- 30 Mayıs 2015
- 13.904
- 13.436
Siz beni linçleyecek bir sebep mutlaka bulursunuz ama ben terapi alamadığım için malüm fiyatlar çok yüksek, buraya yazıp bütün içimi boşaltmak istiyorum. uzun olucak şimdiden okuyanlara teşekkür ederim.
ben ilkokul mezunuyum. annemle babamdan ayrı büyüdüm, beni teyzem ve anneannem büyüttü. annemi çok özlediğim için Türkiyeye geldim ve o yaşta okulu bırakma kararı verdim. buraya geldim ve annemin yanında kaldım, ama burda okula devam etmek istemiştim fakat annemin oturma izni gibi şeyleri olmadığından sanırım uğraşmadı ve eğitimimi tamamlayamadım. 14 yaşımdan beri çalışıyorum, önce bir giyim mağazasına girdim, ardından bir teknoloji firmasına girdim ve orda evlenene kadar çalıştım, güzel bir kariyer yaptım operasyon uzmanı oldum. 2008 de eski eşimle tanıştım, istanbulda çalışıyordu biz tanıştıktan birkaç ay sonra izmire gitti. uzaktan ilişkimiz devam etti, 24 yaşımdayken de evlendik.
evlenmek benim hayatımın pişmanlığı oldu. ilk haftada altınları alıp bana sormadan bozdurup borçlarını kapattı, ben fark edince sorduğumda ''sana mı sorucam lan altınları bozdururken'' diye cevap verdi bende ona karşılık olarak evet o altınlar kadının diye cevap verdim ve kafama bitane yapıştırmıştı. o gün boşanma kararı almalıydım. ama malesef almadım çünkü pişman olup özürler diledi, bir daha yapmayacağını söyledi bende yeni evlenmişim ayrılmak saçma olur diye düşündüm. zaten çok mantıklı düşünmedim. birlikte kurduğumuz şirkette çalışmaya başladım ve bu süreçte de sürekli sinirini benden çıkarıyordu. birgün bağırıyodu, birgün hakaret ediyordu.hepsini görmezden geldim..
birgün hiç unutmuyorum tatile gitmiştik, arabayı park ederken birisi orda park yasak diye seslendi,birden alevlendi bağırmaya başladı o kişiye bende sakin ol dedim diye suratıma bir tokat attı neye uğradığımı şaşırmıştım.bunları neden affettin diye sorarsanız çok garip bir şekilde pişman olup ağlayıp af diliyordu her seferinde. gönlümü almak için muhakkak şatafatlı şeyler yapıyordu. bunu da sineye çektim. iş gereği sık sık şehir dışına gidiyordu. bir gün geri döndüğünde telefonunun geçmişine baktım, google arama geçmişine. normalde telefon karıştırmam ama o zaman birşeyden şüphelenmiştim. gittiği yerlerde eskort aratmıştı. balıkesir eskort,istanbul eskort,oturduğumuz yerin bile eskortlarına bakmıştı. bunlar ne diye sorduğumda ben baktım ama gitmedim yapmadım birşey demişti. bunun üzerine boşanma kararı aldım söyledim, o akşam eve geç gelmişti ve alkol kokuyordu, neden bu kadar içtin dedim diye sana mı sorucam diyip ardından yere yatırıp yerde tekmelemişti
o an işte boşanmaya karar verdim ertesi gün adliyeye gidip boşanma davası açmıştım evrakları eline vermiştim, eşyalarımı toplayıp annemin evine gittim oradan da yurt dışına gittim.3 ay kaldım italyada bir kasabada yerleşmiştim.
bana her yerden mail yoluyla ulaştı, sürekli af diliyordu beni çok mutlu edeceğini tedavi olacağını ve bir daha yapmayacağını söyledi, ben yine affedip geri döndüm. neden bilmiyorum ama ne yapsa geri dönüyordum. geri döndüğümde herşey daha güzeldi kendini toparlamaya başlamıştı, çocuk istediğini söylüyordu, tedavi olmak için hastaneye gitmişti,
sürekli sürprizler yapıyordu gerçekten pişman olduğunu düşündüm ve 1 sene boyunca kavgamız olmadı. o sene hamile kaldım. hamileliğimde de birkaç tartışmamız oldu ama büyümedi atlatabileceğimiz şeyler oldu. doğum yaptıktan sonra ben lohusa depresyonuna girdim. kızım uyumuyordu sabaha kadar ayaktaydım, bu konuda desteği yoktu ama ev temizliği, ütü vb gibi şeylerde yardımcı oluyordu. ama uykusuzluk çok zordu. bir gün kızım 4 aylıkken boğazımı sıktı. kızımda kucağımdaydı. yine boşanma kararı alıp annemin evine gittim fakat bana hiçbir şekilde inanmıyorlardı. annem inanıyordu fakat babam (üvey) bizde boşanma yok evlilikte olur böyle şeyler gibi şeyler söyleyip duruyordu bende arkamda kimse yok diye bir türlü cesaret edememiştim. kendisi de gelip ailemle konuşup birşey olmamış gibi geri döndük. kızım büyüdükçe ben muhattap olmamaya başladım. adeta kendi dünyamda kızımla birlikte yaşıyordum. birgün bir duvarı boyuyordum, birgün bir dekorasyon yapıyordum öyle öyle derken kızım 2 yaşına geldi. küçücük tartışmalar bile olmuyordu. neyse en sonunda ben annemin evine kafamı dağıtmaya izmir çok sıcak diye gitmek istedim, kızım yine uyumuyordu o süreçte baya bunalmıştım. kendisinden de bir destek görmediğim için annemle vakit geçiririm kızım da bahçede rahat rahat vakit geçirir diye gitmek istediğimi ve 3 ay kalacağımı söyledim. ilk defa bu kadar uzun süre gitmeyi düşündüm. kendimi çok yalnız hissediyordum. bizi bıraktı ve sonra çok iletişimimiz olmadı. birgün çok basit bir tartışmamız oldu ve ben boşanmak istediğimi söyledim. o da seni boşicam seninle hayatımın geri kalanını geçirmek istemiyorum dedi. o akşam üstü arayıp konuşmak istedim, sinirimi alamadım çünkü telefon suratıma kapanıyordu sürekli ve açmadı. üst üste aradım açmadı sonra elemanını aradım saat 23:30 hiç unutmuyorum, 2 günlük elemanı eve bırakmaya gittiğini söyledi. ve o kızdan o an şüphelendim, kesinlikle boşanma kararı vermiştim.(hala onunla birlikte) ertesi gün annemi arayıp biz boşanmaya karar verdik dedi.bende bir daha iletişime geçmedim ve gidip kendime yine operasyon uzmanı olarak iş buldum.çalışmaya başladım ve kızımı kreşe yazdırdım, boşanma davasını kendisinin açmasını bekledim epey bekledim işe girişim temmuzda olmuştu boşanma davasını eylülde kendisi açtı. kasımda da boşanmak için eski oturduğum yere gittim, ben gülerek çıktım o ağlayarak çıktı mahkemeden. o işimde 2 sene boyunca çok güzel bir şekilde kariyerime devam ettim. sıkıştım ama mutluydum özgürdüm. ardından kendime bir dükkan açmak istedim, internet üzerinden çalışırken ek olarak takı satıyordum, o işi büyütmek istedim ve kendime 2 sene sonunda bir takı dükkanı açtım. şuan hayalimde ki dükkanı işletiyorum. evet ara ara takıyorum eski eşime ama hala neler yaşadığımı bilmiyorsunuzç kimsenin hikayesini bilmeden lütfen yargılamayın. bu konuyu açmamdaki sebep eski eşim ile ilgili tamamen konuyu kapatmak istiyorum. hattımı değiştirdim bana ulaşamıyor. kızıma bir hat almasını söylemiştim kargoyla göndermesini söylemiştim fakat kendisi gelip bırakmayı tercih etti, bana ulaşamıyor diye gelip dükkanıma hakaret edip gitti neye uğradığımı şaşırdım halbuki hattını kargolayabilirdi özellikle hattı bırakmak için geldiğini söyledi ve benden nefret ettiğini, instagram sayfama sevgilimle ''çekirdek ailem'' diye resim attığımı ve bu sebeple benden nefret etmesi için elimden geleni yaptığımı, kötü niyetli bir kadın olduğumu söyledi çekti gitti. artık bana ulaşamayacağı için çok mutluyum. yakında uzaklaştırma kararı da almaya karar verdim bu yaptığından dolayı.
biliyorum çok uzun oldu ama bu konu ile ilgili bir daha konu açmayacağım.
yeni bir sayfa açtım kendime okuyanlara teşekkür ederim. LÜTFEN YORUM YAPARKEN DÜŞÜNEREK YAPIN BEN BUNLARI İLK DEFA BURADA YAZIYORUM AİLEM BİLE AYRILNTILI BİLMEZ. KENDİ İÇİMİ AÇABİLEN BİR İNSAN DEĞİLİM.
ben ilkokul mezunuyum. annemle babamdan ayrı büyüdüm, beni teyzem ve anneannem büyüttü. annemi çok özlediğim için Türkiyeye geldim ve o yaşta okulu bırakma kararı verdim. buraya geldim ve annemin yanında kaldım, ama burda okula devam etmek istemiştim fakat annemin oturma izni gibi şeyleri olmadığından sanırım uğraşmadı ve eğitimimi tamamlayamadım. 14 yaşımdan beri çalışıyorum, önce bir giyim mağazasına girdim, ardından bir teknoloji firmasına girdim ve orda evlenene kadar çalıştım, güzel bir kariyer yaptım operasyon uzmanı oldum. 2008 de eski eşimle tanıştım, istanbulda çalışıyordu biz tanıştıktan birkaç ay sonra izmire gitti. uzaktan ilişkimiz devam etti, 24 yaşımdayken de evlendik.
evlenmek benim hayatımın pişmanlığı oldu. ilk haftada altınları alıp bana sormadan bozdurup borçlarını kapattı, ben fark edince sorduğumda ''sana mı sorucam lan altınları bozdururken'' diye cevap verdi bende ona karşılık olarak evet o altınlar kadının diye cevap verdim ve kafama bitane yapıştırmıştı. o gün boşanma kararı almalıydım. ama malesef almadım çünkü pişman olup özürler diledi, bir daha yapmayacağını söyledi bende yeni evlenmişim ayrılmak saçma olur diye düşündüm. zaten çok mantıklı düşünmedim. birlikte kurduğumuz şirkette çalışmaya başladım ve bu süreçte de sürekli sinirini benden çıkarıyordu. birgün bağırıyodu, birgün hakaret ediyordu.hepsini görmezden geldim..
birgün hiç unutmuyorum tatile gitmiştik, arabayı park ederken birisi orda park yasak diye seslendi,birden alevlendi bağırmaya başladı o kişiye bende sakin ol dedim diye suratıma bir tokat attı neye uğradığımı şaşırmıştım.bunları neden affettin diye sorarsanız çok garip bir şekilde pişman olup ağlayıp af diliyordu her seferinde. gönlümü almak için muhakkak şatafatlı şeyler yapıyordu. bunu da sineye çektim. iş gereği sık sık şehir dışına gidiyordu. bir gün geri döndüğünde telefonunun geçmişine baktım, google arama geçmişine. normalde telefon karıştırmam ama o zaman birşeyden şüphelenmiştim. gittiği yerlerde eskort aratmıştı. balıkesir eskort,istanbul eskort,oturduğumuz yerin bile eskortlarına bakmıştı. bunlar ne diye sorduğumda ben baktım ama gitmedim yapmadım birşey demişti. bunun üzerine boşanma kararı aldım söyledim, o akşam eve geç gelmişti ve alkol kokuyordu, neden bu kadar içtin dedim diye sana mı sorucam diyip ardından yere yatırıp yerde tekmelemişti
o an işte boşanmaya karar verdim ertesi gün adliyeye gidip boşanma davası açmıştım evrakları eline vermiştim, eşyalarımı toplayıp annemin evine gittim oradan da yurt dışına gittim.3 ay kaldım italyada bir kasabada yerleşmiştim.bana her yerden mail yoluyla ulaştı, sürekli af diliyordu beni çok mutlu edeceğini tedavi olacağını ve bir daha yapmayacağını söyledi, ben yine affedip geri döndüm. neden bilmiyorum ama ne yapsa geri dönüyordum. geri döndüğümde herşey daha güzeldi kendini toparlamaya başlamıştı, çocuk istediğini söylüyordu, tedavi olmak için hastaneye gitmişti,
sürekli sürprizler yapıyordu gerçekten pişman olduğunu düşündüm ve 1 sene boyunca kavgamız olmadı. o sene hamile kaldım. hamileliğimde de birkaç tartışmamız oldu ama büyümedi atlatabileceğimiz şeyler oldu. doğum yaptıktan sonra ben lohusa depresyonuna girdim. kızım uyumuyordu sabaha kadar ayaktaydım, bu konuda desteği yoktu ama ev temizliği, ütü vb gibi şeylerde yardımcı oluyordu. ama uykusuzluk çok zordu. bir gün kızım 4 aylıkken boğazımı sıktı. kızımda kucağımdaydı. yine boşanma kararı alıp annemin evine gittim fakat bana hiçbir şekilde inanmıyorlardı. annem inanıyordu fakat babam (üvey) bizde boşanma yok evlilikte olur böyle şeyler gibi şeyler söyleyip duruyordu bende arkamda kimse yok diye bir türlü cesaret edememiştim. kendisi de gelip ailemle konuşup birşey olmamış gibi geri döndük. kızım büyüdükçe ben muhattap olmamaya başladım. adeta kendi dünyamda kızımla birlikte yaşıyordum. birgün bir duvarı boyuyordum, birgün bir dekorasyon yapıyordum öyle öyle derken kızım 2 yaşına geldi. küçücük tartışmalar bile olmuyordu. neyse en sonunda ben annemin evine kafamı dağıtmaya izmir çok sıcak diye gitmek istedim, kızım yine uyumuyordu o süreçte baya bunalmıştım. kendisinden de bir destek görmediğim için annemle vakit geçiririm kızım da bahçede rahat rahat vakit geçirir diye gitmek istediğimi ve 3 ay kalacağımı söyledim. ilk defa bu kadar uzun süre gitmeyi düşündüm. kendimi çok yalnız hissediyordum. bizi bıraktı ve sonra çok iletişimimiz olmadı. birgün çok basit bir tartışmamız oldu ve ben boşanmak istediğimi söyledim. o da seni boşicam seninle hayatımın geri kalanını geçirmek istemiyorum dedi. o akşam üstü arayıp konuşmak istedim, sinirimi alamadım çünkü telefon suratıma kapanıyordu sürekli ve açmadı. üst üste aradım açmadı sonra elemanını aradım saat 23:30 hiç unutmuyorum, 2 günlük elemanı eve bırakmaya gittiğini söyledi. ve o kızdan o an şüphelendim, kesinlikle boşanma kararı vermiştim.(hala onunla birlikte) ertesi gün annemi arayıp biz boşanmaya karar verdik dedi.bende bir daha iletişime geçmedim ve gidip kendime yine operasyon uzmanı olarak iş buldum.çalışmaya başladım ve kızımı kreşe yazdırdım, boşanma davasını kendisinin açmasını bekledim epey bekledim işe girişim temmuzda olmuştu boşanma davasını eylülde kendisi açtı. kasımda da boşanmak için eski oturduğum yere gittim, ben gülerek çıktım o ağlayarak çıktı mahkemeden. o işimde 2 sene boyunca çok güzel bir şekilde kariyerime devam ettim. sıkıştım ama mutluydum özgürdüm. ardından kendime bir dükkan açmak istedim, internet üzerinden çalışırken ek olarak takı satıyordum, o işi büyütmek istedim ve kendime 2 sene sonunda bir takı dükkanı açtım. şuan hayalimde ki dükkanı işletiyorum. evet ara ara takıyorum eski eşime ama hala neler yaşadığımı bilmiyorsunuzç kimsenin hikayesini bilmeden lütfen yargılamayın. bu konuyu açmamdaki sebep eski eşim ile ilgili tamamen konuyu kapatmak istiyorum. hattımı değiştirdim bana ulaşamıyor. kızıma bir hat almasını söylemiştim kargoyla göndermesini söylemiştim fakat kendisi gelip bırakmayı tercih etti, bana ulaşamıyor diye gelip dükkanıma hakaret edip gitti neye uğradığımı şaşırdım halbuki hattını kargolayabilirdi özellikle hattı bırakmak için geldiğini söyledi ve benden nefret ettiğini, instagram sayfama sevgilimle ''çekirdek ailem'' diye resim attığımı ve bu sebeple benden nefret etmesi için elimden geleni yaptığımı, kötü niyetli bir kadın olduğumu söyledi çekti gitti. artık bana ulaşamayacağı için çok mutluyum. yakında uzaklaştırma kararı da almaya karar verdim bu yaptığından dolayı.
biliyorum çok uzun oldu ama bu konu ile ilgili bir daha konu açmayacağım.
yeni bir sayfa açtım kendime okuyanlara teşekkür ederim. LÜTFEN YORUM YAPARKEN DÜŞÜNEREK YAPIN BEN BUNLARI İLK DEFA BURADA YAZIYORUM AİLEM BİLE AYRILNTILI BİLMEZ. KENDİ İÇİMİ AÇABİLEN BİR İNSAN DEĞİLİM.
Son düzenleme:
adam kızıyla konuşurken anne ver dese telefonu yine ulaşır bir şekilde canını sıkar Evini barkını biliyor iş yerini biliyor numaranı bilmese ne olacak 
