- 3 Aralık 2006
- 3.073
- 132
- 688
- 63
İkinci Yarıya Seslenişimdir
Ayfer Bayraktar
35 yaş öncesi yaşadıklarım ve sonrasında beklentilerim
İKİNCİ YARIYA SESLENİŞİMDİR...
Şairin yazdığı gibi muhtemelen yarısındayım hayatın..İlerisinide yaşayacağımıda hesaba katarsak doğru.. Aynaya baktığımda gözlerimdeki bakış ve yüzümün ifadesi bunu onaylıyor.Ve bir tüp boyayı bekliyor saçlarımdaki aklar.
Kızmıyorum eskisi kadar kimseye,tarif etmekte zorlandığım kadınsı bir olgunluk ve ağırbaşlılık hakim olmaya başladı benliğime.İş arkadaşlarıma sinirlenmiyorum mesela yada tartışmıyorum eskisi kadar eşimle sebepsiz yere..Çok şeyi ya şakayla karışık yada öğüt kelimelerine döküveriyor dilim.Daha bir önemsiyorum akşamları içtiğim kahvemi ve yıllardır görüşmeyi/haberleşmeyi ihmal ettiğim kişileri...Pervasızca harcamada yapmıyorum artık..
İlk yarıya ne kadarda çok şey sığmıştı oysaki..Çocukluğum belkide hayatımın en haz alarak yaşadığım sorumluluk denen tonlarca ağırlığı omuzlarımda hissettmediğim yaşlardı.Ergenliğe yatılı okul havasında girmiştim,yaşadığım rengarenk arkadaşlıklar ve dışarıya göre yaşayamadığım çok şey vardı ergenliğimi büyüttüğüm o duvarların arasında...O yıllarda çöreklenip oturmuştu yetişkinliğim ergenliğimin üstüne..Çünkü sabahları yatağımı toplamak istemediğimde arkamdan toplayacak yada yemeği beğenmediğimde farklı bir seçenek sunacak kimsem yoktu yanımda.İşte bu yüzdendir ki hayatımın en kısa dönemiydi ergenlik..
Sonraki adımım evlilik,çocuk hatta çocuklardı.Bir yaşamda sağa sola çarparak bazen yaralı bazende keyifle geçmiştim o yollardan.Bazen bütün umutlarımı ve hayallerimi çıkarıp bir kenara koyarak bazende çocuk azmi ve hırsıyla sarılarak..Sorumluluklarım,ertelediklerim,sıradışılıklarım,ısrarla başardıklarım,yenildiklerim hepsi yolun yarısına kadar olan dönemdeydi.İşte bu yüzden de hayatımın en uzun dönemidir yetişkinliğim...Bunların tasarrufumudur şimdi aynaya baktığımda yüzleştiklerim.
Şimdi bildiğim şey yolun ortasında hayatın olgunluğundaydım,bilmediğim ise yaşadıklarımmıydı bana bunları hissettiren yaşayamadıklarım mı? Oysa ki zaman zaman göğsümün sol yanında çocuksu çırpınışlarım yaşıyor;örneğin çocuklarımla akşamları saklambaç oynayabiliyorum alt kattaki huysuz komşumuza aldırmaksızın yada ergen kızımla bağırarak şarkılar söylemekten keyif alabiliyorum görüyorum ki hala bir ergen coşkusunda duygularım....
Dante gibi ortasındaymışım ömrün......
Ama ikinci yarıya bile sığıp sığmayacağını bilemediğim o kadar çok hayallerim ve sorumluluklarım var ki..Kollarımı sıvadım devam ediyorum.
Geriye kalan ikinci devreye sesleniyorum..
Yoldayım geliyorumm......
Ayfer Bayraktar
Ayfer Bayraktar
35 yaş öncesi yaşadıklarım ve sonrasında beklentilerim
İKİNCİ YARIYA SESLENİŞİMDİR...
Şairin yazdığı gibi muhtemelen yarısındayım hayatın..İlerisinide yaşayacağımıda hesaba katarsak doğru.. Aynaya baktığımda gözlerimdeki bakış ve yüzümün ifadesi bunu onaylıyor.Ve bir tüp boyayı bekliyor saçlarımdaki aklar.
Kızmıyorum eskisi kadar kimseye,tarif etmekte zorlandığım kadınsı bir olgunluk ve ağırbaşlılık hakim olmaya başladı benliğime.İş arkadaşlarıma sinirlenmiyorum mesela yada tartışmıyorum eskisi kadar eşimle sebepsiz yere..Çok şeyi ya şakayla karışık yada öğüt kelimelerine döküveriyor dilim.Daha bir önemsiyorum akşamları içtiğim kahvemi ve yıllardır görüşmeyi/haberleşmeyi ihmal ettiğim kişileri...Pervasızca harcamada yapmıyorum artık..
İlk yarıya ne kadarda çok şey sığmıştı oysaki..Çocukluğum belkide hayatımın en haz alarak yaşadığım sorumluluk denen tonlarca ağırlığı omuzlarımda hissettmediğim yaşlardı.Ergenliğe yatılı okul havasında girmiştim,yaşadığım rengarenk arkadaşlıklar ve dışarıya göre yaşayamadığım çok şey vardı ergenliğimi büyüttüğüm o duvarların arasında...O yıllarda çöreklenip oturmuştu yetişkinliğim ergenliğimin üstüne..Çünkü sabahları yatağımı toplamak istemediğimde arkamdan toplayacak yada yemeği beğenmediğimde farklı bir seçenek sunacak kimsem yoktu yanımda.İşte bu yüzdendir ki hayatımın en kısa dönemiydi ergenlik..
Sonraki adımım evlilik,çocuk hatta çocuklardı.Bir yaşamda sağa sola çarparak bazen yaralı bazende keyifle geçmiştim o yollardan.Bazen bütün umutlarımı ve hayallerimi çıkarıp bir kenara koyarak bazende çocuk azmi ve hırsıyla sarılarak..Sorumluluklarım,ertelediklerim,sıradışılıklarım,ısrarla başardıklarım,yenildiklerim hepsi yolun yarısına kadar olan dönemdeydi.İşte bu yüzden de hayatımın en uzun dönemidir yetişkinliğim...Bunların tasarrufumudur şimdi aynaya baktığımda yüzleştiklerim.
Şimdi bildiğim şey yolun ortasında hayatın olgunluğundaydım,bilmediğim ise yaşadıklarımmıydı bana bunları hissettiren yaşayamadıklarım mı? Oysa ki zaman zaman göğsümün sol yanında çocuksu çırpınışlarım yaşıyor;örneğin çocuklarımla akşamları saklambaç oynayabiliyorum alt kattaki huysuz komşumuza aldırmaksızın yada ergen kızımla bağırarak şarkılar söylemekten keyif alabiliyorum görüyorum ki hala bir ergen coşkusunda duygularım....
Dante gibi ortasındaymışım ömrün......
Ama ikinci yarıya bile sığıp sığmayacağını bilemediğim o kadar çok hayallerim ve sorumluluklarım var ki..Kollarımı sıvadım devam ediyorum.
Geriye kalan ikinci devreye sesleniyorum..
Yoldayım geliyorumm......
Ayfer Bayraktar
