İçim daraliyor.çok sıkıldım.

Bursadan kocaleine evlendim ve inan kimsem yok cidden yok eşim sağ sola tek göndermez heryere birlikte gideriz U ni arkadaşlarımla evlenince iletiismimde kesildi eşim sayesinde 2 yaşında oğlum var deizm ne oluyoruz ya çünkü cidden pskolojik bozuldu u 4 duvar arasında dedim sen bu değilsin kendine gel hayatın oğlum ve eşin olmuş peki bubhaytin sen tam neresindensin die bakarkennben bitmişim bn benlikten çıkmışım so n ra kursa gittim ilk önce sonra spor salonuna yazıldım eşimde gördü halimi sıkı fiji dostlukların yok ama yinede mutluyum çünkü kendime ait bir hayatım var eşim beni çok bunalmıştı sende kendine vakit ayır derim
 
2 yaş bebeği nereye bırakıyorsun peki.burda kurslar vs.spor salonları almıyor.
 
Çok güzel fikirler.tesekkur ederim.biri 4 diğeri 1.5 yaşında çocuklarımkursa almıyorlar onları.esim vardiyalı çalışıyor.hep evde olduğum için bizim için yemek yemek alt değiştirmekte bı aktiviteye oyuna dönüyor.
 
Anne olan her kadının ortak sorunu değişen hayatla sosyalliğin kalmaması sanırım, herkes bizim gibi değil tabii. Çok arkadaşım var birbirlerinde toplanıyorlar.Çevre çok önemli benimde yok. Arkadaşlarımla farklı semtlerde oturuyoruz 3 vesait yapacağım da çocukla, zaten oğlumzor bir çocuktu, ağlamasının ne zaman nerede tutacağı belli olmaz, gidemezdim bende.

Komşuları tanımam, çoğu çalışıyor zaten bir tane komşumla samimiyeti ilerletmiştik baya bana da iyi gelmişti, o da acayip sosyal bir insandı akşam instagram da butikte gördüğü kazağı sabah 9 da kalkar üşenmez gidip alır. Genelde dışarıdaydı. Yakalamak zor oluyordu evde :)

Çalışmaya başlamak her anlamda tek iyi gelen şey oldu bana.
 
Bende çalışmak istiyorum.cocugu kime bıraktın.ben kıyamıyorum küçüğe ama oda bir 4 yaşına gelsin çalışacak gibi geliyor.esim istemesede.
 
Cocuklara ilginc oyunlar hazirlamakla ugrasirken zaten epey zaman geçer..
 
her yaşadığımız dönemin belli zorlukları var. Şuan içinde bulunduğum koşullardan dolayı çalışmaktan başka hiç birşey yapamıyorum. Evet o kadar çok bunaldım ki anlatamam. Kuaföre gidip kaşımı bile aldıramıyprum o kadar ama ilk önce kendinizi sevin ve herşeyin güzel olucağını, bu zamanların gidip daha farklı koşullarda olcağına inanmalısın. Bende mesela keşke çocuklarım olsa evimle ilgilensem diye dua ediyorum. Ama inanın ve güzel düşünün...
 
Çalışmak zorunda olupta sizin yerinizde olmak isteyen o kadar insan var ki
Hali hazırda evdesin çocuklarınla daha çok vakit geçirebilirsin tabiki her gün aynı işleri yapmak insanı rahatsız ediyor ama bunu değiştirmek senin elinde çocuklarla parka git ordada kendine arkadaşlıklar kurabilirsin bence
 
Cocuklar biraz buyuyunce ise baslayin en guzeli. Yoksa insan evde otur otur kafayi yer. Ben tek cocukla 24 saat evde otursam deliririm
 
Vazelin005 .!.:
İki çocukla nasıl yapacak bir şey bulamayıp, sikiliyorsunuz bravo valla. Zira benim iki çocukla kendime ayıracak vaktim bile olmuyor
Genişletmek için tıkla...
Bence arkadas ondan sikilmis . Bende 2 cocukla surekli ayni seyleri yapmaktan çocuk bakmaktan ev isi koca vs vs sıkılmış belli

ayni durumdayiz konu sahibi yanliz degilsiniz
 
Cocuklar okula baslayinca veliler olsun ogretmenler olsun bircok insanla tanisacaksiniz. Bu bir gecis sureci. Ilk once bunu bilin hep boyle gitmez. Bircok etkinlige katilabilirsiniz. Cocuklari alin avmye gidin boyama kitabi alin dönün. Kendinize film listesi hazirlayin kisisel gelisiminize katkiniz olsun. Bir gun kahvenizi disarda icin. Insanlar disari tek cikmak istemiyor ama bence en guzeli. Evde icmeyin hazirlanin yuruyus yapin kahve icin biraz da olsun iyi gelir. Hobi edinebilirsiniz. Hatta internetten satis yapabilirsiniz. Yani buyuk degisiklikleriniz yoksa adim adim degisiklik yapin
 
Yapacak onca şey varken psikolojik destek bana luzumsuz geliyor. İnsan kendini, kendine faydası dokunacak şeyler yaparken mutlu hisseder. Sizi ne mutlu ediyor? Kendinize hobi edinin, çocukları da katabilirsiniz belki. Ortak bir aktivite olur böylece
Mesela çocuklarla kütüphaneye gidin, başka çocuklar görürler/ beraber kitap okursunuz. Başka anneler görüp muhabbet etme şansınızda olur
 
su_ltan89 .!.:
Evet bende onu demek istiyorum zaten.kendime ayıracak vaktim yok.bu durum epeydir bunalıma sürükledi beni.sadece evde orayı burayı toplamakla yemek yapmakla geçiyor günlerim.konusmayi bile unuttum.sifir çevre.gurbet.vs.
Genişletmek için tıkla...


Bendede durumlar bu ara ayni. Iki cocugum çok küçük. Çözümü bende bulamadım. Bazen çalışma hayatımı özlüyorum ama cocuklarimi da kimseye emanet edemem. Bir süre böyle idare edeceğiz mecbur
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…