Arkadaşlar merhaba, öncelikle yazım biraz uzun olabilir sıkılacak olanlar baştan çıkabilir.
Ben 1,5 seneye yakın zamandır evliyim. 3 seneye yakın bir ilişki uzun dönem tanışma süreci devamı ile evlenme kararı aldım. İlişkim rüya gibi başladı, ayaklarım yerden kesiliyordu sanki. Beni dünyada kimsenin sevemeyeceği kadar sevildiğimi hissediyordum.
Nişanlılık döneminden sonra sallanmalar başladı. Ailelerin talepleri,baskıları,anlaşmazlıkları bunlar için çoğu zaman birbirimize yüklendik. Yine de nişanlılık sürecinde çok büyük kaoslar olmasına rağmen birbirimizden kopmadık, eminim başkaları olsa muhakkak kopardı.
Aramızda çok kuvvetli bir bağ var öyle ki ilişki sürecimizde dahil nebir güvensizlik ne sadakatsizlik ne de şahsımıza dair birbirimize hiçbir yanlışımız olmadı. Ddiğim gibi aile kaynaklı sebepler bizi çok yıprattı, şahsi olarak birbirimize yanlışımız olmadı.
Evlendiğimden beri beklediğimi bulamamış gibiyim. Evlilik ne demek bunu mu anlamadım, beklentim mi çok yüksek bilemiyorum bu konuda yardımınıza ihtiyacım var.
Durum şu ki daha önce kikonuda da bahsettim. Eşim oyun bağımlısı, işten geldiği gibi benimle yemek yer her gün onu kapıda zili çalmadan bekliyor olurum, ev içerisinde de elime yüzüme üstüme başıma son derece özen gösteririm evim hep temiz yemeğim kaynamış olur, aynı zmanda paspal şekilde karşısında olmam. Ama sorun şu ki evlendiğimden beri ilişki dönemindeki hassasiyeti ve iletişimi bir türlü yakalayamıyorum. Ben onunla oturup kahve içip sohbet edip, gezip tozmak eğlenmek gülmek her şeyi birlikte yapmak isterken onun hep bireysel bir yaşam alanı var. İlişki yaşarken böyl edeğildik. İşten çıktığı gibi soluğu yanımda alırdı, hayatındaki birinci önceliği kati suretle hep bendim. Gezer dozar gece evimize gittiğimzde bile telefonla konuşarak uyurduk 3 sene böyle geçti. Nişan dönemi hariç, o dönemimiz kabus gibiydi.
Maddi olarak kendi ayakları üstünde duran bir kadınım bu arada. Kısa süredir çalışmıyorum evdeyim ve bu bana hiç iyi gelmedi. Ben eşimle artık iletişim kuramıyorum. Ona ne söylesem sanki gözüne batıyor kavga sebebi oluyor. Haksız bile olsam negatif bir şey konuştuğum anda farklı bir adama dönüşüyor, en basiti haydi artık oyunu bırak -ki min. 3 saat sonrası için söylerim bunu - dediğim gibi yeter çok sıkıldım beni bunaltma yüzünü asıp durma her seyi sorun etme senle iletişim kurmayacağım sus konusma vs. ne konusur ne de söylediklerimi dinler anında kabuguna cekilip susuyor başka şeylerle ilgilenmeeye baslıyor kulagnda kulaklık ne göz teması kurar ne de iletişime yaklaşır. Başında öylece beklerim biraz konusalım su sorunu çözelim ardından tabi konusmaya baslayınca bağırmalar cagırmalar şoka girip kalıyorum inanın. Kendimi çok çok bastırmaya calısıyorum cunku ben cok baskın bir karakterim. Belli çizgilerim vardır vecok gururluyumdur fakat evlendigimen beri bunu kaybettim. Sırf küsüp günlerce konusmayacak diye sırnasıp konusmaya calısırım. Cunku ona kalsa susar ve günlerce konusmaz. Bende. ailemlede böyleydim evde küslüğü sevmem duramam. Hep diyorum tamam küs bu sefer bende konusmucam kendime söz veriyorum ama yine duramıorum gün icinde gerekli bahanelerle işte yemege ne zaman gelceksin gelirken ara sunu al gelirken vs sebeplerle iletisim kuruyorum. hALBUKİ ONUN gibi kendimi iletişime kapatıp ne yaşadığımı anlasın istiyorum. Arkadaşlar nolur yardım edin ona defalarca bu hareketin sağlıklı değil dedim ama bana konusursam ben seni kırarım ben susarak bir seyleri sindirmeye calısırım gibi sacma cevaplar veriyor. Ama böyle evlilik yürütmek cok zor sürekli diken üstündeyim rahatsızlıgımı dile getiremez ileişim kuramaz oldum küsmesek bile günlerce surat yapar unutmaz kin tutar resmen şok oluyorum ben ilişki sürecindeböyle bir huyu oldugunu bilmiyordum lütfen yardım edin nasıl onunla baş ederim onun gibi mi olmalıyım illa yada bunu nasıl yapacagım onu da beceremiyorum
Ben 1,5 seneye yakın zamandır evliyim. 3 seneye yakın bir ilişki uzun dönem tanışma süreci devamı ile evlenme kararı aldım. İlişkim rüya gibi başladı, ayaklarım yerden kesiliyordu sanki. Beni dünyada kimsenin sevemeyeceği kadar sevildiğimi hissediyordum.
Nişanlılık döneminden sonra sallanmalar başladı. Ailelerin talepleri,baskıları,anlaşmazlıkları bunlar için çoğu zaman birbirimize yüklendik. Yine de nişanlılık sürecinde çok büyük kaoslar olmasına rağmen birbirimizden kopmadık, eminim başkaları olsa muhakkak kopardı.
Aramızda çok kuvvetli bir bağ var öyle ki ilişki sürecimizde dahil nebir güvensizlik ne sadakatsizlik ne de şahsımıza dair birbirimize hiçbir yanlışımız olmadı. Ddiğim gibi aile kaynaklı sebepler bizi çok yıprattı, şahsi olarak birbirimize yanlışımız olmadı.
Evlendiğimden beri beklediğimi bulamamış gibiyim. Evlilik ne demek bunu mu anlamadım, beklentim mi çok yüksek bilemiyorum bu konuda yardımınıza ihtiyacım var.
Durum şu ki daha önce kikonuda da bahsettim. Eşim oyun bağımlısı, işten geldiği gibi benimle yemek yer her gün onu kapıda zili çalmadan bekliyor olurum, ev içerisinde de elime yüzüme üstüme başıma son derece özen gösteririm evim hep temiz yemeğim kaynamış olur, aynı zmanda paspal şekilde karşısında olmam. Ama sorun şu ki evlendiğimden beri ilişki dönemindeki hassasiyeti ve iletişimi bir türlü yakalayamıyorum. Ben onunla oturup kahve içip sohbet edip, gezip tozmak eğlenmek gülmek her şeyi birlikte yapmak isterken onun hep bireysel bir yaşam alanı var. İlişki yaşarken böyl edeğildik. İşten çıktığı gibi soluğu yanımda alırdı, hayatındaki birinci önceliği kati suretle hep bendim. Gezer dozar gece evimize gittiğimzde bile telefonla konuşarak uyurduk 3 sene böyle geçti. Nişan dönemi hariç, o dönemimiz kabus gibiydi.
Maddi olarak kendi ayakları üstünde duran bir kadınım bu arada. Kısa süredir çalışmıyorum evdeyim ve bu bana hiç iyi gelmedi. Ben eşimle artık iletişim kuramıyorum. Ona ne söylesem sanki gözüne batıyor kavga sebebi oluyor. Haksız bile olsam negatif bir şey konuştuğum anda farklı bir adama dönüşüyor, en basiti haydi artık oyunu bırak -ki min. 3 saat sonrası için söylerim bunu - dediğim gibi yeter çok sıkıldım beni bunaltma yüzünü asıp durma her seyi sorun etme senle iletişim kurmayacağım sus konusma vs. ne konusur ne de söylediklerimi dinler anında kabuguna cekilip susuyor başka şeylerle ilgilenmeeye baslıyor kulagnda kulaklık ne göz teması kurar ne de iletişime yaklaşır. Başında öylece beklerim biraz konusalım su sorunu çözelim ardından tabi konusmaya baslayınca bağırmalar cagırmalar şoka girip kalıyorum inanın. Kendimi çok çok bastırmaya calısıyorum cunku ben cok baskın bir karakterim. Belli çizgilerim vardır vecok gururluyumdur fakat evlendigimen beri bunu kaybettim. Sırf küsüp günlerce konusmayacak diye sırnasıp konusmaya calısırım. Cunku ona kalsa susar ve günlerce konusmaz. Bende. ailemlede böyleydim evde küslüğü sevmem duramam. Hep diyorum tamam küs bu sefer bende konusmucam kendime söz veriyorum ama yine duramıorum gün icinde gerekli bahanelerle işte yemege ne zaman gelceksin gelirken ara sunu al gelirken vs sebeplerle iletisim kuruyorum. hALBUKİ ONUN gibi kendimi iletişime kapatıp ne yaşadığımı anlasın istiyorum. Arkadaşlar nolur yardım edin ona defalarca bu hareketin sağlıklı değil dedim ama bana konusursam ben seni kırarım ben susarak bir seyleri sindirmeye calısırım gibi sacma cevaplar veriyor. Ama böyle evlilik yürütmek cok zor sürekli diken üstündeyim rahatsızlıgımı dile getiremez ileişim kuramaz oldum küsmesek bile günlerce surat yapar unutmaz kin tutar resmen şok oluyorum ben ilişki sürecindeböyle bir huyu oldugunu bilmiyordum lütfen yardım edin nasıl onunla baş ederim onun gibi mi olmalıyım illa yada bunu nasıl yapacagım onu da beceremiyorum