İlişkim konusunda kararsızım. Biraz uzun.

ÖZET

eski sevgilim beni çok yıprattı, canımı çok yaktığı saygısızlıklar oldu. Vurmadı, kırmadı kıskançlık olmadı, öyle büyük olaylar olmadı ama beni psikolojik olarak kötü hissettirdi. Hakaret yoktu ama en ufak bir hareketim sebepli susarak beni cezalandırırdı. Bir yılın sonunda kendisinden ayrıldım, peşimi hiç bırakmadı. Ayrı olduğumuz dönem ne kadar boşluk hissi olsada çok hafiflemiştim ama zorunluluktan görüşmeye başlayınca o da tekrardan denemek isteyince karşı gelemedim. Beni tekrardan aşka inandırması gerektiğini artık bir hataya tahamülüm olmadığını, ona karşı eskisi gibi hissetmediğimi ama hala sevdiğimi söyledim. Birkaç aydır flört durumundayız. Beni değiştiğine inandırdı. Ama ben eski yapılan saygısızlıklardan dolayı onu gözümde ayrılık süresince kolayca unutmak için öyle canavarlaştırmışım ki. Onunla birleşince kendimden utanıyor, kendime kızıyorum sana bunları yapan biriyle nasıl birlikte hala olabilirsin diye. Şimdilerde kendimi kararım ne olursa olsun desteklemeye karar verdim, kendimi affetmeye çalışıyorum. Kendimle olan bu kavgada beni çok yıprattı. Şuanki hali öyle çok çabalıyor öyle pişman ki. Onun yanında kendimi o kadar rahat hisseddiyorum ki, taa en içteki beni görüyor gibi hissediyorum, keşke diyorum baştan düzelseydi, ben ondan soğumadan önce. Uyumluyuz ve düzeldiyse ben onu eskisi gibi seversem uzun ömürlü bir ilişkimiz olacağına eminim. Sizce tekrar denemeye değer mi ne dersiniz? Detaylarla daha iyi yorumlayacağınıza inanıyorum. Mümkünse lütfen uzun versiyonu okusanız çok sevinirim
..........

Uzunca kendimi anlattığım kısım:

Merhaba duygularımı dökmek istiyorum, o yüzden biraz uzun olabilir. Okursanız çok sevinirim. Okumak istemeyenler için başa bir özet geçtim.

Başlamak gerekirse eski sevgilim beni çok yıprattı, canımı çok yaktığı saygısızlıklar oldu. Vurmadı, kırmadı kıskançlık olmadı, öyle büyük olaylar olmadı ama beni psikolojik olarak kötü hissettirdi. Hakaret yoktu ama en ufak bir hareketim sebepli susarak beni cezalandırırdı. Beni sevmediğini düşündüren bir ton hareketi oldu. Sarılmak bile yüktü bir dönem onun için, sevdiğim insanlara benim hatrıma iyi davranmadı zor yüzünü onlara da gösterdi sebepsizce, memnuniyetsiz oldu insanlar hep onunlar ilgilensin istedi. Yani tam bir çocuktu.

O dönem, zor bir dönemden geçiyordu arada kaynayan ben oldum. Sorunları benimle ilgili olmamasına rağmen bana yansıttı. Onunlayken kendimi tanımaz olmuştum. Eski neşem yoktu, her sözümü darılmasın diye tartarak yaşamaktan ben, ben olmaktan çıkmıştım.

Sonunda dayanamadım ve bir yıla yakın bir süre sonra kendisinden ayrıldım. Ama peşimi hiç bırakmadı. Daha çok küçük olduğumuzu o yaptıklarından çok pişman olduğunu, beni sözleriyle kırdığını hepsini düzeleceğini söyleyip durdu. Birkaç ay iletişimi ben hep reddettim.

Hep kötü şeyleri yazsam da bir zamanlar ilişkinin başında tabii ki beni bulutlarda hissettirirdi. Her şey sonradan başladı. Hayatının o zor dönemine sokan olay devreye girince başladı bana karşı tutumu. Ben o tutuma rağmen uzun süre yanında kaldım, çünkü çok aşıktım. Zor bela kurtardım kendimi ayrılarak.

Şimdi zorunluluktan birkaç aydır onunla arkadaşça görüşüyorum. Ben yapı gereği asla ikinci şanslara inanmayan biriyim. Huylu hep huyundan vazgeçmez diye düşünürüm. Tüm arkadaşlarım yaşadıklarımı öğrenince bu ilişkiden çıktığım için sevindiler. Son zamanlarda beni yokluyor. Terkrar denemek istiyor, aslında flört gibi deniyoruz da şu anda. beni terkar kazanmasını söyledim ona, en ufak hataya tahamülüm yok dedim ,bir söz vermeden ilerledik birkaç ay ama yakında bir karar vermem gerekecek biliyorum ve kafam karıştı size de danışmak istedim. Neden tekrardan deniyorum bilmiyorum açıkçası. Alışkanlık sebepli mi, olduğum ortamda arkadaşlarım olsa da tek onu kendime yakın buluyorum, belki de çok yakın olmak istediğim birini istiyorum bilmiyorum.

Denediğimiz bu birkaç ay asla bir hatasını görmedim, çok değişmiş beni buna inandırdı. Pişmanlığı ve çabası gerçekten gözle görülür derecede. Geçen yılki kendinden nefret ediyor. İlişkide onu ne kadar uyarsam da asla düzelmemişti ama ayrılığım aklını başına getirmiş gibi duruyor. Çevremde bir sürü çok büyük bir kavga sonrası ilişkimiz düzeldi, birbirimizi anlamaya başladık diyen uzun ilişkiler duyuyorum. Benimki de acaba aşkın bitip sevginin başladığı tam da onun olgunlaşmaya başladı bir dönem olamaz mı acaba diyorum kendimi kandırmaya çalışıyorum. Her ne kadar böyle düşünsem de ona karşı sevgim azalmış buna eminim, sanki daha iyilerine layık gibi hissediyorum. Bu ayrılık sürecinde hep çevremden bunu duya duya artık eskiden aşık olduğum adamı yeterli göremez oldum.

Eski sevgilim biraz ağır başlı biriydi bu özelliğini severdim ama şimdi sanki böyle daha enerjik daha sorunları şakaya vuran, hayat dolu birini ister gibi hissediyorum kendimi. Ve biliyorum o bana bunu sunsa bile benim istediğin derecede olmayacak. Ana olarak onu bu sebepten tekrardan istemiyor gibiyim. Daha çok gencim. Daha hayatı şakaya alan biri istiyorum. Yine de eski sevgilim her şeyi kararınca yapan mantıklı biri eğlenmeyi de oturmayı da bilir, 30larımda olsam bu karakterini dert etmezdim buna da eminim. Şimdi ise hep eğlenen birini istiyorum. Bu da mantıklı bir düşünce değil gibi, o tiplerin de beni üzeceği aşikar. Eski sevgilimle bir ömür yaşayabilirim de sanki bu yeni istediğim tipteki insanları beni üzeceğine dair bir önyargım var. Sanki benim beğendiğim eğlenceli tiplemeler psikolojik olarak tutarsız, sadakatsiz çıkacak. Sanki partner dediğin az oturaklı olmazsa üzülen ben olacağım hissinden şuanki sevgilimin bana en uygun tarzda olduğunu kalbime olmasa da beynime geçirmeye çalışıyorum. Siz bu düşüncem hakkında ne düşünürsünüz? Çok mu ergence düşünüyorum acaba?

Devam etmem gerekirse ben ona aşıktım ve bence çok uyumluyduk, o yüzden eski günlerin hatırına bir şans daha verip denesem mi acaba en kötü yapamıyorum der, en kötü bir dahaki hatasına silerim ne kaybederim ki deyip duyuyorum kendime. O da sözde benden bir şey beklemiyor, kararıma her türlü saygı duyacak beni düşünme deneyeceksen bile lütfen ben üzülürüm deyip vazgeçme diyor.

Onu hala seviyorum ama o ilk zamanki taze aşkın seviyesinde değil bu da acaba artık onu sevmiyor muyum dememe sebep olduyor, bu seviyede bir sevgiyi tekrar hissetmek için başka aşklara yelken açmam mı doğru? Sonra aşk hep kalmaz ki, zaten ilk cicim ayları gibi çok sevmen mümkün değil ki diyorum. Anlayacağınız kafam karışık.

Eski yaptıklarını unutamıyorum. Onu gözümde ayrılık süresince öyle canavarlaştırmışım ki. Onunla birleşince kendimden utanıyor, kendime kızıyorum sana bunları yapan biriyle nasıl birlikte hala olabilirsin diye. Ama şuanki hali öyle çok çabalıyor öyle pişman ki. Onun yanında kendimi o kadar rahat hisseddiyorum ki, taa en içteki beni görüyor gibi hissediyorum, keşke diyorum baştan düzelseydi, ben ondan soğumadan önce. Kendimi suçlamadan onu tekrar sevmek istiyorum ama çok zor. Mantıkla bakınca eğer düzeldiyse ben bunca çektiğim cefanın sonucunu görmek istiyorum ve duyuyoruz çevremizde sonradan tekrar sevdim diye belki benim aşkım da körüklenir eskisi gibi diyorum, onu yeni haliyle geleceğime çok uygun gördüğüm için aslında bu çabam. Sonra da azalmış bir aşkı bu kadar canlandırmaya değecek biri mi gerçekten gerçekten diyorum kendime. Onu böyle eskisine göre daha az severken tekrardan denemem ne kadar etik ki diyorum? Kafam çok karışık. İçimi dökmek istedim. Açıkçası ne soracağımı bile bilmiyorum. Siz olsanız bir kere daha dener miydiniz? İlk defa aşık oldum ilk defa böyle bir çıkmaza girdim. Kendi düşüncelerimi ben bile yorumlayamaz oldum. Aşkta mantık olmaz o yüzden anlamıyorum her şeyi içtenlikle yazdım. Siz ne dersiniz bu işin sonu ne olur?

Satır satır okuyamadım ama değiştim diyorsa onu bi deneyin derim eskiden kızdığı şeyler ne ise onları yapın sınayın bakalım aynı davranışları gösterecek mi.

Mesela sen değiştiğine inandın ve evlendiniz diyelim, mutlaka hata yanlış olacak senden yada ondan..
Hataya tahammülüm kalmadı demişsin o zaman nasıl bi durumda olacağını düşün lütfen evlilikte yol kat ediyorsun karşılıklı alttan almalar olmadan ilişki yürümüyor sevgililik dönemi gibi değil

Benzerini yaşadım. Şans vermedim size de aynısını tavsiye ediyorum. Dünyada sizin istediğiniz gibi olabilecek sıfırdan heyecan yaşayıp aşık olabileceğiniz o kadar insan varken eskiye takılıp kalmak, şans veriyorum diyerek olduğun yerde yıpranmak mantıklı gelmiyor.

Hareketlerine çeki düzen veriyorsa deneyin ama sevgililik süresini uzun tutun, iyi gözlemleyin gerçekten değişmişte olabilir rolde olabilir.

Yani çok kere değişicem demiş değişmemiş. Şans vermek zaman kaybı olur

Duygularınız tam oturmadığı için kafanız epey karışık. Bu saatten sonra eski sevgiliniz düzelse bile bir süre sonra sizden kaynaklı bitecek. Çünkü kendinizi daha iyilerine layık görmeye başlamışsınız. Bu nedenle tekrar şans vermek zaman kaybı.

Blanc12 .!.:

Duygularınız tam oturmadığı için kafanız epey karışık. Bu saatten sonra eski sevgiliniz düzelse bile bir süre sonra sizden kaynaklı bitecek. Çünkü kendinizi daha iyilerine layık görmeye başlamışsınız. Bu nedenle tekrar şans vermek zaman kaybı.

Genişletmek için tıkla...

Sevgilimden soğumuşum sanırım. Artık alışkanlık ve bana verdiği ilgi sebepli sadece yanındayım gibi hissediyorum. Kendimi suçlu hissetmeye başladım ama gidebilecekmiş gibi itici de bulmuyorum onu. Sadece artık beni heyecanlandırmıyor, aramızdaki müthiç çekim artık çok az. Keşke böyle olmasaydı ama bazı şeyler elde değil sanırım. Onunla güvene bağlı çok düzgün giden bir ilişkiye sonunda sahip oldum. Sonunda kaç ay boyunca beni el üstünde tuttu. Kimseyle bir daha şu an yaşadığım güvenli tatlı ilişki şeklini bulamayacağım gibi hissediyorum. Ama ne kadar güven dolu tatlı bir ilişki olsa bile onu artık sevmiyorum içim kıpır kıpır değil gibi. O benden bugün ayrılsa sanki onu hiç özlemeyecek gibiyim. Arkadaşım gibi sevmeye başlamışım onu ötesi yok. Dedikleri benim için artık çok önemsiz gibi. Biri benimle flört etse biliyorum onun gibi asla tatlı bir ilişki olmayacağını bilsem bile acaba diyorum. En çok da bundan utanıyorum sanki seçeneğim yok diye yanındaymışım gibi. Bu durum beni öldürüyor. Dediklerinize katılır oldum. Ona çok büyük haksızlık yapıyor gibiyim. Artık duygularım daha da kesinleşti gibi. Soğumaktan geri dönüş maalesef zor. Ağzıyla kuş tutsa umrumda olmaz sanki. Eskiden kırmaktan çekindiğim adama rahat rahat rest çekiyorum, umrumda değil çünkü artık. Berbat bir şey bu. Ama onu bırakmak sanki güvenli limanımı terk etmek gibi, hayallerimiz var gelecekte mutlu olacaktık, onunla yakaladığım uyumu hatta şu an azalmış olan uyumu bile kimsede bulamayacağım gibi hissediyorum. Dışarıda birilerini beğensem bile gerçek yüzleri bir aya çıkacak kimse onun gibi benimle bu oranda uyumlu olamaz, onun gibisine denk gelmek çok zor diyorum içimden. Bu düşünce sebepli belki de bırakamıyorum. Onun gibisi gelmez diyorum. Pişman olmaktan korkuyorum ama onu da eskisi gibi sevmiyorum. Yine de gidemiyorum ondan. O kadar alıştım ki her şeyimiz ortak, yalnızlığımda o yanımda oluyor, insan sevmek sevilmek istiyor ama kendinden de vazgeçemiyor. Utanıyorum bu düşüncelerimden. Ondan ayrılacağım maalesef hem de bu en iyi, beni en çok seven, tam da istediğim tarzda biri olmuşken ayrılacağım. Belki özlerim o zaman kafama dank eder sevdiğim, sonra geri dönemesem bile ayrılmam gerek ondan, yoksa ikimize de yazık olacak. Ona bu haksızlığı yapamam, kendim de ayrılarak bir cevap bulacağım gibi. O kadar zor geliyor ki onsuzluk fikri, ama biliyorum benimki bir alışkanlık maalesef.

BonnyLass .!.:

Benzerini yaşadım. Şans vermedim size de aynısını tavsiye ediyorum. Dünyada sizin istediğiniz gibi olabilecek sıfırdan heyecan yaşayıp aşık olabileceğiniz o kadar insan varken eskiye takılıp kalmak, şans veriyorum diyerek olduğun yerde yıpranmak mantıklı gelmiyor.

Genişletmek için tıkla...

Keşke baştan vermeseydim şans. Ona yeniden bağlandım ama sadece bağlandım. Eskisi gibi sevmemenin yükünü taşıyorum. Sanki başka biri olsa ondan ayrılım gibi hissettiğim oldu. Çok kötüyüm. Ben böyle biri değildim ondan başkasını gözüm görmezdi. Şimdi görüyor ama onun gibi olmaz diyorum hemen. Onun gibi bana güven vermezler uzun süreli bir uyumumuz olmaz, birkaç güne ne kadar uyumsuz olduğumuzu anlarım diyip duruyorum. Niye böyleyim ne ondan gidebiliyorum ne de artık onu seviyor gibi ona bağlı hissetmiyorum. Çok naif biriydim ben şimdi bu kafamdaki düşünceler yüzünden kendime kızıyorum. Aşk gitti sevgi kaldı işte deyip kendimi kandırmaya çalışıyorum.yaşadıkların normal diyorum ama çok huzursuzum. Onu kendimi herkesi kandırıyorum gibi hissediyorum, herkese yalan söylüyorum gibi. Sanki bende somut bir duygu vardı onu söküp aldılar ben numara yapıp hala orada gitmedi diyorum herkese. Niye yapıyorum bilmiyorum. Onsuzluk fikri neden onu bu kadar umursamazken korkunç geliyor bilmiyorum. Onunla eğleniyorum ama artık ciddi değilim. Sırf eğleniyorum diye ciddi olmadan biriyle kalınır mı? Eski ben olsa asla derdi ama şimdi bilemiyorum diyorum. Onun güvenine ilgisine çok alıştığım için acizce yanındayım. Yaptığım şeyi bugün fark ettim öyle olunca ne kadar gitmek istemesem de onun hatırına, bu düşüncelerimin yanlışlığına bakarak istemeden de olsa ayrılmalıyım ondan diyorum.

gnctrk .!.:

Yani çok kere değişicem demiş değişmemiş. Şans vermek zaman kaybı olur

Genişletmek için tıkla...

Değişti ama artık ben eskisi gibi değilim. Bazı duygular gidince geri gelmiyormuş sanırım. Kaç aydır o beni el üstünde tutuyor ama bende karşılığı yok. Denedim ama olmadı, artık sadece hoşlantı var ona karşı. Eskisi gibi büyük bir bağlılık hissetmiyorum sanki bir arkadaşım gibi yakınlık var hepsi bu.

kimse gerçekten değişmez. değiştim zanneder sizi geçtim kendini bile kandırabilir bir zaman sonra tekrar eskiye döner. Üzgünüm ama vakit kaybediyorsunuz sadece.

Justjustice .!.:

kimse gerçekten değişmez. değiştim zanneder sizi geçtim kendini bile kandırabilir bir zaman sonra tekrar eskiye döner. Üzgünüm ama vakit kaybediyorsunuz sadece.

Genişletmek için tıkla...

Kendini bile kandırıyor sanırsam çok dikkatli adımlarla yürüyor ama fark ediyorum bazı ufak davranışlarını hala. Daha doğrusu bana batıyor. Tekrar eskisi gibi olacak hepsi bir yanıltmacaymış gibi hissediyorum o anlarda. Ya değilse demeden de edemiyorum

Ona yazmadan da duramıyorum. Boşluk zamanlarımda hep onunla vakit geçirmek istiyorum. Onunla vakit geçirmek hoşuma gidiyor sanki arkadaşım gibi bir his

Yardımcı olup zaman ayırıp yorum yapanlara çok teşekkür ederim. Bir karara varmaya yakın gibiyim. Sizin görüşlerinizi de duymak isterim.

terbiye edilmez terbiyeli olanını bulunmalı sanırım kendinizi kandırıyorsunuz