- 9 Kasım 2015
- 6.072
- 10.874
- 248
Kızlar eşim 7 senelik öğretmen.
Bugüne kadar bir sürü kadın arkadaşı oldu okuldan öğretmen. Ben de hepsini tanırım. Taktik olarak değil ama yapım gereği hepsiyle ben de arkadaş oldum. Beni rahatsız eden hiç olmadı bugüne kadar. Eşimle iletişimleri vs açısından. Hiç rahatsızlık duymadım.
Bu ara okullar açıldığından beri yeni gelen bi kadın öğretmen var. Onunla da tanıştık tesadüfen, avm de denk geldik eşimle. Beraber tatlı yedik vs.
O gün onu eve bırakırken arabayla, bizimle konuşurken sesi çok yakından geldi. Kafamı da çevirip bakmak istemedim rahatsız olmaması için. Ama sanki kollarını bizim iki koltuklara dayamış bize baya yakın duruyodu. O şekilde konuşuyordu. Ben o kadar yakın durmak istemem açıkçası. Arkada normal otur yani. Neredeyse başını bizim aramıza koyacak...
Neyse o gün rahatsız oldum ama bi şey demedim. Sonra eşime "Eşin çok iyi, onu kimse üzmesin" demiş. Eşim de "Ben varken onu kimse üzemez" demiş. Eşim anlattı. Ben de "beni kim, niye üzsün ki" dedim. Değişik geldi bana.
Sonra ben bikaç gün yoktum evde. Hiç yapmadığım şey eşimin teline baktım sabah. Sabahları, evi yakın olduğu için eşimle birlikte gidiyorlar okula. Mesajlar neredeyse her gün "Ben geldim, bekliyorum". "Çıkıyorum ben de" şeklinde normal konuşmalar.
Bilmiyorum yeni evli değilim ama ilk defa böyle bi rahatsızlık hissediyorum. Eşim okula ilk defa birilerini bırakmıyor ama içimde bi şey var. Huzursuzum... Hamilelikten mi acaba?
Eşimin bana karşı davranışlarında değişiklik yok bu arada...
Bugüne kadar bir sürü kadın arkadaşı oldu okuldan öğretmen. Ben de hepsini tanırım. Taktik olarak değil ama yapım gereği hepsiyle ben de arkadaş oldum. Beni rahatsız eden hiç olmadı bugüne kadar. Eşimle iletişimleri vs açısından. Hiç rahatsızlık duymadım.
Bu ara okullar açıldığından beri yeni gelen bi kadın öğretmen var. Onunla da tanıştık tesadüfen, avm de denk geldik eşimle. Beraber tatlı yedik vs.
O gün onu eve bırakırken arabayla, bizimle konuşurken sesi çok yakından geldi. Kafamı da çevirip bakmak istemedim rahatsız olmaması için. Ama sanki kollarını bizim iki koltuklara dayamış bize baya yakın duruyodu. O şekilde konuşuyordu. Ben o kadar yakın durmak istemem açıkçası. Arkada normal otur yani. Neredeyse başını bizim aramıza koyacak...
Neyse o gün rahatsız oldum ama bi şey demedim. Sonra eşime "Eşin çok iyi, onu kimse üzmesin" demiş. Eşim de "Ben varken onu kimse üzemez" demiş. Eşim anlattı. Ben de "beni kim, niye üzsün ki" dedim. Değişik geldi bana.
Sonra ben bikaç gün yoktum evde. Hiç yapmadığım şey eşimin teline baktım sabah. Sabahları, evi yakın olduğu için eşimle birlikte gidiyorlar okula. Mesajlar neredeyse her gün "Ben geldim, bekliyorum". "Çıkıyorum ben de" şeklinde normal konuşmalar.
Bilmiyorum yeni evli değilim ama ilk defa böyle bi rahatsızlık hissediyorum. Eşim okula ilk defa birilerini bırakmıyor ama içimde bi şey var. Huzursuzum... Hamilelikten mi acaba?
Eşimin bana karşı davranışlarında değişiklik yok bu arada...
Son düzenleme: