- 5 Nisan 2013
- 2.933
- 2.844
- Konu Sahibi parfumkokusu
- #1
Merhaba, biraz kafam karışık fikir almak istediğim için konu açıyorum. Benim 5 yaşında bir oğlum var. Anaokuluna gidiyor. Ben ve eşim çalışıyoruz. Maddi anlamda çok şükür iyiyiz. Eşim yaklaşık 6 aydır bebek istiyor. Aslında daha önceden de istiyordu ama yeni yeni dillendirmeye başladı. Oğlanı da fitlemis o da kardeş diye sormaya basladi. Ama ben çok kararsızım. Öncelikle yaşım 39 ilk etken bu. İkincisi oğlum çok hareketli ve zor bir çocuktu. Yeni yeni kolaylasmaya başladı. Uyku terorunden koliigne yaş sendromları gece uyanma nöbetleri derken hepsini dibine kadar yaşadık. Çok hareketliydi. Sürekli ayaktaydik. Bu koşullarda bir de ise git gel derken baya bir zorlu sureclerden geçtik. İkinci için gözüm çok yemiyor açıkçası. Aynı Sabrı nasıl gösteririm diye düşünüyorum. Üçüncü etken ise eşim. Çok yardımcı biridir her konuda ama bir o kadar da evhamlidir. Yani evhamlari o kadar fazla ki ben doğum yaptığım günün sabahı beni bırakıp kalp grafiisi cektirecek derecede panikli. Tedavi gördü bir süre ama paniği tuttuğunda ofkeleniyor da. O yuzden bebek dogdugundaki panik haliyle kayinvalidemi falan evin içine kadar soktu. ( Ne kendine ne bana güvendi bebek bakma konusunda ve onlar da bu yolla herşeye karışıp beni resmen depresyona soktular. Kendimi yetersiz hissettim) Şimdi bunları. Hepsi geride kaldı. Tabi ki her kırgınlık geçmedi ama tekrar aynı şeyleri yaşama korkum var ve katlanamam aynı şeyler olursa. Kafamı karıştıran şeyse şu... Aslında çocukları çok seviyorum. Ve üstte saydığım sebeplerden anneligimin tadını bile çıkaramadım. Cikarttirmadilar. Şimdi yeniden olsa hem zor gibi geliyor. Hemde o yasayamadigim anneliği acaba yaşayabilir miyim diye düşünüyorum. Bir de oğlumun kardeşi olsa ilerde en azından ona destek olacak birisi olur mu diye de düşünüyorum. Bilemiyorum hatalı mi düşünüyorum. Dıştan bir bakış olarak yorumlarsanız çok sevinirim. Yerimde olsanız ne yapardınız?
kaynanam doğur ben bakarım diyor, görümce ben yardım ederim diyo ama ciks olmaz. Çünkü eni sonu o çocuğu ben doğurdum bana ihtiyacı var. Bebek görünce sizin gibi içim hoş oluyor sonra ağlayınca o hoşluk uçuyor
baktım ama zordu her anlamda
