icimdeki_sen / Kendi Şiirleri

Sabaha giden yolunda gecenin,
en kuytuya saklanmis korkularla yüzlesiyorum,
ah ediyorum,
isyan edip en cocuk yürekli halimle dua ediyorum,
ihtimallerdeki mutluluga siginiyorum,
hep bir seylerin eksikligini yüklenip,
geceyi gündüz ediyorum,
kiziyorum, efkarlaniyorum,
kirintilari topluyup yola devam ediyorum her sabah,
hüzünlere alismis, sevinceleri es gecmis buluyorum kendimi,
icime dokunsam bosluga denk gelirim diye korkuyorum,
sonra ne cok korkum var diye hirpaliyorum kendimi,
hic degismez bu siyan mevsimi,
ben yine baska bir parcami sartip solduruyorum diye dövünürken,
umut kapisi aydinlanir günesin dogmasiyla,
icim isinir, bütün buzlar cözülür ben kendime kavusurum,
sevdaliydim icimdeki okücük kiza daha dememisken ruha yabanci madde,
hatirlarim kendimi,
ben en iyi dostuydum oysa icimdeki umut renigine sevdali kizin, tek sirdasi,
iste bunlar gelir aklima ruhum tazelenir,
gözlerimde yine o frakli isilti,
aydinlaritim gecemi, icimdeki karanligimi,
bastiririm bütün isyanci baskaldirislari,
bir bakarim büyürüm sigmam,
tasarim o yürege yada ne bileyim,
o sihir gelir bulur beni iste….
 
Yoklugun hergün biraz daha hissettirirken acimasizca kendini,
ben hangi bahaneyle avutucam yüregimi peki,
hangi gün biter bu amansiz sevgi,
hangi hayal alir boslugunun yerini,
söyle be zalim sen nasil bitirdin yasama sevincimi….
Ben yasadim sevda yoksullugunu,
ah’lar cekip yüregim karalar bagladi,
hangi duvarlara vursam kafami,
nasil dindirsem bu acilari,
kime, neye tutunup kalksam ayaga,
hangi yalanla celsem aklimi,
nasil kovsamda terk etsen benligimi,
ben düsünürken araliksiz seni,
sen hic hatirlamaz misin bnei,
yeter yani kisaca defol be sevgili….
Ben yasadim gündüzü gece gibi,
sustum, kactim kalabaliklardan,
yalnizliga mahkum ettim kendimi,
geldi gecti en güzel günler ben dur diyemedim ki,
hangi sebep hafifletir bu yüregin agrisini peki,
hangi mutluluk verir bana heba olmus günleri,
ben istedim bu agir bedeli ödemeyi,
rahat olsun icin ödüyorum vebali gibi….
 
Gözümden düstü sana dair ne varsa,
ben yoklugunu aklima getrimekten bile korkarken,
sen sevgimize coktan insafini kaybetmissin,
ben aglamam artik derken,
sen aglatmak icin sürmüssün diline en yaraliyici sözleri,
ben karartip gözümü kendimi bile unutmusken,
sen coktan silmissin beni benliginden,
paylasilmamis, yasanmamis bir dakika bile,
öylesine vazgecmissin gecmisten ve geleceginden,
kader demissin bu basit kacisina,
arkanda biraktiklarin gelmemis bes karis havda olan aklina,
oyun sanmissin demek sen hayati,
beni, askimida oyuncak,
cocukmussun aslinda hic büyümemissin meger,
cocuk umursamazliginla atese vermissin meger sol yanimi,
simdi bu yasadiklarimi kabullenecek güc yok bende,
yüregimi sogutacak tek bir avuntum bile yok,
aglayan, isyan eden bir yüregim var,
unutulmak icin yasanmis günler var sadece elimde,
keskeli cümlelere basvuruyorum yine,
pismanligin en karanlik tarafiyla yüzlesiyorum,
el acip bir silgi istiyorum,
yasanmis ne kadar günah varsa seninle ve senin adina sileyim istiyorum,
tek hamleyle her kelimesini virgülüne kadar,
biliyorum yok su hayatin bir silgisi,
sen silmek istedikce dahada büyüyor yanlisin ve
bundan güc buluyor yüregni atese veren,
pismanliginin bas mimari,
gücsüzlügünden güc bulup acizce hala yasiyor hatta yasadigini saniyor….
 
Canim, gercekten cok begendim siirlerini, bende yeni ayrildim sevdigimden cogu sanki benim icin yazilmis gibi.. Paylasimin icin cok tskler.
Devamini bekliyorum:)
 
Hicbir sözüm kalmadi,
anlatacak bir hikayem bile yok,
boslugun icinde ne kadar bos olunabilir onu ögreniyorum…
Hic birgün bile adam akilli yasanmadi,
anlatacak bir anim bile yok,
sacmaligin icinde ne kadar sacmaliga denk gelinebilir onu ögreniyorum…
Hicbir hayalim kalmadi,
anlatacak bir ask yanginim bile yok,
gözyaslari icinde kac defa bogunabilinir onu ögreniyorum…
Hicbir korunagim kalmadi,
anlatacak bir kahramanligim bile yok,
korkular icinde daha ne kadar korunaksiz ayakta kalinabilir onu ögreniyorum…
Hicbir gercegim kalmadi,
anlatacak bir dogrum bile yok,
yalancilarin icinde ne kadar gercek olunabilir onu ögreniyorum…
Hicbir inancim kalmadi,
anlatacak bir umudum bile yok,
niteliksizlesirken hayatim daha ne kadar sabredebilinir onu ögreniyorum…
Hicbir an hayalimi yanstimadi,
anlatacak bir yasanmislik bile yok,
hüsranlarin icinde daha ne kadar mutluluk aranabilinir onu ögreniyorum…
Bütün bu olumsuzluklara, hayal kirikliklarina,
hayatin atigi bütün mutsuzluk celmelerine ragmen vazgecmiyorum ögrenmekten…
Nefes aldikca hergün yeni bir acimasiz gercek,
yasadikca daha ne kadar cok ögrenebilinir onu ögreniyorum….
 
Zalim bir kararin ertesinde,
yüregi bastan deli bir sevdayla
yüreklendirmekle mesgulüm…
Bütün acilarin hüznünde en yaralayan sözlerin arkasindan
susmakla mesgulüm…
Yalvaran haykirislarla sende filizlenmis umutlarin
duasini beynime kazimakla mesgulüm…
Duymarak bütün ikazlari,
görmemezcesine yüzlerdeki feryadin yansimasini
arkami dönüp gitmekle mesgulüm…
Yasamaliyken yarinlarin hakkini vererek,
gülmeliyken dolu dolu kahkahalarla,
ben kendimi gözyaslarina mahkum edip,
hayata küsmekle mesgulüm…
En güzel düslere hep siluetini yerlestirip,
adinla baslayip adinla biten cümlereleri dilime yar edip,
vuslat gününe kadar her anima hasretini ekmekle mesgulüm…
Gercekler yalanin gölgesinde kaybolmusken,
verdigin sözlerin biri bile yüregime degmemisken,
ben ördügüm bütün duvarlari yikip,
askin mekanini terk etmekle mesgulüm…
Cözülmemisken daha bu imkansizliign sirri,
sermemisken elimdeki, avucumdaki cesareti,
yüregin diliyle yasamadan, hissetmeden,
bitmeye yüz tutmus bir aska hayat öpücügü vermekle mesgulüm….
 
Gözün görmedigini yürek anlayinca,
sözün anlatamadigini bakislar bagirinca,
bir haykiris bile anlamsiz kalinca,
hep aynidir son,
iki kelime ve tek hamleyle; hoscakal…
Ask, yüregin ferdayina dönüstügünde,
yüz cemalini gördügünde icin gülmediginde,
icinde öfken patlamaya hazir bomba kadar büyüdügünde,
hep aynidir huzurun yolu,
iki kelime ve tek hamleyle; hoscakal…
Körelmisse sevilenin vicdani,
dayanmaya kalmamissa takati,
göz yumuyor, sessizce sineye cekiyorsa sendeki vasiyeti,
hep aynidir sevdanin can cekisi,
iki kelime ve tek hamleyle; hoscakal…
Ama ile baslayan cümleler cogaliyorsa,
yoruldugunu ikazlarla yüregin hissediyorsa,
soru isaretleri havada,
bin bir sevdali umutla kurulan hayaller gözünde kaliyorsa,
hep aynidir sessiz cigliklarin yankisi,
iki kelime ve tek hamleyle; hoscakal…
Varligini hissetigin günler yoklugunun sogukluguna birakinca,
dualarin gerceklerin güzelligine ulasamayinca,
sevdigin askin essizligini yetim birakinca,
hep aynidir iki yüregin tek bedenden yalnizliga süreklenisi,
iki kelime ve tek hamleyle; hoscakal…
Böyle bir yangidir iste ayriligin yolu, rotasi,
budur bir terk edilisin siniri olmayan haritasi…
 
Zalim bir kararin ertesinde,
yüregi bastan deli bir sevdayla
yüreklendirmekle mesgulüm…
Bütün acilarin hüznünde en yaralayan sözlerin arkasindan
susmakla mesgulüm…
Yalvaran haykirislarla sende filizlenmis umutlarin
duasini beynime kazimakla mesgulüm…
Duymarak bütün ikazlari,
görmemezcesine yüzlerdeki feryadin yansimasini
arkami dönüp gitmekle mesgulüm…
Yasamaliyken yarinlarin hakkini vererek,
gülmeliyken dolu dolu kahkahalarla,
ben kendimi gözyaslarina mahkum edip,
hayata küsmekle mesgulüm…
En güzel düslere hep siluetini yerlestirip,
adinla baslayip adinla biten cümlereleri dilime yar edip,
vuslat gününe kadar her anima hasretini ekmekle mesgulüm…
Gercekler yalanin gölgesinde kaybolmusken,
verdigin sözlerin biri bile yüregime degmemisken,
ben ördügüm bütün duvarlari yikip,
askin mekanini terk etmekle mesgulüm…
Cözülmemisken daha bu imkansizliign sirri,
sermemisken elimdeki, avucumdaki cesareti,
yüregin diliyle yasamadan, hissetmeden,
bitmeye yüz tutmus bir aska hayat öpücügü vermekle mesgulüm….


korka korka geldim çok istememe rağmen...

korkumla yüzleştim ve ben ağlıyorum....
 
Gördüklerim yetti kör olmama,
bir daha acmak istemiyorum gözlerimi,
duyduklarim sagir etti kulaklarimi,
bir daha sesinin tinisini bile duymak istemiyorum,
verdiklerin soguttu beni yarinlardan,
bir diger güne uyanmak istemiyorum,
hayallerim hep kirikliklarla muhattap,
yeni bir hayali kaldirmaz artik yüregim,
olumsuzluklara biraktin yine yüregim,
bak iste kisacasi yasamaktan vazgeciyorum,
herseyin anlamsiz, günesim bir daha dogmaz saniyorum,
vebali kimin boyununa peki su halimin,
hesabi kimden kesilecek bu yasananlarin,
yine mi havada kalacak bütün sonu isaretleri,
yine mi kacip siginiyorsun bahanelerin sahte gölgelerine,
yine mi hayallerim agir geldi yüregine….
Gidiyorum her zaman ki gibi,
sende kal demiyorsun ya zaten,
dünden daha hevesli ve her zamankisinden daha öylesine
kosuyorsundur sacmaligina,
biliyormusun iyiki kal demiyorsun,
ki kal desende kiyamam ki kendime,
daha o kadar karartmadimki gözlerimi mutsuzluga,
o kadarda yalan söylememki yarinlarima,
dünden alacakli yarinlara mutluluk borcluyken,
vazgecemem ki kendimden,
daha o kadar yitirmedimki benligimi,
sen bütün bunlari hakedecek kadar bile kalmamisken icimde,
ben sana hediye edememki su gencligimi,
yani kisaca,
benim gercegim degil en büyük yalanimsin artik be sevgili….
 
Hüsran mevsimim oldu yine bu bahar,
herseyi tükettin yoklugunla,
ne bir aciklama,
nede bir selamin durduramaz beneki depremi,
yine hersey yerlebir icimde,
yine allak bullak,
geceden dahada kara,
yine susmak en en büyük silahim,
bekide sigindigim acizligim,
ne önemi varki artik bunlarin,
ne önemi varki icimde actigin yaralarin,
susmak varken ne diye dillendireyim öfkemi,
ne diye acayim agzimi vefasizligina,
neyi degistirirki serzenisim bundan sonra,
hicbir sey kalmadi geriye kabullenmekten baska….
Sen mis’larla kandirmissin beni,
bense hesabini yapmadan,
yarini tartmadan,
hic gölgeletmeden sevmisim seni,
yarinlari, hayalleri,
sahici olan ne varsa teget gecmisim herseyi,
ben hep sevdanin gözü karaligiyla geldim sana,
sense hep ama’larla, celiski ve ucuk yalanlara….
Sustur hadi bu serzenisi,
hadi durdur bu depremi cesaretin varsa,
hadi teget gerciyorum yine kendimi,
gel kandir hayallerin sinirini zorlayan yalanlarla,
hic durma gel allak bullak et aklimi,
gel cirkinlestir biraz daha icimdeki seni,
gel, daha fazla bekleme, bekletme,
gel söküp al icimdeki bir damla kalan beni,
gel yine ters düz et gündümüzü gecemi….
 
merhaba tatlım..bu şiirleri senmi yazıyorsun gerçekten..tek kelimeyle mükemmel..bana çok acı çektiren,hayatımı kabusa çeviren birine gönderdim şiirlerinden birinin bir bölümünü...mükemmeldi ve aynen yazmak istediğim şeylerdi..

Gidiyorum ... evet bu sefer ben gidiyorum,Sende kal demiyorsun ya zaten...
Dünden daha hevesli ve her zamankisinden daha öylesine,koşuyorsundur saçmalığına,
Biliyormusun iyiki kal demiyorsun,ki kal desende kıyamam ki kendime,
Daha o kadar karartmadımki gözlerimi mutsuzluğa,O kadarda yalan söylememki yarınlarıma,
Dünden alacakli yarinlara mutluluk borcluyken,Vazgecemem ki kendimden,
Daha o kadar yitirmedimki benligimi,
Sen bütün bunlari hakedecek kadar bile kalmamisken icimde,
Ven sana hediye edememki su gençliğimi,
Yani kisaca,
"Benim gercegim degil en büyük yalanimsin artik "



ELLERİNE...YÜREĞİNE SAĞLIK!!!


Allah hiç kimseye yaşanmaz kalp acısı vermesin...!
 
merhaba tatlım..bu şiirleri senmi yazıyorsun gerçekten..tek kelimeyle mükemmel..bana çok acı çektiren,hayatımı kabusa çeviren birine gönderdim şiirlerinden birinin bir bölümünü...mükemmeldi ve aynen yazmak istediğim şeylerdi..

Gidiyorum ... evet bu sefer ben gidiyorum,Sende kal demiyorsun ya zaten...
Dünden daha hevesli ve her zamankisinden daha öylesine,koşuyorsundur saçmalığına,
Biliyormusun iyiki kal demiyorsun,ki kal desende kıyamam ki kendime,
Daha o kadar karartmadımki gözlerimi mutsuzluğa,O kadarda yalan söylememki yarınlarıma,
Dünden alacakli yarinlara mutluluk borcluyken,Vazgecemem ki kendimden,
Daha o kadar yitirmedimki benligimi,
Sen bütün bunlari hakedecek kadar bile kalmamisken icimde,
Ven sana hediye edememki su gençliğimi,
Yani kisaca,
"Benim gercegim degil en büyük yalanimsin artik "



ELLERİNE...YÜREĞİNE SAĞLIK!!!


Allah hiç kimseye yaşanmaz kalp acısı vermesin...!


evet canim hepsini gercekten yasadim ve ben yazdim...
her satirinda ben ve yasadiklarim var...
begenmen ve kendinden birseyler bulman cok mutlu etti beni...
dedigin gibi allah hic kimseye yasanmaz kalp acisi vermesin....
 
bu kadar temiz bir yürekten,

bu kadar güzel sözcükler dökülmesi çok çok doğal,

mutluluklarla dolu kelimeleri hem yaşaman hem yazman dileğiyle,

benim biricik kardeşim...
 
bu kadar temiz bir yürekten,

bu kadar güzel sözcükler dökülmesi çok çok doğal,

mutluluklarla dolu kelimeleri hem yaşaman hem yazman dileğiyle,

benim biricik kardeşim...

sagol canim ablam benim...
iste yüregimden gecenleri sözcüklere dökmeye calisiyorum sadece...


kalp acısı çok zor.. ama bu şekil yazıya dökmen harika.. yüreğine sağlık canımm.. a.s.

tesekkür ederim canim... evet kalp acisi cok zor ama iste böyle siiler yazidiyor tek iyi tarafi bu heralde...

Yazan yüregine saglik... a.s.

tesekkür ederim...
 
Yarinlarimda Olma

Gömdüm gitti kalan kirintilarida,
üzerini hayal kiriklarimla örttüm,
bir iki gözyasi esliginde gömüyorum dört yilimi,
ufak bir sizi var yüregimde,
heba olmus günleri hatirladikca sizim sizim sizlayan,
fakat kabullenmenin verdigi huzur durduruyor yüregimi,
unutulanin yoklugunda atilan kahkahalarla geliyorum kendime,
herseyin geride kaldigini anladigim andan itibaren,
gecelerim daha aydinlik, aldigim nefes daha ferah,
yasamadigim günler olarak sayiyorum senli günleri,
vazgeciyorum yine yasamak icin dualara sigindigim yasanmamisliklardan,
yine yüregimde elveda etmeye hazirlik,
bosuna gecmis yillarin pismanligi ve hep aci cikan muhasebem,
kolay sandiklarim ne zor imis meger,
ne kadar hafife almisim oysa koca koca gercekleri,
simdi geriye kalan sadece bir sevda yanilgisi,
geriye kalan sadece yar’in adina adilmis yillarin,
agirligini yüklenmis ah’lar,
hicbir sey kalmadi geriye bende,
bütün sevgimi sende tükettim,
bütün sevincimi sende yitirdim,
ben mutluluk sirami sende savdim,
elimde, yüregimde senli ic yakan,
göz yasarten anilar kaldi sadece,
onlari hatirlayip tebessüm ediyorum,
her hatirladigim hatirayi bir daha hatirlamamak icin el aciyorum,
yarinlarimda olma diye yalvariyorum….
 
Back