Merhaba kızlar ben sadece yazıp içimi dökmek istedim..
Eşimle evleneli bir buçuk sene oldu. Eşim yurtdışında yaşadığı için bende gittim tabi onunla ama ben öyle böyle değil aileme çok düşkün bi insanım teyzelerimle olsun halalarımla olsun vakit geçirmeyi bütün gün birlikte oturup muhabbet etmekten hoşlanan birisiyim annem nerdeyse bende ordayım altın günleri olsun dini sohbetlerinde olsun yanında gezmekten keyif alan birisiyim. Evlenip yurtdışına gidince orda yapayalnız kaldım eşimin ailesi de benim ailem de tr'de. Kaldığım yerin dilini de bilmiyorum çok sıkılıyorum tek başıma alışverişe bile çıkmaktan hoşlanmıyorum. Kursa gidiyorum ama anadilin gibi olmuyo bi cümle bişey demek için kemler kümler dururum. Kocamı çok seviyorum ailemi görmeye gittiğimde aşırı derecede özlüyorum birlikte gidin izine diyceksiniz ama eşim işinden dolayı haftalarca ayrılamıyor hem gelsin de istemiyorum gelirse onun ailesinin yanında geçirmemiz gerekir çoğu vaktimizi tek gidip ailemle dolu dolu vakit geçirmek istiyorum ama sanki yarım kalmışım gibi tam anlamıyla mutlu olamıyorum eşim hep yanımda olsun istiyorum özellikle gece yatarken ayrı uyumaktan nefret ediyorum. Buraya gelincede ailemi aynı o şekil özlüyorum hiç aklımdan çıkmıyolar hep yanlarında olmak istiyorum oyle yada böyle mutsuzum anlayacağınız özlem ve hasret içinde yaşıyorum.
Yurtdisindan Tr ye dönme imkaniniz varsa donmeyi düşünün derim. Bir de Turklerin cok olduğu bir yerdeyseniz kafaniza uygun birini bulursanız bu kadar bunalmazsiniz. Dilinizi ilerlettikce yerli halkla da iletisiminiz güçlenir.
Yurtdisindan Tr ye dönme imkaniniz varsa donmeyi düşünün derim. Bir de Turklerin cok olduğu bir yerdeyseniz kafaniza uygun birini bulursanız bu kadar bunalmazsiniz. Dilinizi ilerlettikce yerli halkla da iletisiminiz güçlenir.