- 11 Haziran 2021
- 165
- 297
-
- Konu Sahibi manuelaescobar
- #1
Konunuzu bir derdim var sayfasinda acarsaniz daha cok etkilesim ve yorum alirsiniz. Iliskilerinizde cok verici ya da saf mi gorunuyorsunuz acaba? Belli bir arkadaslik duzeyi kurmadan fazla yakinlasmayin insanlarla. Kurdugunuz arkadaslikta sifirdan deger vermye baslayarak gidin size karsi olan iyi davranislariyla ortak alanlarinizla iliskinizi ilerletin. Kitap film onerisi su an icin aklima gelmedi.Merhaba, umarım konuyu doğru yere açıyorumdur. Biraz iç dökmeli birkaç tavsiye isteyeceğim.
Uzun zamandır kendimi geliştirmek konusunda çaba gösteriyorum. Fakat hayatımda dönüp dolaşıp tıkandığım nokta sürekli biten ilişkilerim oluyor (romantik ilişki hariç). Aslında özü sözü bir dürüst biriyimdir ama buna sığınıp patavatsızlık yapmam; sakin sessizimdir ama eğlenmesini bilirim; kendi hayatımda net çizgilerim olsa da tüm görüşlere saygılı olmaya çabalarım. Absürd hareketler bekleyeceğiniz, ne bileyim yanında rahat etmeyeceğiniz biri değilimdir. Elbette her insan gibi kusurlarım da var ama genel hatlarıyla orta hâlli sade bir vatandaşımdırÇevrem de bu huylarımdan ötürü beni sıkça takdir eder AMA bir şekilde tüm ilişkilerimde ya yanlış anlaşılıyorum, ya iftiraya/yalana maruz kalıyorum ya da gerçekten kötü insanlarla karşılaşıyorum ve bu sonradan ortaya çıkıyor. Bu düğümü bir türlü çözemiyorum. İlk ve orta öğrenim/lise/üni./iş hayatı/hatta akraba ve nişanlımın akrabalarıyla olan ilişkilerimde bile bir noktada insanlarla arama hep mesafe giriyor. Bahtı kapalı derler ya benim ilişki konusunda bir noktada gerçekten bahtım tıkanıyor. Bunun enerjiyle ilgili olabileceğini de düşünüyorum zaman zaman. Kendimi sürekli tercih etmediğim bir yalnızlığın içinde buluyorum. Bu sorundan sebep yeni biriyle tanışmak istemez oldum. Hem insanlara güvenim kalmadı, hem de kendi ilişki becerilerime, “yapamıyorum, galiba ilişki kurmayı bilmiyorum, yanlış bir şeyler yapıyorum, insanları tanıyamıyorum” sürekli bunları düşünüyorum.
Bir de belki bu size manasız ya da dramatize gelebilir fakat ben küçük yaşta anne babamı kaybettim. Bu konuda hiç yönlendirilmemenin acısını hissediyorum. “Annem şöyle derdi, babam böyle derdi” diyebileceğim kadar hoş vakit geçiremedim ailemle. Eğer annenizin, babanızın, nene, dedelerinizin varsa hayat ve insanlarla ilgili tavsiyeleri hem benimle hem de tüm kulüple istifade edebilmemiz için paylaşırsanız çok tatlı olur bence
İlişki becerilerimi geliştirebilme konusunda da kitap/film/muhtelif aklınıza gelen her öneriye çok açığım
bdv’ye açınca bu mu dert diyorlarKonunuzu bir derdim var sayfasinda acarsaniz daha cok etkilesim ve yorum alirsiniz. Iliskilerinizde cok verici ya da saf mi gorunuyorsunuz acaba? Belli bir arkadaslik duzeyi kurmadan fazla yakinlasmayin insanlarla. Kurdugunuz arkadaslikta sifirdan deger vermye baslayarak gidin size karsi olan iyi davranislariyla ortak alanlarinizla iliskinizi ilerletin. Kitap film onerisi su an icin aklima gelmedi.
Boyle yaptiginizda da sevilmiyorsunuz ya da iliskileriniz cikar iliskisine donusuyor karsi taraf icin. Ayrica kimse buda dert mi demez bdv de konu actiginizda derlerse benim icin dert diyebilirsiniz nicin cekiniyorsunuz. Kim icin ne dert bilemeyiz illaki akil veren yol gosteren benden bilgili kisiler cikar orda da bir sansinizi deneyin.bdv’ye açınca bu mu dert diyorlarşaka bi yana bu sayfada daha mantıklı ve cazip yorumlar gelir diye düşünerek buraya açtım, ilgili kişiler cevap verir diye.
Ve de öyle miyim inanın bilmiyorum. Kendimi de doğru analiz edemiyorum sanki artık. Siz deyince düşündüm, olabilir. Vericiyim evet. Mesela birini 3 kere aradıysan artık 4. de ondan beklersin ya hani, ilişki demek karşılıklı etkileşim demek sonuçta. Ben de bekliyorum ama 6-7 aramadan sonra. “Ben iyi niyetli olursam sorun çıkmaz” diye düşünüyorum. İşi vardır, telefona bakmamıştır, görüp yazmayı unutmuştur olabilir diyorum. 6-7 aramadan sonra ben de aramayı bırakıyorum karşımdaki de gibi…
Hemen yakın olduğum da doğru, bunu da bilmişsiniz. Hemen çok tatlı davranırım, iyi niyetli olduğumu da, samimiyetimi de çok belli ederim. Hem içimden böyle geliyor hem de Öbür türlü davranırsam sevilmemekten korkuyorum galiba içten içe
Merhaba sanki beni anlatmışsınız ben de aynı konudan muzdaribim insanlarla olan ilişkilerim aşağı yukarı ama çoğunlukla sizin bahsettiğiniz gibi. Mesleğim insanlarla sürekli ilişki içerisinde olmayı gerektiren bir meslek (öğretmenim ) gel gör ki hala aynı yerde tıkanıyorum hep bir çözüm sanırım yaşadıkça öğrenecek gibiyiz şu an herkesle mesafeliyim çok özele girmiyorum kimse ile masada ne muhabbet varsa katılıyorum sadece , okul dışı görüşmelere pek karşıyım aslında ama buradaki arkadaşlar biraz daha farklı gibiler, herkes aynı değildir sonuçta . Zaman ne gösterir bilemiyorum kısacası canınızı sıkmayın üzülmeye değer bir durum olmadığının farkındayım(kendim için böyle düşünüyorum )