yazsam mı yazmasam mı karar veremedim. anne değilim. ama ikiz nedemek bilirim. ben de ikiz kardeştim. kardeşimi kaybettim. sizi üzmek istemiyorum. sadece belki anne ağzından değil de bebeklerinizin büyümüş ağzından duymak istersiniz.
çift yumurta ikiziydik. özelliklerimiz farklıydı.
annem bizi aynı okullara aynı sınıfa hatta aynı sıraya oturttururdu. ayrılmasınlar diye. birimiz hasta mı diğeri de okula gitmezdi. bu aslında bizde sorun yaratmadı ama kardeşimi kaybedince çok büyük boşluk ve yalnızlık yaşadım. hayatta her şey bizim için ileride okul,iş, aile ... elbet ayrılacaklar. kendi ayakları üstünde durmları için erken ayrılmaları daha iyi. benim anneciğim kıyamazdı. ama siz ayrı sınıflara verin.
ikizler birbirini takip eder. ilk ben yürümüş, konuşmuşum ... hemen peşimden kardeşim. ben derslerimde daha başarılıydım. aynı sınıfta olduğumuz için beli bu kardeşimde sorun yaşatmıştır ama bilmiyorum hissetmedim.
ailemiz herşeyi eşit öğretti. birimize bişi mi alınır diğerine de aynısı. bri bi yerde bişi mi yedi diğerine de ayrılır... hala çok paylaşımcıyım o yüzden. ama yaşımız ilerledikçe farklılıklarımız da çıktı. ben 1ene evvel ergen oldum. arkadaşlarımız da farklılaşmaya başladı. ama hep destektik birbirimize gene.
ikiz kardeşlik, kardeşilten farklı. daha yakın. hala rüyamda ayan olur bana bişiler bi giderim kabrini yakmışlar. hissediyosun. birbirnizle dalaştınız mı , başka biri kardeşine kötü davranıyorsa hemen koşuyorsun. o araki bağ çok güçlü. anne baba bile giremiyor araya.
sonuç olarak çocuklarınızın birbirinden farklı zevkleri, ilgi alanları, yetenekleri olacak. ama hep birbirlerini örnek alacaklar. her zaman çevreleri olsun. farklı sınıflarda olsunlar.
etrafınızda onları kıyaslayan insanlar olacak. izin vermeyin. bize çok olurdu. sen daha akıllısınn, o daha güzel... ikizler hem farklı olmak ister hem de aynı olmak ister.
Allah sağlıkla büyütmeyi, mürvetlerini görmeyi nasip etsin.