Merhaba Arkadaşlar,
18+5 günlük hamileyim.12. haftamda yapılan ikili tarama testinde riskimin sonucu 1/201 çıkınca doktorum CVS, harmony test, detaylı ultrason ve amniyosentez seçeneklerini önüme sundu.. Eşimle beraber en kesin ve güvenilir olduğuna inandığımız amniyosentezi yaptırmakta karar kıldık. 16. haftamda amniyosentez yapıldı, 3 gün sonra Fish yöntemi ile ve dünde kesin sonucu aldık. Şükürler olsun sonuç temiz çıktı. Bir çırpıda yaşananları yazmak tabıki çok kolay ama riski öğrenmemiz ve sonucu alıncaya kadar geçen sürede yaşadıklarımız hissettiklerimiz kelimelere sığdırmak çok zor . Eminim şu anda bile forumda gezinip benimle aynı sıkıntıyı yaşayan ve umut ışığı arayan birçok anne adayı var çünkü bende süreç esnasında her gün defalarca aynı ışığı aradım. Sonucun olumsuz çıkması durumunda ileride yaşayabileceklerimiz, doğuma karar verirsek bizi bekleyenler yada sonladırırsak yaşabileceklerimiz ile ilgili bir çok tecrübeyi okudum. Bu tecrübeler sonucu daha sakin beklememde çok önemli rol oynadı. Bu yüzden yaşadıklarımı sizlerle paylaşmaya karar verdim, belki birilerinin ışığını aydınlatmakta bir parça yardımım olur düşüncesi ile..
Sonucun olumsuz gelmesi durumunda ne karar verdiniz diye sorarsanız... biz hamileliği sonladırmayı karar vermiştik, çünkü ülkem ne acıdır ki özel çocukların yaşamasını, eğitimini ve rahatını sağlayacak yeterli olanaklara sahip değil. Ben 33 yaşındayım eşim 37.. Bizlere birşey olması durumunda çocuğumuza kim bakacaktı, başka bir kardeş yapıp ona bu sorumluluğu vemekte adil gelmedi bize.. Dışarı çıktığımızda ona merakla ve acıma duygusuyla bakan gözler.. ben ve eşim katlanabilirdi belki ama ya çocuğumuz anlasaydı ona bu durumu nasıl izah ederdik.. Allaha inancımız sonsuz ama Allah verdi o ne isterse o olur düşünceside ters geldi bize.. Allah evet bebeğimizi verdi ama tıpı, doktorları, teknoloji ve en önemliside bize düşünme gücünü verdi.. Bazılarınız için düşüncemiz ters gelebilir.. Saygım sonsuz ancak forumda benim gibi düşünenlere verilen bazı tepkilerden hiç hoşlanmadım ve lütfen eleştirecekseniz yapıcı ve kırıcı olmadan eleştirmeyi deneyin. Allah beni, eşimi ve ailemizi bir sabır testine soktu biz öyle inanıyoruz.
Amniyosenteze gelince 20 saniyelik acısız bir işlem, yeter ki güvenilir doktoru bulun..Karnım steril hale getirildi..Doktorum ultrasonda baktı bebeğim sanırım uyuyordu:) hareketi çok azdı normalde kıpır kıpırdır. İğnenin giriş yerini bulmak için işaret parmağı ile 2-3 kere karnıma bastırdı hemşireden iğneyi istedi direk.. (Ultrasonu karnımdan hiç uzaklaştırmadı tabi..)Derin bir nefes almamı istedi ve gözlerimi kapadım..İğnenin girişini 2-3 kere farklı hissediyorsun deri, karın altı ve zar olarak tanımlayabilirim sanırım çok az bir acıyı karın altında hissettim. Ekrandan bakmamı iğnenin bebeğimden ne kadar uzakta olduğunu görmemi istedi ama ben istemedim ve gözlerimi açmadım..Sıvıyı kalın bir şırıngaya çektiğini söyledi sonrasında iğneyi çekti ve gözleri açtığımda renginin oldukça berrak sarı olduğunu gördüm, bununda güzel bir gelişme olduğunu söyledi. Yazdığım gibi ne olduğunu bittiğini anlamadım bile.. 5 dakika dinlendim sonrasında detaylı ultrason ile bebeğime baktı başlamıştı ellerine kollarını sallamaya:) Sonrasında dinlemene gerek bile yok dedi sadece iğne girişine yapıştırdıkları bantı 24 saat kaldırmamamı istedi. Ben her ihtimale karşı cumartesi pazar günü dinlendim ve pazartesi işe gittim.. Normalde 1 hafta sonrasına kontrol verdi ama ben amniyosentezden 3 gün sonra karın ve bel ağrısı şikayeti ve birazda korkuyla kontrole gittim. 30 dakikaya yakın detaylı ultrasonda baktı ve herşey normaldi.. Bebeğim kıpır kıpır sıvısını tamamlamıştı.. Hissettiğim ağrıların büyüme ağrısı, üşütmekle alakalı ya da tamamen psikolojik olabileceğini söyledi. Tüm bu süreçte yazmalıyım ki doktorumun rolüde çok büyük..En önemlisi herşeyi açık açık söyledi bize malesef bazı hekimlerin yaptığı gibi ağzında gevelemedi, yeri geldiğinde kötü sonuca hazırlanmamızda yeri geldiğinde umut ışığımızın biraz daha parlamasında yardımcı oldu.
En özet haliyle yaşadıklarımı kelimelere sığdırmak istedim, umarım biraz faydalı olmuşumdur..
Allah bebeğimi ve diğer anne adaylarının bebeklerini sağlıkla kucaklarına almayı nasip etsin ve kimseyi çocuğuyla sınamasın dualarımla..
18+5 günlük hamileyim.12. haftamda yapılan ikili tarama testinde riskimin sonucu 1/201 çıkınca doktorum CVS, harmony test, detaylı ultrason ve amniyosentez seçeneklerini önüme sundu.. Eşimle beraber en kesin ve güvenilir olduğuna inandığımız amniyosentezi yaptırmakta karar kıldık. 16. haftamda amniyosentez yapıldı, 3 gün sonra Fish yöntemi ile ve dünde kesin sonucu aldık. Şükürler olsun sonuç temiz çıktı. Bir çırpıda yaşananları yazmak tabıki çok kolay ama riski öğrenmemiz ve sonucu alıncaya kadar geçen sürede yaşadıklarımız hissettiklerimiz kelimelere sığdırmak çok zor . Eminim şu anda bile forumda gezinip benimle aynı sıkıntıyı yaşayan ve umut ışığı arayan birçok anne adayı var çünkü bende süreç esnasında her gün defalarca aynı ışığı aradım. Sonucun olumsuz çıkması durumunda ileride yaşayabileceklerimiz, doğuma karar verirsek bizi bekleyenler yada sonladırırsak yaşabileceklerimiz ile ilgili bir çok tecrübeyi okudum. Bu tecrübeler sonucu daha sakin beklememde çok önemli rol oynadı. Bu yüzden yaşadıklarımı sizlerle paylaşmaya karar verdim, belki birilerinin ışığını aydınlatmakta bir parça yardımım olur düşüncesi ile..
Sonucun olumsuz gelmesi durumunda ne karar verdiniz diye sorarsanız... biz hamileliği sonladırmayı karar vermiştik, çünkü ülkem ne acıdır ki özel çocukların yaşamasını, eğitimini ve rahatını sağlayacak yeterli olanaklara sahip değil. Ben 33 yaşındayım eşim 37.. Bizlere birşey olması durumunda çocuğumuza kim bakacaktı, başka bir kardeş yapıp ona bu sorumluluğu vemekte adil gelmedi bize.. Dışarı çıktığımızda ona merakla ve acıma duygusuyla bakan gözler.. ben ve eşim katlanabilirdi belki ama ya çocuğumuz anlasaydı ona bu durumu nasıl izah ederdik.. Allaha inancımız sonsuz ama Allah verdi o ne isterse o olur düşünceside ters geldi bize.. Allah evet bebeğimizi verdi ama tıpı, doktorları, teknoloji ve en önemliside bize düşünme gücünü verdi.. Bazılarınız için düşüncemiz ters gelebilir.. Saygım sonsuz ancak forumda benim gibi düşünenlere verilen bazı tepkilerden hiç hoşlanmadım ve lütfen eleştirecekseniz yapıcı ve kırıcı olmadan eleştirmeyi deneyin. Allah beni, eşimi ve ailemizi bir sabır testine soktu biz öyle inanıyoruz.
Amniyosenteze gelince 20 saniyelik acısız bir işlem, yeter ki güvenilir doktoru bulun..Karnım steril hale getirildi..Doktorum ultrasonda baktı bebeğim sanırım uyuyordu:) hareketi çok azdı normalde kıpır kıpırdır. İğnenin giriş yerini bulmak için işaret parmağı ile 2-3 kere karnıma bastırdı hemşireden iğneyi istedi direk.. (Ultrasonu karnımdan hiç uzaklaştırmadı tabi..)Derin bir nefes almamı istedi ve gözlerimi kapadım..İğnenin girişini 2-3 kere farklı hissediyorsun deri, karın altı ve zar olarak tanımlayabilirim sanırım çok az bir acıyı karın altında hissettim. Ekrandan bakmamı iğnenin bebeğimden ne kadar uzakta olduğunu görmemi istedi ama ben istemedim ve gözlerimi açmadım..Sıvıyı kalın bir şırıngaya çektiğini söyledi sonrasında iğneyi çekti ve gözleri açtığımda renginin oldukça berrak sarı olduğunu gördüm, bununda güzel bir gelişme olduğunu söyledi. Yazdığım gibi ne olduğunu bittiğini anlamadım bile.. 5 dakika dinlendim sonrasında detaylı ultrason ile bebeğime baktı başlamıştı ellerine kollarını sallamaya:) Sonrasında dinlemene gerek bile yok dedi sadece iğne girişine yapıştırdıkları bantı 24 saat kaldırmamamı istedi. Ben her ihtimale karşı cumartesi pazar günü dinlendim ve pazartesi işe gittim.. Normalde 1 hafta sonrasına kontrol verdi ama ben amniyosentezden 3 gün sonra karın ve bel ağrısı şikayeti ve birazda korkuyla kontrole gittim. 30 dakikaya yakın detaylı ultrasonda baktı ve herşey normaldi.. Bebeğim kıpır kıpır sıvısını tamamlamıştı.. Hissettiğim ağrıların büyüme ağrısı, üşütmekle alakalı ya da tamamen psikolojik olabileceğini söyledi. Tüm bu süreçte yazmalıyım ki doktorumun rolüde çok büyük..En önemlisi herşeyi açık açık söyledi bize malesef bazı hekimlerin yaptığı gibi ağzında gevelemedi, yeri geldiğinde kötü sonuca hazırlanmamızda yeri geldiğinde umut ışığımızın biraz daha parlamasında yardımcı oldu.
En özet haliyle yaşadıklarımı kelimelere sığdırmak istedim, umarım biraz faydalı olmuşumdur..
Allah bebeğimi ve diğer anne adaylarının bebeklerini sağlıkla kucaklarına almayı nasip etsin ve kimseyi çocuğuyla sınamasın dualarımla..
İkili testin nasıl hesaplandığını bileniniz varmı acaba yada kan tahlilindeki sonuçların kaç olması gerekiyor.
