40. Haftanın içindeydim baya ağırlaşmıştım ama hala doguma gitmeye korkuyordum ilki insanın acemiliğine geliyormuş ikincide herşeyin farkında olunca korktum galiba,, sağlık ocağına gidip ebemle görüşmek istedim karnımdan kontrol etti Bebek Rahime yerleşmiş bugün gelir dediler. Eve gittim kayınvalidem kızım gidelim istersen dedi bende tırsıyorum ya akşama gideriz dedim. Neyse yemekleri yaptım eşimin bütün kıyafetlerini ütüledim hazırladım. Yemeği yedik çaycıda mı içsek dedim yok dediler neyse gittik. Muayene ettiler 5 cm açılmam varmış ama tık sancı yok bende.eşim üzerimi giydirdi kızıma iyi bak dedim ve el sallayarak girdim doğumhaneye ultrasona aldılar. Başımda 5 tane doktor kendi aralarında tartışıyorlar sezeryanmı olsun normalmi diye birisi diyor boyu uzun normal doğurur Bebek kiloluymuş o yüzden normal olmasında şüphede kalmışlar...neyse bi tanesinde dedi açılması var normale alalım duruma göre sezaryene alırız. Beyni meşhur sancı yatağına yatırdılar yanımdakiler kıvranıyorlardı.bende tık yok dua etmeye başladım hadi kızım bana yardım et atlatalım bugünü... Bi yandan Sünni sancıyı bağladılar.birkac saate Pert olmuştum ama sancılarım geldıkçe ıkındım aşagı doğru itekledim bebeğimi... Sonra doktor geldi hadi gidiyoruz aferin annesi harikasın bebeğin geliyor dedi ve çatala gittik... Üçüncü ıkınmamda bebeğimin kafasını gördüm . Bembeyazdı adeta una bulamışlar gibi. Ben ağlamaya başladım onu görünce ,Rabbim Hamdi olsun bana bu duyguyu ikinci kez yaşattığın için dedim doğumhaneye çok yoğundu doktor beni bıraktı o tarafa geri döndü bebeğim üşümüştü titriyordu ve acıkmıştı hemşireden istedim bebeğimi ve o masadayken yatırdı kucağımı iştahlı bi kız... Nasıl emiyordu copur copur. Ne acım kaldı ne sancım o an çektiğim bütün acıyı unutturdu bana şimdi 6 aylık olduk Rabbim bütün hamilelere hayırlısıyla yavrularını kucağına almayı nasip etsin. Tüm isteyenlerde tattırsın bu duyguyu dilerim....