icimdeki_sen / Kendi Şiirleri

Neyse'ler Mutluluk Ihtimallerinin Hoscakalidir...

Aldigin veballer boynuna bir kolye gibi dizilmeden,
vazgec artik su basi sonu bir hayal ürünü olan hayatindan,
gercek senden cok uzakta olsada hic olmazsa biraz cabala,
belki ulasirsin sende dogruya,
hep yalanin gölgesinde kararttin hayatlari,
kurtul gölgenden yolun dönsün artik isiga,
biliyorum imkansiz senin icin ama samimiyeti sec siyril artik sahtekarligindan....
Agladim deme bosuna kahkahan kadar gözyasinda yalan,
ne kadar hayati dahil etsende hayatina hep yalnizliktir sana kalan,
sözünün özü eksik,
gelecegin gecmisinden ezik,
mutluluk sahnelerinn kesik kesik,
vazgec artik bosa küre sallamaktan,
senin hayatin, ruhun bastan sona yaban....
Aldigin ah'lar hala boynunu egmesede,
yüregine bir kere olsun gercek ask degmesede,
hevesin seni hep sahtelige köle etsede,
biraz olsun ac artik gözlerini gercek yanibasinda,
o da birakip gitmeden seni,
dört elle saril ona....
Sigindigin bahaneler ben en sacma bahaneyim diye bagirsada,
her ama'nin arkasindan acizligini gösteren kelimeler siralansada,
neyse deyip her seferinde bosverisligin bütün umutlara bas kaldirsada,
yapma,
bahaneler yollarini uzatir,
ama'lar gercekleri saptirir,
ve neyse'ler mutluluk ihtimallerinin hoscakalidir......
 
Yine Yeniden Bitmek Bilmeyen Acizligime Merhaba!

Ellerim yine buz gibi soguk,
isitacak ellerin artik cok uzak bana,
yalnizligima yine yeniden merhaba,
kaldim yine kendimle basbasa,
yarali bereli kalbimle bir basima,
hayaller terk eyledi gözyaslarim arkadas oldu bana,
cözümsüz bir imkansizlikmis sevdalandigim,
son umudum dedigim yabanciymis su hayatima,
tekrardan hasretler kucak acmis bana,
hep mutluluga uzak yenilgiler düsmüs payima,
kendime acir hale gelmisim,
acizligim yine doruklarda,
asktaki beceriksizligime yine yeniden merhaba....
Yalanlara tecrübeli bilirdim yüregimi,
oysa yalana aldanmisim bir kere daha,
yorulmus bir halde gerceklere yine yeniden merhaba,
hep bir ah'in gölgesinde kalmis demek ki umutlarim,
bundandir her hevesli sevincin hüsranla sonuclanmasi,
bundanmis meger acimasizca yillarimin avuclarimdan kayip gitmesi,
bir ah sebep olmus yüzümdeki gülümsemeyi yitirmeme,
ne cok acik varmis meger muhasebemde,
bos umutlarla avutup yüregimi ne cok tas koymusum mutluluga gidebilecek yollarima,
ne cok keske,
ne cok pismanlik biriktirmisim ceplerimde,
yine aciklamasiz yanginlarda bedenim,
yine soluksuz,
yine yalniz kalmisim,
yine yeniden bitmek bilmeyen acizligime merhaba.....
 
Back