tam benlik bi konu.
eltim benim kayınvalidemle olan ilişkimi kıskanmış.ben aynı apartmanda oturuyorum 5 yıllık evliyim. o ise bizimle aynı binada oturmak istemeyen yeni gelindi . saygı duyduk ve başka yerden ev aldılar.
sağ olsun kayınvalidem bitanedir. ikimize de annem yavrum der ama haliyle aynı binada olunca bi yere gideceksek beraber gideriz. misafir gelecekse beraber ağırlarız. ama ikimize eşit davranır.hak geçirmekten korkar.
hanım ne olduysa bizi kıskanmış ikimizde ona tavır alıyormuşuz. hep beraber gezmeye gittik yüzüme bakmıyor üzüldüm rahatsız oldum ;
yanına gittim hayırdır dedim bişey mi oldu.yok bişey dedi gitti.
ne oldu acaba dedim iyice üzüldüm ikinciye ayağına gittim. çünkü gerçekten insanları kırmaktan korkarım bilmeyerek üzdüysem de hemen af dilerim . kimseyede kırıcı davranmayaya çalışırım.
neyse ikinciye gittim yine sordum hatta kırdıysam diye özür de diledim.
yüzüme bakmaya tenezzül bile etmeden içindekileri saydı saydı hakaretler etti bize hakkını helal etmediğini söyleyerek beni orada öylece bıraktı.
gecelerce uykusuz gezdim.ne yaptım dedim durdum . üzüldüm ağladım.
o sırada hamileydi ve bi gece kanaması gelmiş çok gelince hastaneye kaldırmışlar.günlerce ağrısı kanaması kesilmedi düşük tehlikesi oldu. yine insanlıktır dedim arayıp geçmiş olsun dedim. telefonda o kadar iyi konuştu ki aramamı bekliyordu.
şimdiyse nerde olsa boynuma sarılıp güler yüzle beni karşılıyor. bense ondan nefret ediyorum ama maalesef eltiyiz ve hep görüşmek zorundayız. bundan sonra ona karşı hiç iyilik yapmıcam hediye de almıcam evine de gitmicem. tek akrabası olduğum bu büyük şehirde artık bende yokum.
yinede sağlıkla bebeğini kucağına alsın diyorum ama benden yana hiçbir fayda görmicek artık