Başınız sağ olsun. Allah sabır versin. Ölüm bazen kurtuluştur. Babanız da çektiği acılardan kurtulmuş. Ben babamı anı bir şekilde kaybetmiştim sizin en azından bir alışma kabullenme süreciniz olmuştur. Her şeye alışıyor insan. Acı yerini zamanla özleme bırakıyor. Hiç geçmiyor ama eskisi kadar da can yakmıyor. Allah yardımcınız olsun
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun babanızın. Emin olun babanız sizin için çok dua etmiştir hayır duası aldığınizi düşünüyorum. Yokluğuna hiçbir zaman alisamayacaksiniz ama acınız dinecek. Toparlanin bol dua edin.
Açınız daha çok taze dinecek kabuk bağlayacak zaman zaman sizarak kanauacak ama kapanmayacak acele etmeyin rabbim acıyı verdiği gibi Sabrinida verecek insallah
Ben de babamın beyin kanaması geçirdiği gün hastaneye kaldırılınca kırmızı bölgede çığlık çığlığa ağlamaya başlayınca bir sus ne bağırıyorsun demişti. Sesimi kesip içime ağladım. Özgürce acımı haykıramadım bile. Zaten saatler sonra da babam vefat etti. Ne diyim çocuklarından çeksin. İnsan değiller.
Amin.. Babam onun yüzünden gün yüzü göremedi adamın 6 aylık ömrü kaldığını bildiği halde onunla kavga etti aptal aptal konuşuyor diye cemkirdi adama. Hic bişey yapamadım koruyamadım Babami. Oda istemezdi böyle evladı olsun. Ev alıp evlendirip ondan kurtulmak için insaatlarda çalışıyordu sonra bu amansız hastalığa yakalandı. Hiç mutlu huzurlu olamadan ölüp gitti
Bende aniden kaybetsem belki daha kötü olurdum ama böylede 1 sene boyunca hergün öldüm gözümün önünde adeta eridi. Yok olusunu izledim.. aglamadığım bir gün olmadı.
Bana hastayken hepsi nasip oldu ama konuşma yetisini bile kaybetmesi gözlerinin dolması gözümün önünde erimesi acıdan inim inim inlemesi kan kusarak ölüme gitmesi kalbinin durması inan bunlar insanın ruh sağlığını öyle bi tahrip ediyor ki.. Okadar üzüldüm ki çektiği acılara onsuz ne yapacağım dan çok onun yaşadığı caresizlik beni bitirdi..Canım çok üzüldüm başın sağolsunbabanla ilgili açtığın önceki konunu okumuştum. Bu yeni konuyu görünce kahroldum. Babamın ölümü içime doğmuştu sende de mi öyle oldu diye düşündüm bi an
Abiniz şiddet egilimindeyse polise şikayet edin inanın hiçbir şeyden korkmayın siz ne kadar susarsaniz o sizin o kadar üstünüze gelme cesaretinde bulunur babaniza gelincede Allah sabırlar versin nasıl yasamanizi isterdiyse ona layık yaşam sürdürmeye bakın gönlünüzü rahat tutun
Beni hayatta koşulsuz seven tek insandı. Ölmeden bi hafta önce zar zor konuşuyordu sana laptop alayım işinde lazım olur diyordu. Yemek yedin mi ye diyodu. Onun sıcaklığını sevgisini bana kim verecek ondan kalan boşluğu nasıl dolduracağım
Bağırmadım ki sadece biraz yüksek sesle ağlamıştım. Sessizce degil..
Bütün ailenizi nasıl kaybettiniz? Kaza falan mı?
1999 depremi
Benzer durumumuz var biraz bana da dedem baktı büyüttü babam yoktu dedem babam olmuştu onun kucağında açtım gözümü o beni büyüttü ama ben 16 yaşındayken felç oldu bir sene acı çekişini vücudunun çürüdüğünü bile gördüm. Ve beni tek koşulsuz seven elimi hiç bırakmayan tek insandı hala aklıma geldikçe ağlar içim dağlanır. Maalesef unutamayız bu özel ve güzel insanları sadece kafanı dağıtabilirsin kendini geliştir işe gir üniversite oku falan biraz iyi geliyor kafan başla şeylere odaklanıyor yeni arkadaşlar edin iyi geliyor gez çık dışarı hava al.
Rabbim sabır versin. Cennetinde buluştursun sizleri. Şuan bunları hissetmen çok normal. Bir süre sonra silkelenip kalkman lazım, Rabbim yardımcın olsun
Allah rahmet eylesin başınız sağolsun. Bende babamı kanserden kaybettim. 16 sene oldu o acı hiç geçmiyor hiç unutulmuyor ama hayat bir şekilde devam ediyor.
