iğrenç insan manzaraları

Ben de ilk defa duydum vallahi... Sofradan kovulurmuş annesi... Bana da belki 10 defa annesi demiştir ki '' Benim gibi kadınların diploması yok nerede çalışalım ? Ama diploması olup da çalışmayanlar var ya işte onlar yiyici,kaşık düşmanı ''

ayy ne çirkef kelimeler öyle.. gelinlik denilen olay gibi sanırım.. bazı yerlerin adetlerinde gelinler sofraya oturmazmış başka yerde yerlermiş falan onun gibi bir şey geldi böyle deyince..

Allah kurtarmış canım.. şükret bence.. bunu söylemek kötü gibi ama bebeğinin düşmesi de iyi olmuş sanki yazık o çocuk böyle bir ortamda büyümek zorunda kalacaktı.. belki de ayrılmak için biraz daha katlanmak zorunda kalacaktın o manyağa ki yine iyi sabretmişsin
 
Bir kaç kere dile getirdiğin için söylüyorum. Zekana güveniyorsun ama sandığın kadar zeki değilsin bence.
Kim kendine bunu yapar allah aşkına? Yaşadıklarının 10da 1 ini yaşayan normal zekada bir insan arkasına bakmadan kaçar. Sen ne diye ikide bir döndün ki?
Adam stres topunu kaybedecek, evde işini görecek kadın bulamayacak diye ölüyorsa kendi bileceği iş. Öldürecekse de öldürsün kendini.
 
bundan sonraki yaşamınızda bir ömür boyu mutlu olun inşallah
kurtuluyormuşsunuz şükürler olsun ki
bu arada aman sakın yumuşayayım falan demeyin
 
Yaşananların zekayla bir alakası yok psikopatla yaşama; iş ya da duygusal herhangi bir ilişki yaşayan normal insanlarda bazen hayat mantığına uymayan davranışları sergilemeleri psikolojide de yeri olan bir durum ne yazık ki. Psikopatlar nispeten baskın olmayan uyumlu, uysal insanları baskı uygulamak için seçerler genelde.
 
Çok geçmiş olsun arkadaşım..Rabbim güzel günler görmenizi nasip etsin inş.kendinzii çok üzüp yipratmayin değmez.yalniz hep evlenmiş ayrılmış erkekler eski eşi için psikolojisi bozuktu diyor.bi bekar arkadaşım bikac gorusme yaptı hepsi ya şizofren ya psikopat dediler eski eşleri için.kafama bu çok takıldı.demekki kadinlara sorsan neler cikacak
 
Bir kaç kere dile getirdiğin için söylüyorum. Zekana güveniyorsun ama sandığın kadar zeki değilsin bence.
Kim kendine bunu yapar allah aşkına? Yaşadıklarının 10da 1 ini yaşayan normal zekada bir insan arkasına bakmadan kaçar. Sen ne diye ikide bir döndün ki?
Adam stres topunu kaybedecek, evde işini görecek kadın bulamayacak diye ölüyorsa kendi bileceği iş. Öldürecekse de öldürsün kendini.
Ben sadece durumumu paylaştım. Çok zekiyim gibi iddialarım yok.
 
Keşke çalışsaydınız.Şimdi baştan hayat kurmak bu kadar zor olmazdı ve belki bu kadar lafı yemezdiniz.
Kesinlikle. Kendisini kendine kanıtlamalı insan önce. Çalışmalı ,ufkunu genişletmeli, bir kadının elinde ekonomik gücü olmalı. Benim gibi Leyla davranmamalı. Sözde yüksek lisansımı da , çalışmaya başlamyı da evlendikten sonra yapacaktım. Filan... Laf.
 
Olur bazen böyle şeyler. Mükemmel değiliz hiçbirimiz. Mümkün olduğu kadar mantığı kullanmamız gerekli ama işte olmayınca olmuyor. Geçmişten ders al ve geleceğe odaklan. Bundan sonra ki hayatında umarım mutlu olursun ve bu edindiğin tecrübe, sana insanları tanımanda rehber olur.
 
Yaşadıklarımın hepsini bir arada yaşayan var mı bilmiyorum ama anlatıp rahatlamak istedim. Sizlerden tecrübelerinizi yorumlarınızı bekliyorum. Uzun olacak biraz...

Şiddet görmenin ötesinde, hiçe sayıldığım, sürekli saygısızlık sevgisizlik gördüğüm , kişiliğimin sindirilmeye çalışıldığı, yediğim lokmanın bile sorun olduğu bir evlilik yaşadım. İyi bir üniversiteden ve bölümden mezunum. Mezun olacağım sene eşimle tanıştık. Alelacele evlendik. Çocuğum yok. Eşim lise mezunu ,çalışkan biri.

Geçimimiz ekonomik olarak iyiydi. Eşim istersem çalışabileceğimi ,yoksa hiç çalışmasam da olacağını söyleyerek evlenmişti. Ben de çalışmama engel olmamasını şart koşmuştum evlenirken. Ancak eşimin babası sürekli bir menfaat peşindeydi. Bana sürekli ikiniz de çalışın sana iş bulayım diyordu ama daha mezun olmamıştım. Babası bütün hayatı boyunca eşimi çalıştırmış. Kendisinde içki,kumar ne ararsan var.. Annesi desen çok görgüsüz bir insan... Böyle söylediğim için üzgünüm ama annesinin babası kızlarına kaşık düşmanı dermiş öyle bir aile.. Benim ailemin durumu ise,kendimizi zar zor geçindiriyoruz, maddi olarak güçlü değiliz ama şerefimize, namusumuza ,görgümüze bilgimize düşkün bir aileyiz. Soframız açık, dost olana kapımız açık.

Ailemde herkes de eğitimlidir. Aksine eşimin ailesinde herkes en iyi ihtimalle lise mezunu. Aşağılamıyorum tabi ki ama annemin üniversite bitirmesi bile ailenin diline düşen çok olumsuz bir olaymış. Sonra öğrendim.

Derken evlendik ama ilk günden beri eşim söylediğim her şeyi yanlış anlıyor. Herşeyde kötülük arıyor. Tüm dünyası çıkarları, menfaatleri, parası... Aldığı pek bir şey de yok ama sürekli eşya aldığını söylemesi, onun parasıymış, onun eviymiş,o çalışıyormuş... Yoruldum... Sürekli ailemde bir kusur buluyor, bende bir hata arıyor , her şeyi eleştiriyor... Eşyaları kırıyor, en ufak şeylerde aşırı tepkiler verip üstünü başını yırtıyor, yeter diye bağırıyor ,başını duvarlara vuruyor mesela ... evde iki güne bir cinnet geçiren, o zamanlar anlayamadığım ama şimdi hasta olduğuna kanaat getirdiğim eşim gün gün beni bitiriyor, enerjimi, zekamı iyi niyetlerimi sömürüyor... Bir kaç ay sonra ben de sesimi yükselttim diye tokat atıyor, sonra tokatları sürdürüyor... Böyle bir ortamda yaşadım. Bu süreç boyunca iki defa ailemin yanına gittim. Beni öyle suçlu hissettirip, kendini acındırmış ki kendim geri döndüm. Sürekli kendini öldürme tehditleri ,ağlayıp zırlamalar...ilginçtir özür yok. Suçluyor, bağırıyor,üste çıkıyor özür yok. Ve sıklıkla zekam,ruh sağlığıma saydırıyor. Evden kovuyor... Bana ilk attığı tokadın sebebi de onun emaili açıkken telefonu elime aldım. Tepsiyi duvara fırlatıp sesimi yükselttim diye tokat attı. Sonra hamile kaldım, bebeğim düştü. O hamilelik sürecinde annem kulağını çekti iki ay biraz insana benzedi. O da ucundan.

Şunu hiç unutamıyorum, bir gün evlilik sitesinden bir e mail gelmiş pembepanjur diye bir yerden, sevgili bilmem ne profilinizdeki eğitim bilgisini değiştirdiniz. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü tabi. Zaten güvenimi iyice kaybetmiştim. Efkan bilmem ne diye profil açmış, bana bir hafta önce de efkan sence güzel bir isim mi diye soruyor... Gerizekalı... karşıma bunlarla çıkma ben bu siteye girmedim diyor.

Bir mutlu huzurlu günü mü geçmez insanın... hatırlamıyorum ben öyle bir gün.

Bir gün ekmek teknesinin çekildiği yere gidelim dedik, Kuzguncuk tarafına gittik. Yolda acıktım diye tutturdu, benim de çok midem bulanıyordu o da balık ekmek yemek istemiş. Ben yemesem olur mu vapur da tuttu dedim. Karşımda balık ekmek yiyip bana da hiçbir şey almamıştı. Karşımda yemişti. O kadar üzülmüştüm ki anlatmam... Bebeğimi yeni kaybetmiştim, hastaydım... Güya moral olsun diye gezdirmeye çıkarmış beni. Bütün gün asabım bozuldu. Ağladım durdum. Her hareketi böyle iğrençti neden kalkıp gitmedim, defalarca eşyalarımı topladım ,terk ettim ama bir türlü bırakamadım ondan kurtulamadım kabus gibi dünyama çektim o pisliği.
Bebeğimin düşmesine çok üzüldüm... bunalıma girdim. Şimdi bir hayır varmış diyorum... Eşim hastaneye ailesini çağırmış, beni görür görmez ağır mı kaldırdın kaldırmasan düşmezdi dediler. Geçmiş olsun bile demeden...

Düşük yaptıktan sonra kürtaj oldum ve çok ağrım vardı. Ayakta zor duruyordum. Eşime ekmek almasını söyledim. Gitmedi. Ben de sürünerek ekmek yapmaya gittim. Yaparken de söylendim Allah aşkına yardım et diye. İçerden küfür etmeye başladı telefon da elinde. Ben de tepki gösterdim içeri girip küfür etti, ben de kötü bir şey söyledim istemsizce. Zaten bütün hormon dengem,sağlığım bozuk ve düşüncesizce evime misafir gönderiyorlar. Beni defalarca tokatladı o halimle. O kadar moralim bozuktu ki gidemedim tepki bile gösteremedim sadece ağlıyordum.
Babaannesi bize geldi. Bana sürekli nereye gidiyorsun, kadınlar dışarı çıkmaz, kocan hariç kimseye kapıyı açma, bu mutfak ne böyle pislik içinde, şura dağınık bura dağınık... Evde durmadan kadın programı açık yüksek sesle. Sabrettim. Annemi aradım beni götür diye. Annemin yanında sus pus oldu ezik ezik davrandı. Son bir defa deneyeyim diye kaldım. Babaannesi anneme de terbiyesizlik yaptı annem kalmadı bile bir gün sonra gitti...çok pişmanım.

En son bana yumruklarla tekmelerle anlattı ne biçim iğrenç biri olduğunu. Şimdi bana ulaşmaya bile yüzü yok. Şiddet göstermememiş, ben onun parasına puluna göz dikmişim, güya düğün altınlarını çalmışım, ben hastaymışım, ailem boşanmış olduğu için psikolojim bozukmuş. Mahkemeye yalancı şahitler bulmuş utanmaz. Benim ona ettiğim küfürlere şahitlermiş.

Oradan kendimi resmen kurtardım. O değersiz insanların vereceği değer kendilerine kalsın... Ne olur dua edin benim için ...

Kurana el basarak yeminler etti evlenmeden önce öyle farklı biri gibiydi ki... Sonradan sonradan para ile tamahkarlıkla alakası ortaya çıktı. İğrenç yüzünü açığa vurdu... Aile desen çamur ... Ruslarla eşini aldatan ev tutanlar, kocasını aldatan teyzeler, aldattı diye karısını aldatan damatlar, sarhoşlar, kumarbazlar, kadın =yarı köle anlayışıyla 5 tane çocuk sahibi olup kadına semer vuranlar, kaşık düşmanı zihniyeti, dedikoducular, altın tapıcısı manyaklar... ailedeki eksik figür de eşim. Yok dayakçı koca da halasının eşi, o da bipolar sosyopat. Her türlü suça açık.
Kdın veya erkek hiç bir normal insan iyi bir eş olmak veya başka sebebplerden ötürü kurana el basıp yemin etmez.Buna gereksinim duymaz.Duruşuyla,fikriyatıyla bellidir zaten.Bir insana yemin ettiği için güvenmek zaten hata.Evliliğin hata.Olabilir duygulardır gençliktir yanılabilirsin.Ama sürdürmek,sinmek affetmek hatadan çıkıyor,kendine yaptığın en büyük suç oluyor.
Bu saatten sonra bunlardan kurtulduğuna şükret.Tabiki seni suçlayacak,yalan konuşacak iftira atacak.Düzgün bir hareket yapmasını beklemen hata olur.
 
Olur bazen böyle şeyler. Mükemmel değiliz hiçbirimiz. Mümkün olduğu kadar mantığı kullanmamız gerekli ama işte olmayınca olmuyor. Geçmişten ders al ve geleceğe odaklan. Bundan sonra ki hayatında umarım mutlu olursun ve bu edindiğin tecrübe, sana insanları tanımanda rehber olur.
Kendimi çok kötü hissediyorum işte bazen. Keşke layık olsaydı o bebeğin babası olmaya. Şimdi çalışsam, çabalasam da sanki hep yarım kalacakmışım gibime geliyor... Kendimi ne kadar güçlü hissedersem hissedeyim ; ekonomik özgürlüğümü kazanayım, toplumda bir statüm olsun,güzel işler yapıp kendimi ispatlayayım... Eksik kalacağım sanki. Gerçi o beni tamamlamamıştı ki hiçbir zaman. Tamamlama çabasında bile değildi. Eksiltme çabasındaydı. Onun eksilttiklerini ve biri ve masumiyet,verdiğim değere karşılık benden çalınmışları nasıl tamamlayacğım çok endişeliyim... Onun hali de çok acı. Hiç uğruna yuvasını dağıtan, bir kadına şiddet uygulayıp reddeden,üstüne tazminat isteyen, iftiralar atan bir adam. Zavallı... Artık beni ilgilendirmese de bir zamanlar kesişen yollarımız adına onun için de üzgünüm. Umuyorum benim kayıplarımın ve onun yitirilmiş ruhunun telafisi vardır.
 
X