Şu an resmen çığlık atmak istiyorum. İçim öyle daraldı ki anlatamam kızlar... Dün akşam ilk defa oğlum babayı özledim dedi... Sanırım 2 ayı geçti en son gördüğünden bu yana belki daha fazladır , görmeyi geçtim zaten bir sene olacak boşanalı bir kez olsun telefon açmadı oğlu için... Bir kaç defa beni aradı çeşitli bahaneler ile ama o aramalarında da sormadı bile çocuğunu... Arayıp çağırmamı ister misin dedim. Hayır arama dedi... Arayıp kızmamı ister misin dedim. Hayır anne boş ver dedi... ( 4,5 yaşında henüz ) Tamam o zaman bak bayrama 15 gün kaldı , bayramda babaanneye götürürüm seni hem baba da orada olur , görürsün dedim... Tamam öyle yapalım dedi... Bu sabah ilk defa okula gitmek istemiyorum diye ağladı. Yarın hafta sonu zaten bak akşama da gezmeye gideceğiz , ağlama lütfen dedim... Bayram olsun istiyorum dedi
Sonra sessizce gözyaşlarını sildi ve okula gitti... Öğretmenini aradım durumdan bahsettim , gayet keyfi yerinde sıkıntı yok dedi konuşmak isterseniz telefona verebilirim dedi .. Öğretmene sıkıntı olmasın diye istemedim. Dayanamadım öğlen tatilinde ağzını yoklamak için babaanneyi aradım , havadan sudan konuştuk sonra hafta sonu alıp çocuğu gelsene zaten babası 15 gündür yok burada olmayacak özledik dedi... Zaten bayramda getireceğim babası da olur onu görür kalmak isterse bir gün kalabilir dedim ki oğlumun bensiz kalacağını pek düşünmüyorum. Babası da çok özlemiş zaten o da bayramı bekliyor dedi... Dayanamadım 1 sene oldu evden gideli bir kere telefon bile açmadı oğluna ne özlemesi dedim... Neyse kızlar ben şimdi ne yapayım ben bu şerefsizi arasam mı gel gör diye çocuğu yoksa bayrama kadar beklesem mi...