İçimde 5 yıldır yer edinmiş ve bir türlü silemediğim bu durumla ne yapmalıyım?

A

asyaaaa1798

2. üyelik sebebi ile profil pasif edilmiştir.
2. Üyelik !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
4 Mayıs 2017
3
0
1
27
Kızlar merhaba bu derdim için üye oldum her türlü yoruma açığım yeter ki bana yol gösterin ne olur Öncelikle kendimi tanıtalım 19 yaşındayım sınava hazırlanıyorum iyi bir puanda aldım şu anlık evdeyim ve hiç sevgilim olmadı çünkü tek.derdim sınavlar oldu. Lise 1 de yanımdaki çocuktan çok hoşlanmaya başlamıştım o zamanlar 14 yaşındaydım.Ne bileyim çok temiz saf güzel duygular besliyorum ona karşı oda aynı şekilde belli ediyordu bunları.İşte o yaşlarda ne kadar olabilirse aşk o kadar vardı ikimiz de de.Dersleri de ihmal.etmiyorduk hatta onun dayısı okul müdürümüzdü bazen soruları bile alabilme şansı oluyordu ve bir tek bana veriyordu iste komik güzel,safdı herşey derken bu benim en yakın arkadaşım hakkında hep ileri geri konuşuyordu bende çok agresif bir çocuktum o zamanlar ne yaptığımı bile bilmiyordum insan o yaşta daha ergendir.Bende sürekli o benim dostum yapma böyle şeyler falan diyordum hoş arkadaşımda ona aynısını yapıyordu onu hiç sevmezdi salaktım işte dostluk ağır bastı o anlarda.Arkadaşıma hiç kızmaz hep cocuga kızardım. Bir gün onun arkadaşım hakkında kurduğu kötü bir cümleyi arkadaşıma söyledim şu an hatırlamıyorum ne demişti.Dedim ki işte bu çocuğa güvenme seni hiç sevmiyor senin hakkında bunu dedi ama sakın bunu benim sana söylediğimi söyleme dedim.O da söz verdi söylemeyeceğim diye.Şu an ki aklım olsa asla ona soylemezdim.Bir gün bu ikisi tartışırken (artık lise 1 in son günlerini yaşıyoruz benim çocukla aram hala çok iyi) arkadaşım malum cümleyi ağzından kaçırdı tabi ben şok oldum dondum kaldim.Çocuk saniyesinde bana dönüp " yazıklar olsun sana anlattigimi ona mı anlattın"? falan deyip bağırmaya başladı.İlk inkar ettim baktım olmuyor evet dedim dedim başım dik bir şekilde "bundan sonra seninle asla konuşmayacağım asla her ne olursa olsun asla" dedi bende dedim ki "asıl ben seninle asla konuşmayacağım keyfin bilir."Saçma işte çocukluk.Meğer o zamanki aslalar bana pahalıya mal olacakmış.Derken yıllar geçti lise 2 olduk, lise 3 olduk,lise son olduk yıllar geçti ve benle o tek kelime bile etmedik.Hem aynı sınıfta hemde aynı servisteydik.Asla göz göze bile gelmemeye çalışırdık.Ben gururlu o gururlu neyin gururuysa artık.Bir gün lise.3 teyken hoca bunu bir sınavda yanıma oturttu ikimizden de terler akıyodu stresten o derece.Yemin ederim ki belki inanmazsınız bir allahın günü günaydın bile demedik ben onun icin o benim için ölüydü. Ama gelin görün ki içimde yer edinmişti keşke arkadaşıma demeseydim diyordum içten içe çok çok çok pişmandım ama bende çok inatçı olduğum için o günden sonra bir kez olsun onunla konuşma çabası bile sarfetmedim o da aynı sekilde.Zaten sonra hayata küser oldum o arkadaşımla da kavga ettik ayrıldık.Bazen bana dalıp dururdu dalmak derken bildiğiniz gözünü diker dakikalarca bana bakardı sevgilisi olduğu halde ki bu durum beni rahatsız ediyordu tuhaf bir biçimde bende ondan o anlarda nefret ederdim. (bu arada onun bizim kavgamızdan sonra bir çok sevgilisi oldu hiç biriyle ciddi takılmıyordu aynı sınıfta oldumuz için haberim vardı)lise yılları içinde arkadaşlarım bu neden sürekli sana bakıyor dediklerinde size öyle geliyor falan diyordum böyle böyle derken 2 yıldır da liseden mezun olduk ve şimdi ben 19 o ise 20 yaşında artık birer yetişkiniz ama ben onu hala unutamadım kızlar.Sürekli sevdim diyemem bazen aylar boyunca adı aklıma bile gelmazdi ama hep vardı içimde bir yerde.Şimdi çocukça gelebilirim ama çok olgunum yaşıma göre ,herşeye mantıkla yaklaşmaya çalışıyorum,ne bileyim çevremde hatırı sayılır biriyim herkes benden fikirler bile alır ama işte konu bu olunca cocuklasiyorum.Yarım kalmışlık hissi var içimde adı geçtiğinde,hatırladığım da herşey de üzülüyorum.Onun bana olan bakışlarında hem kin,hem nefret,hem de tarifi olmayan duygular var.Küçük bir şehirde yaşıyoruz zaten yılda 2-3 kez yolda falan karşılaşınca ikimizde başımızı çeviriyoruz sonra ise ağlamak istiyorum her gördüğümde canım yanıyor.Onun beni sevMEdiğinden adım gibi emin olmakla birlikte hala aklında olduğuma da adım gibi eminim.Eminim işte insanlar hisseder bazı şeyleri.Şimdi tüm olay bu şekilde kısa kesmeye çalıştım yine de çok uzun oldu kusuruma bakmayın ne olur detaylıca anlatmak istedim objektif yorumlar yapın diye.İşte şu an istersem ona bir sekilde ulaşabilirim ne bileyim en basidinden bir face açıp tabi ki adımı falan vermeden bir şeyler yapabilirim.Sizce bu defteri tamamen kapatsam mı ? Yoksa yavaş yavaş hayatına yeniden mı girmeye çalışsam.İnanın ne yazdığımı bile bilmiyorum.Sürekli beynimde.Ne olur yardım edin kızlar.Bir olay var onu da anlatayım bir ara bir ortak arkadaşımız benden bahsedince gülmüş arkadaş neye güldün deyince gülümseyerek hiç yok bir şey demiş ve düsünceliymis epey.
 
Kızlar konuyu silmek zorunda kaldım kusura bakmayın
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

N
Kurumsal hayat/Başladığım her işe maksimum 1 yıl dayanabiliyorum. Benim neyim var?
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
785
Vavelya09
V
Yeterli miyim, hata mı yapıyorum
Yorumlar
1
Görüntüleme
249
MissCherryBlossom
23 Yaş Çok Mu Geç? Lütfen Yardım Eder Misiniz
9 10 11
Yorumlar
201
Görüntüleme
5K
mermad-
I
5 yıllık sevgilim ve ailemle olan karmasik durumum.. sizce nasil ilerlemeliyim?
Yorumlar
19
Görüntüleme
1K
yumiyum00
Y
K
Resmi olarak tukendim
Yorumlar
12
Görüntüleme
826
Gocmenturna
G
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…