- 26 Kasım 2015
- 1.005
- 802
- 123
Dertlesebilcegim kimse yok bu konuda.Biraz uzun olabilir cunku icimdekileri anlatmak istiyorum.Asil sorun kendinimim.Cunku hic birseyim yok.Herkesin bir hayati hayat kosturmacasi var. Ne bir isim var ne yolunda giden bir evliligim oldu nede hayalini kurdugum hayati yasiyorum. Ben yeni tatlar denemeyi yeni yerler gormeyi yeni seyler kesfeyi seven bunlardan hoslanan biriyim. Bu arada bu dusuncelerime ragmen etrafimda genelde cok sevilirim pozitif bulunurum.Genelde cogu kisiylede anlasirim damarima basilmasi haric.Yani aslinda en ufak bisey bile benim keyfimi yerine getirebiliyor ama ben icimde bi yerlerde bir yoksunluk hissediyorum.derinden cok ama cok derinden uzgunum. Annemlerde kaliyorum bosanma sonrasi ve ne yaparsam yapayim bir is bulamiyorum.Arkadaslarimin cogu evli.Instagrama bile girmek bana aci veriyor. .Cunku hic birsey olmasa esiyle arkadaslariyla denize tatile gidenler kalabalik doyum gunu etkinlikleri esiyle vakit gecirenlerin forograflari.Ben bekarken dedimki esim olsun bi sahile ikili bu sandalyelerden koyalim aksam oturalim kumsalda denize girelim el ele dolasalim onun ailesine gidelim benim aileme gidelim.Kalabalik bir aile olarak piknikler yapalim.Benim icimde bu hep ukte oldu. Cunku benim ailem piknik ya da gezmeyi pek sevmiyor. Zaten tatilede cikmazlar.Arada farkli ilde olan ablami zoyaret eder yazlik olan yerde biraz gezeeler eskiden daha aktiflerdi ama bizim taraf kalabalik hir aile degil. Ayni ilde oldugum ablamda zaten ise gidip geliyor hafta sonu bi gunde bizde geciriyor. Arkadaslarimin cogu esiyle olan yapiyor. Kizlarla da vakit geciriyoruz ama programlar genelde zaten onlarin ailesiyle planlari oldugu icin aksiyor.Bir arkadasim mesela kardesleri ve esiyle planlar yapiyor denize flan gitmek icin.Esiyle kahvaltiya gidenler kiz kiza kahvaltiya gidenler.Bakin diyebilirsiniz ki bu ne kiskanclik. kiskanclik.Etrafima da sirf bu yuzden paylasamiyorum aslinda. Cunku anlatsamda anlamazlar. Cevremi degistirme ya da farkli arkadaslar edinme imkanim yok. Arkadaslarim bana da vakit ayiriyor ama aslinda benim eksik oldugum yon esimden de bisey gormemem hayal ettigimi bulamamam ailemden de uyum saglanmamasi da oluyor. Herkesin bir hayati var ve ben kimseyi suclayamam.Ama biliyorumki sanki benim bir hayatim yok gibi.Inanin cabaliyorum.Is icin olsun sosyallesmek icin olsun.Bi kursa yazil diyenler olucaktir burda guzel bir kurs yok. Mesela aktivite sevdigim icin bi kiz arkadasimla plan yaptim yagmur yagdi nisanlisi geldi iptal oldu belki bu buhrandan cikarim demistim. Neye tutunsam bilmiyorum.Ailemde beni cok rahat oyle surayya gideyim buraya gideyim suraya seyahat edeyim tarzi seyleri kabul etmezler.Isime tutunayim diyorum universite mezunuyum is yok part time basvuru yaptigim bari dedim alacagim 800 900 du belki adam bile dengesiz cikti yuzume iki kez ben konusurken telwfonu kapatti ve geri donus yapmadigi icin basvurmadim. Cv mi brosur olarak kullaniyorum resmen her yere dagitiriyorum. Sanirim ben bu kadar yoksunken baskalarinin denizlere gitmesi eglenmesi tatillere gitmesi dogum gunu stoeyleri atmalari esiyle boy boy mutluluk pozlari el ele atilan fotograflar derken icim bunaldi bi ara instaya bile bilerek girmiyordum.Psikolojik yardim alin diyenlerede simdiden param yok maalesef.Kimse mutsuz olsunda istemem ayrica. Ama ben cidden cok mutsuzum. Hayal kirikligi desen var ardimda zorla biraktigim seyler su ana bakayim gelecek korkutuyo diyorum su anda da biseye tutunamiyorum. Size cok anlamsiz gelebilir belki bu derdim ama benim icimde ukteler beni cok mutsuz ediyor.Sadece paylasmak derdimi anlatmak istedim. Kimseye de paylasip keyfini bozmak istemiyorum cunku herkesin derdi olsada yaninda esi ya da git gel yapabilcegi teyzeleri akrabalari kuzenleri var benim onlarda yok. Bi annem bi babam iki tanede ablam var. Benden daha kotu dertleri olanlarida biliyorum ama bu icimi sogutmuyor.Ukte durumu cok cok farkli etrafimdaki hersey bana ukte resmen.Isi olan biri esiyle guzel anlasan biri keyifle vakit gecirebilen esler ailesiyle kalabalik guzel etkinlikler yapanlar. ne bileyim bi cok sey bogazimda dugum oluyor ve gozlerim doluyor ama ben o an aglamiyorum kimseye gostermemek icin icimden agliyorum.Esime ben cok caba gosterdim bitmesin diye ama artik esimde yok hayatimda.
Kimseye kendimi ezik gostermemek icinde bu hislerimi anlatamiyorum.
Kimseye kendimi ezik gostermemek icinde bu hislerimi anlatamiyorum.
Son düzenleyen: Moderatör:
belki yalnız olmadığınızı bilmek iyi gelir 
Öncelikle illa ki bulunduğunuz ilde bir devlet hastanesi vs vardır ordan ücretsiz olarak psikolojik destek alabilirsiniz diye düşünüyorum.
nasil gecer ne yapmak gerekir bir cok tahminim var ama harekete gececek cesaretim yok. Bu yuzden yalniz degilsin demeye geldim 
