Yine Yeniden Bitmek Bilmeyen Acizligime Merhaba!
Ellerim yine buz gibi soguk,
isitacak ellerin artik cok uzak bana,
yalnizligima yine yeniden merhaba,
kaldim yine kendimle basbasa,
yarali bereli kalbimle bir basima,
hayaller terk eyledi gözyaslarim arkadas oldu bana,
cözümsüz bir imkansizlikmis sevdalandigim,
son umudum dedigim yabanciymis su hayatima,
tekrardan hasretler kucak acmis bana,
hep mutluluga uzak yenilgiler düsmüs payima,
kendime acir hale gelmisim,
acizligim yine doruklarda,
asktaki beceriksizligime yine yeniden merhaba....
Yalanlara tecrübeli bilirdim yüregimi,
oysa yalana aldanmisim bir kere daha,
yorulmus bir halde gerceklere yine yeniden merhaba,
hep bir ah'in gölgesinde kalmis demek ki umutlarim,
bundandir her hevesli sevincin hüsranla sonuclanmasi,
bundanmis meger acimasizca yillarimin avuclarimdan kayip gitmesi,
bir ah sebep olmus yüzümdeki gülümsemeyi yitirmeme,
ne cok acik varmis meger muhasebemde,
bos umutlarla avutup yüregimi ne cok tas koymusum mutluluga gidebilecek yollarima,
ne cok keske,
ne cok pismanlik biriktirmisim ceplerimde,
yine aciklamasiz yanginlarda bedenim,
yine soluksuz,
yine yalniz kalmisim,
yine yeniden bitmek bilmeyen acizligime merhaba.....