İki çocugum, boşanalı 2 yıl oldu , oğlan 21 yaşinda babanin yanina yerleşmeye hazirlaniyor.Ben ailemle yasiyorum çok zor oluyor.Sığıntı gibi. Anlayışli bir aile degil.Kızım 10 yasinda evlenirsem yanima alıcam.38 yasindayim.Aynı iş yerinde birisiyle tanistim 5_6 ay oldu.Oda boşanmiş iki kızı var.Kızlarinin birisi evli diğeri annede.Evi yok.Arabasi var.Bir birikimi falan yok.Mesleğide benim gibi satış danışmanı.Ailesiyle tanistirdi , kızlariyla tanistik, hep evlilik üzerine konusmalar yapıyoruz.Bugün gelin desem gelicek ama ben seneye yazın gibi bir süre verdim biraz daha tanimak istiyorum.Anneme açtım konuyu bir aç k.. den kurtuldun başkasinimi buldun dedi.Durumu iyi olsun , calismak zorunda kalma en azindan bir evi olsaymis evinde otursaydin , sen zaten çok çektin ilkinde falan bir seyler diyor.Beyefendiye ailesine de çok ısındım beb iyi insanlar şimdilik değer veriyor bana evlenince ne olur bilmiyorum.Herkese her aileye hemen ayak uydurabilecek bir yapım yok, sevemiyorum kolay kolay. Bilemiyorum kızlar maddi sıkıntı yaşayıbca evliligimize yansırmı yada evi barkı olanla başka sorunlar yasiycam belkide ne zor bir işmiş.