Merhaba biliyorum herkez gene çok kısa bi süre kafaya takma diycek ama ben okadar çok yoruldum ki biliyorum bebeğim beni biyerde bekliyor . Ama kendimi kimseye anlatamıyorum adetime 7 gün var ama hep diyorum ki bu ay da yok ama bi yanım da ufacık bi his var bugün hapşurunca kasıgım acıdı çok idrara gidiyorum göğüslerim sis ama göğüs ucum çok anlayamıyorum kararmayi ama gene biliyorumki piskolojik neyse arkadaşlar kimseye bisey diyemiyorum herkez korundugumu biliyor cunki annem çok erken diyo ever belki erken ben piskiyatri ilaçlar kullanıyorum basımdan kötü olaylar geçti ilaç tedavisi alıyorum doktora sordum bebek olmasını etkilemez dedi neyse ben yoruldum her belirtiyi bebek sanmaktan ve test yapıp negatif görmekten kimse anlamıyor beni bebeğin bana ne kadar iyi geleceğini onu canımdan fazla sevicegimi öyle bisey ki bu yorulduğum anda onun için ayağa kalkıyorum sanki her ay denemicem deyip deniyorum ama pes ettim galiba arkadaşlar o diyo çok erken o diyo daha var o diyo piskolojik o diyo çok rahat ol ya anlatamıyorum size de şuan bunları ağlayarak yazıyorum sevincimi herşeyimi elime almak istiyorum allahım yalvarıyorum bir bebeğim olsun kokusunu içime cekiyim sokakta çocuk görüyorum onları öyle izliyorum ki öyle hoşuma gidiyolar ki allah hepimize birer evlat versin ıns içimi dökmek istedim dökemedim daha ama yazsaam neler yazarım da işte bacilarim çok zor dönemlerden geçtim hayatımın ufak yaşlarımda yoruldum