Ailem durumu kısmen biliyor. Detaylı bahsetmedim henüz
Ailem durumu kısmen biliyor. Detaylı bahsetmedim henüzaileniz durumu biliyor mu?
Ben genel olarak evlilikle ilgili tüm görüşmelerimde böyle oluyorum. Sadece bu kişiyle ilgili değil yani. Hem yeni bir hayat kurmak hayatıma hareket renk gelsin istiyorum hem de aşırı korkuyorum. Başbaşa konuşurken sorun yok ama o evine ben evime döndüğümde yalnız kalınca kafamda korkular uçmaya başlıyor. Ya ilki gibi olursa diye. Bunu aşmam lazım. Yirmili yaşlarımdaki yoğun aşk duyguları yok ama bir sempati sevgi ve heyecan varYemek yiyemeyip uykularini kacacak kadar huzursuzsan icine bi seyler sinmiyor demektir, yani en azından ben böyle dusunuyorum.. Korkularının olmasi cok doğal, sonucta bosanmayla sonuclanmis bir evlilik yaşamışsın, ben de bosandim, anlayabiliyorum.. Insan bosanma sonrasi daha seçici oluyor, haliyle..
Bu kisiye karşı aşk var mi icinde? Hep yalniz kalmamaktan, iyi anlasmaktan, huzurlu oldugundan bahsetmissin cunku.. Bana aşk, sevgi yok gibi geldi..
Harikasın senEeeeeee super iste. Cikin, gezin. Hem adamla bas basa olun, hem kiziyla vakit gecirin. Evde tek basiniza kukumav gibi oturup ne yapacaksiniz Allah askina?
Ben genel olarak evlilikle ilgili tüm görüşmelerimde böyle oluyorum. Sadece bu kişiyle ilgili değil yani. Hem yeni bir hayat kurmak hayatıma hareket renk gelsin istiyorum hem de aşırı korkuyorum. Başbaşa konuşurken sorun yok ama o evine ben evime döndüğümde yalnız kalınca kafamda korkular uçmaya başlıyor. Ya ilki gibi olursa diye. Bunu aşmam lazım. Yirmili yaşlarımdaki yoğun aşk duyguları yok ama bir sempati sevgi ve heyecan var
Evet oluyorböyle görünce heyecanlanma mutluluk falan oluyor değil mi?
Evet bunları da düşünüyorum tabi ki... keşke çok detay düşünen birisi olmasaydımŞu soruyu sorun kendinize. 16 yaşında ki kız ile aynı evde yaşayabilir miyim. Kapris yaparsa kaldırabilir miyim. Yeri gelicek banyodan saçlarını toplamadan çıkacak yeri gelecek odası eşyaları dağınık olacak. Akşam yemekten sonra sofradan yardım etmeden kalkacak. Yani kendi kızınız gibi davranabilirmisiniz. Mesela siZin yaptığınız yemeği beğenmese tepkiniz ne olur. Büyük oğlan eve Nadire’n uğrar da kızla aynı evde yaşamak için iyi düşünmeniz lazım
Yalnız bunlar detay değil. Bence sizin evliliğinizin en sıkıntılı yanı. Evlatlar herşeyden önce gelir unutmayınEvet bunları da düşünüyorum tabi ki... keşke çok detay düşünen birisi olmasaydımbu şekilde mutluluğa ulaşabilir miyim bilmiyorum
Denk gelince insan 18 yasindaki kalp carpintilarini 38 yasinda da yaşar.. Tabii ki daha mantikli hareket eder, o ayri bi konu.. Ama hissiyat olayi farkli ve bence yaşla ilgisi yok..Ben genel olarak evlilikle ilgili tüm görüşmelerimde böyle oluyorum. Sadece bu kişiyle ilgili değil yani. Hem yeni bir hayat kurmak hayatıma hareket renk gelsin istiyorum hem de aşırı korkuyorum. Başbaşa konuşurken sorun yok ama o evine ben evime döndüğümde yalnız kalınca kafamda korkular uçmaya başlıyor. Ya ilki gibi olursa diye. Bunu aşmam lazım. Yirmili yaşlarımdaki yoğun aşk duyguları yok ama bir sempati sevgi ve heyecan var
En dogrusu acele etmemek bence de..Zamana bırakacağım. Henüz duygularım çok yeni oluşuyor. Çocuklarıyla vakit geçirmeye çalışacağım. Belki de beni mutlu edecek birini korkularım yüzünden acele karar vererek kaybetmek istemiyorum.
Bunları okuyunca çok mutlu oluyorum. Umutlanıyorum. Çocuklarla konuşurken nasıl bir yaklaşımda olayım bilemiyorum ama bu konuda biraz çalışmam lazım. Siz ne önerirsiniz?Merhaba
Bizimde eşimle ikinci evliliklerimiz. 4 kişilik güzel bir aile oluruz demissiniz. 30'ünü gecmis hic bir kadinin bu cümleyi alelade söyleyeceğine inanmıyorum.
Bende kızlarıma ve eşime baktığımda biz 4 kişilik güzel bir aile oluruz demistim. Olduk mu? Çok şükür olduk. Herşey dört dörtlük degil. Ama alışma evresindeyiz. Buna rağmen hassas davranmaya gayret ediyoruz.
Şu ana kadar hiç neden evlendim demedim. Hep Iyi ki diyorum çok sukur. Insallah hep böyle devam etsin
Size ne yapılsa hoşlanırsınız bunu düşünün bence. Ben önceleri kızıma yaklasirken bana nasıl davranılsa hoşlanırım diyordum. Yada ddoğurdugum kızıma göre onun hoslanacaklarina göre hareket ediyordum. Şimdi aramızda Allah nazardan esirgesin çok güzel bir ilişki var. Kesinlikle sevgi ve güvene dayandığını düşünüyorumBunları okuyunca çok mutlu oluyorum. Umutlanıyorum. Çocuklarla konuşurken nasıl bir yaklaşımda olayım bilemiyorum ama bu konuda biraz çalışmam lazım. Siz ne önerirsiniz?
Özellikle kızıyla iletişimimde onu çok zorlamadan konuşmaya çalışıyorum. O isterse anlatıyor bişeyler. 10 yaşından beri annesiz ve hep babası olmuş yanında. Şimdi benim onun için bişeyler yapmam hoşuna gidiyor. Ama direk belli etmiyor bunu. En basiti geçen akşam meyve tabağı hazırladım ona mutlu olduğu yüzünden belliydi ama hiç birşey demedi oturdu yedi. Böyle böyle iletişimimiz güçlenecek inşallahSize ne yapılsa hoşlanırsınız bunu düşünün bence. Ben önceleri kızıma yaklasirken bana nasıl davranılsa hoşlanırım diyordum. Yada ddoğurdugum kızıma göre onun hoslanacaklarina göre hareket ediyordum. Şimdi aramızda Allah nazardan esirgesin çok güzel bir ilişki var. Kesinlikle sevgi ve güvene dayandığını düşünüyorum
KesinlikleÖzellikle kızıyla iletişimimde onu çok zorlamadan konuşmaya çalışıyorum. O isterse anlatıyor bişeyler. 10 yaşından beri annesiz ve hep babası olmuş yanında. Şimdi benim onun için bişeyler yapmam hoşuna gidiyor. Ama direk belli etmiyor bunu. En basiti geçen akşam meyve tabağı hazırladım ona mutlu olduğu yüzünden belliydi ama hiç birşey demedi oturdu yedi. Böyle böyle iletişimimiz güçlenecek inşallah
Umarim cok mutlu olursun ama malesef ikinci evliliklerde ilk evlilikten olan cocuklarla sorun oluyor aynı evin Icınde. Kendimden bılıyorum. Ve erkekler ikinci evlılıgı ı yapınca daha bir babacılık oynuyorlar umarım bunları yasamazsın calısıyor musun bu aradaArkadaşlar merhaba. Siteyi uzun zamandır takip ediyorum. Ama yeni üye oldum. Çünkü içinden çıkamadığım bir durum var. Mümkün olduğunca kısa anlatacağım. Ben 36 yaşındayım, yaklaşık altı yıl önce boşandım. Çalışıyorum ve çocuğum yok. 7-8 ay önce 45 yaşında birisi ile tanıştım arkadaş ortamında. Kendisinin eşi beş yıl önce vefat etmiş iki çocuğu var. Çocuklarından birisi üniversite okuyor diğeri lise ikide. Kafa yapılarımız uydu. Anlayışlı, ağır, efendi birisi. Tanıma sürecinde beni rahatsız eden bir tavrı olmadı. Onunla güzel vakit geçiyorum. Beş yıl boyunca çocuklarına hem annelik hem babalık yapmış. Çocukları da tekrardan evlenmesini destekliyor. Beni de sevdiğini hissettiriyor. Hayatımda olmazsa onu özleyeceğimi hissediyorum. Ben de artık yalnız yaşamaktan bunaldım. Yeni bir başlangıç yapmak istiyorum ama korkular kapladı içimi. Yemek yiyemiyorum, uyuyamıyorum. Birazda beş yıl boyunca özgür bağımsız yaşamanın etkisi var galiba. Kafam o kadar karışık ki... Değerli fikirlerinize açığım.
GÜNCELLEME
İnşallah güncellemeyi doğru yapıyorumdur:) bu konu kk da açtığım ilk konuydu. Ne karın ağrılarım uykusuz gecelerim oldu. Şimdi çok şükür nikahıma gün sayıyorum ve yine şükür ki aklımdaki gönlümdeki herşey bir şekilde oluyor. Özellikle nişandan sonra çok daha fazla birbirimize bağlandığımız bir beraberliğim oldu. Sanki ikimizde ikinci değil de ilk evliliğimizi yapıyormuş gibi heyecanlıyız. Çocuklarla daha yakın olduk. Vakit geçirdikçe daha fazla alışıyoruz birbirimize. Sorunlar olmuyor mu oluyor tabi ki ama burdan aldığım tavsiyeleri, okuduğum diğer konulardaki yorumları düşünüp sorunları sakin karşılıyorum. Boşanan boşanma aşamasındaki kadınlar şunu söyleyebilirim ki hiçbir üzüntü kalıcı değil. Allah herkese gönülden istediği tüm dilekleri versin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?