Günde 3 dk falan anca konuşuyoruz saatler geçiyor anca yazıyo napıyosun diye bende kendimi geri çekmeye ona alan tanımaya çalışıyorum ama içim içimi de yiyor. Yani iyileşsin istiyorum hayallerimizi yaşayalım istiyorum çaba bekliyorum oturduğu yattığı yerden de olmaz biliyorum. Birikmişi vs hiç bişeyi yok gerçekten kendimi bazen yok gibi hissediyorum. Arkadaslarıma anlatamıyorum artık saçmalık o nasıl hastalık görüştük dediğimizde dalga geçiyorlar evine kadar bıraksaydın falan diye kimseye daha anlatmıyorum da gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum. Bi akıl bişe verin. İçim rahat ilişkimle ilgili elimden geleni yaptım fedakarlıklarım oldu iyi ve kötü gününde ihtiyacı olduğunda hep yanında oldum. Ama bende insanım ilgisi çabası olmayınca cok cok üzülüyorum
Yanlış bir yorum . D vitamini nasılsa düşüktür dışarı çıkmıyor diye başlanamaz. Nefrotoksik etkisi vardır. Mutlaka hekim görmeli .Gitmeden nasıl.olcak?
Gidin eczaneden siz alın ve iyi olacağına telkin verin .
Dişari çıkmıyorsa zaten değerlere bakılmadan vitamin d düşüktür .
Günde en az 5000ie vitamin d ,600mügr folik asid,
1mg Vitamin b 12 ,Vitamin B6 ,
Diğerleri doktorsuz olmaz
Atak anında kullandığı bi ilaç var sadece. Buraya bu paylaşımı yaptıktan yarım saat sonra başka bi doktora seans aldığını artık düzelmem gerekiyor diye bi mesaj attı. Dediğiniz gibi psikoterapi vs gibi şeylerde olacakmış. Şuan bi yere gidemiyor sadece online den görüşecekmiş. İsmini verseniz de gider mi bilmiyorum ama bu da işe yaramazsa bilemiyorumBen anlıyorum adamı. Elinde değil bu. Yani bu gittikçe içine kapanmalar, aramamalar falan da bu durumun sonucu. Rahatsizligindan da utanıyor o yüzden. Benim böyle bir sorunum yok ama yakınım biri ile yaşadım buna benzer bisi. Ben yanında gozlemledim biliyorum aynı evde yasamadan anlayamazsiniz o çektiği psikolojik acıyı. Hani yilanlarla dolu bir yolda yurumenizi biri istese ne kadar hatır gönül için yurursunuz öyle düşünün. Bunun tedavisi de pskiyatri. Kaç sene psikolog gezdik ise yaramadı. Bir de ilaç kullanmasi lazim. Ama kötü bir ilaç değil. Yani herkesin kullandığı bir yan etkisi az bir ilaç verdiler bize mesela. Üstelik düzenli de kullanmadı. Hele ilk ay hiç kullanmadı ise yaramaz diye. İki ay içinde su anda o nefret ettiği şeyi yapmaya başladı. Sizin uzaklaşma dediğiniz gibi şeyi. Bu yakınım da baska bisi olunca kötü oluyordu. Panik atak gibi. Aslında aynı yere bağlanıyor çünkü insan görmeyip evde kalınca iyi durumda oluyordu. Ama uzaklık değil mevzu. İfşa olmasın o kısmı geçeyim. Çok iyi bir psikiyatrist bulduk ıstanbulda psikoterapi de yapıyor. Ama fiyatı 2500 lira. Sanırım ayda iki kere alıyor. Aslında sağlık için yüksek değil. Reklam olmasın diye isim vermiyorum. Ama bu tarz obsesyon, panik atak vs konusunda iyi sanırım. Bizim işimize yaradi. Kendi nosunu vermiyor ama. Sekreterden ulasiyorsunjz. Tek olumsuz yanı bu. Bu arada bununla siz değil ailesi ugrasmaliydi. Özelden istediğiniz zaman ismini yazarım.
Pskiyatrist ise yararı olur mutlaka. Biz baya asama kaydettik. Okb psikiyatrist ile iyileşiyor ve mutlaka ilaç kullanmasi lazim. Çok hafif zaten yan etkisi yok.Atak anında kullandığı bi ilaç var sadece. Buraya bu paylaşımı yaptıktan yarım saat sonra başka bi doktora seans aldığını artık düzelmem gerekiyor diye bi mesaj attı. Dediğiniz gibi psikoterapi vs gibi şeylerde olacakmış. Şuan bi yere gidemiyor sadece online den görüşecekmiş. İsmini verseniz de gider mi bilmiyorum ama bu da işe yaramazsa bilemiyorum
Nikah yok birsey yok. Sadece sevgilisiniz bu sebeple de iyi gunde kotu gunde sozu de vermemissiniz. Bence yol yakinken bu isten donun.İçim rahat ilişkimle ilgili elimden geleni yaptım fedakarlıklarım oldu iyi ve kötü gününde ihtiyacı olduğunda hep yanında oldum.
Gerçekten yazdıklarınız beni çok etkiledi hele ki can bağınız abiniz..Bakın size benzer bir hikaye anlatayım. Benim abim küçüklüğünden beri sorunlu biriydi. Zekiydi, tıp fakültesi bitirdi, mesleğini de yaptı ama hep ittire kaktıra. 1 ay düzenli çalıştığını bilmem hiç. Hep rapor, hep izin. Sonunda bıraktı işini. Ama hep hastayım derdi. Hep onun etrafında dönsün dünya diye bizi hastalığıyla ezerdi. Biz hepimiz onun istediği şekilde davranıyor ve ona yardımcı olmaya çalışıyorduk. Ama abim hastayım diyerek her türlü taşkın, saygısız, umursamaz, hatta şiddete varan davranışlarını haklı görüyordu. Sınırlarımızı zorlardı, bizim hayatımızın, sorumluluklarımızın, isteklerimizin bir önemi yoktu. Sadece kendi istedikleri olsundu. Ha düzeldi, ha düzelecek derken bir baktım 20 sene geçmiş, düzelen bir şey olmamış.
Sonra birden kafama dank etti. Abim iyi olmak istemiyordu ki. O hastalık bahanesiyle insanlar etrafında pervane olsun istiyordu. Düzelmek gibi bir çabası yoktu. Sadece bizi yönetip keyfine bakıyordu. Hastayım diyerek insanların üstüne yıkılıyordu.
Neden dedim ya, neden? Ben de bu hayata bir kere geliyorum. Ben neden abim için yaşamak zorundayım? Neden her türlü fiziksel, psikolojik şiddetine boyun eğmek, bizi değersizleştirmesine sessiz kalmak zorundayım? Ve ne yaptım biliyor musunuz? Hayatımdan çıkardım. Tam 14 senedir hayatımda yok. Bir gün bile pişman olmadım görüşmediğime. 1-2 kere uzaktan gördüm ya da karşılaştık ama içimde en küçük bir sevgi kırıntısı, özlem oluşmadı. Aksine onun için kendi hayatımdan feda ettiğim 20 yıla acıdım hep.
Ben kardeşimi hayatımdan çıkardıysam siz de 2 senelik sevgilinizi çıkarabilirsiniz bence. 2 senelik emek bırakın gitsin, yeter ki hayatınız kurtulsun. Eğer hayatınızın ellerinizden kayıp gitmesini istemiyorsanız, bu sebeple kaybettiğiniz yıllara yanmak istemiyorsanız tabi…