- Konu Sahibi aynulhayatt
- #1
arkadaşlar size başımdan geçenleri özetle anlatıyorum..içimde yangınları dertleri acabaları hepsini yazıyorum..okurken bana kızacaksınız yada benim açımdan düşününce hak vereceğiniz noktalarda olacak
öncelikle 2buçuk yıl süren ve kötü bi şekilde biten ilişkimden bahsedeyim.
ilişkimi 2bölümde inceleyebiliriz ilk bölüm yanyana aynı şehirde geçirdiğimiz 1yıl..güzeldi,birlikte bir çok şey paylaştık gezdik tozduk birbirimizi iyice tanıdık birbirimize bağlandık.lakin bağlanmamız biraz farklıydı o aşkla sevgiyle tutkuyla..bense sevgiyle.
aşık olamadım olmadı böyle onu gördüğümde içim bi tuhaf olmuyodu.ama onu seviyordum iyiki var diyordum.çocuğum gibi ilgileniyodum 'yemeğini yedinmi bitanem' işten çıktığında 'evine dikkatli git bitanem'hava soğuk olduğunda 'iyi giyin bitanem' ve daha birçok şey..o da benimle o şekilde..hatta daha fazlası.ama çok fevri bi yanı vardı kavga edince kendini kaybediyo bağırdıkça bağırıyordu bir kere ayrılma noktasına geldik ben ayrılalım dedim hayır öldürürüm kendimi dedi bırakmadı bende devam ettim ve düzeldik zamanla.neyse gel zaman git zaman yollarımız ayrıldı çünkü ben başka bi şehire okumaya gittim.ama çok uzak değil 4 saat yol.ve biz aynı şehirdeyken en az haftada 1 görüşüyorduk yollar bizi ayırmasın dedik ve birbirimize söz verdik her hafta sonu görüşelim dedik.bir hafta o gelecekti bir hafta ben gelecektim..olmadı ailesi karıştı göndermek istemediler.ben her 2 haftada bir en kötü ihtimalle 3 haftada bir geldim ama o gelemedi dönem başı bir kere gelebildi.canı sağolsun.ama keşke tek sorun bu olsaydı.benimki psikopata bağladı odanda otur çıkma hiç bi yere gitme okulda erkeklere meraba bile deme yurtta odana gelen arkadaşlarım hakkında niye geliyolar gitsinler samimi olma kimseyle şöyle böyle..beni kaybetmemek için hayatımda tek o olması için yapıyordu anlayış gösteriyordum ama bi yerden sonra boğulmaya başladım =( hiç konuşamıyorduk çünkü kavgaya çıkıyodu her kapı..örneğin çocukluk arkadaşım var onla telde konuşurdum kapatırdım bu beni arardı kimle konuşuyodun?çocukluk arkadaşımla..dediği laf'hangi şerf.. erkek hakkında konuştunuz'.. ondan soğumaya başladım.ayrıca telefon onun uzaktan kumandası olmuştu dakika başı arayıp beni kontrol ediyordu.telefonun zil sesinden soğuduydum artık.
göründüğü üzere onun bana güveni yoktu ve elinden kayıp gideceğimden okadar korkuyordu ki..lakin ben ona çok güveniyordum gözüm hiç arkada kalmıyodu.en ufak hatasını bile görmüyordum.ve beni deli gibi seviyordu bundan emindim.
ama benim o çok güvendiğim insan da hatalar yapıyomuş bana karşı.bunu gördüm.çok büyük değil; ama küçük sinek mide bulandırır.ne yaptı derseniz.bana erkek yaşıtın akrabalrınla konuşma diyordu.baaşta bunda ne var felan dedim baktım bu konuda kararlı bende peki dedim sende kız akrabalarınla konuşma o zaman.tamam dedi meraba bile demiyorum zaten seninle başladığımızdan beri dedi.aylar sonra öğrendim ki yaşıtı bi akrabasıyla sürekli görüşüyorlarmış mesajlaşıyolarmış felan.kız benim varlığımdan haberdar.belli ki arkadaşça ama zoruma gitti..bide benden gizi gizli komşusunun kızıyla ders çalışıyolarmış..ben yapsam ne derdi acaba..
neyse devam ettik genede..ama yürek iyice soğudu.bide anneme anlattım annem de olmaz dedi ondan uzak dur dedi sebebi onun açıktan lise okuyo benimde üni okuyo olmam artı onun abisiyle benim önceden beri kavgalı olmam.annem içime sinmiyo o çocuk seni üzer bitir dedi.bitiremedim..devam ettik.face bana yasaktı.ama açtım sadece kız arkadaşlarım vardı.erkekler ekliyordu kabul etmiyordum.bi gün ortak arkadaşımız olan biri ekledi.kabul etmedim mesaj attı cevap yazmadım ısrarla mesaj attı en sonunda kabul ettim
aynı okuldayız ama ben onu hiç görmedim o da ben görmemiş fotoğraflarına baktım gerçekten her kızın aşık olabileceği biri.deniz yıldızında mert vardı bilirsiniz.ben onu çok beğeniyodum bu çocukta aynı o.ama benim bi sevgilim vardı bunu unutmadım..hatam onu kabul etmemdi çok büyük hataydı keşke yapmasaydım yada kader bu şekilde olmasını istedi belki ilerde iyiki yaptım diyebilcem (ki sanmıyorum)mert e benzediği için mert diyerek anlatayım bu kısmı
mertle konuşmaya başladık tanışmaya başladık ama aramızda yanlış hiç bi durum olmadan..sohbet çok sardı onunla.yanlış birşey olmasın diye ona sevgilim olduğunu söyledim.konuştukça konuştuk alışkanlık yapmaya başladık.hiç buluşmadık sadece face den konuşuyorduk çünkü yaz tatilindedik.numaramı istedi vermedim.o zaman gizliden çağrı at ben o zamanlar nete geleyim diyodu çağrı atıyodm hemen geliyodu gece yarılarına kadar sohbet ediyorduk.gel zaman git zaman sevgilimi kıskanmaya başladı.nerdeydin nette bekledim diyordu onunlaydım deyince oo mutlumuydun bari felan deyip beni tersliyodu.yüz vermedim böyle demeye hakkı olmadığını vurguluyordum.gel zaman git zaman okullar açıldı bizimde mertle samimiyetimiz oldu arkadaşça da olsa.buluştuk.ikimizde aşık olduk.ama sevgili değil..çünkü olamazdık olmamalıydı.hemen hemen hergün buluşmaya başladık ama çok değil çünkü uzaktan kumandam vardı dedim ya.mert bana öğütlerde bulundu..senin hayatın ben karışamam ama bu çocuk sana göre değil mutlu olamazsınız bak annende istememiş kaçacakmısın ona..bu şeklde uyarılarda bulunuyodu.sonra daha açık konuşmaya başladı.benimle olmayacaksan bile ayrılmanı isterim dedi onunla mutlu olmak nasip olmadı ama onun hayatından yanlış insanın çıkmasına yardımcı oldum diyecm dedi.yapamam dedim ona çok alıştım yapamam..bir gün mert hastaydı onun evine gittim ilaç felan içirdim sonra uyudu kaldı bende uzandım uyumak için değil öylesine uzandım ama uyumuş kalmışım =( benimki aramış duymamışım yurdumu aramış burda yok demişler öbür arayışında uyandım herşey için çok geçti..bana küfürler etti lanetler okudu.tehditler etti fotolarımızı evine göndrcem felan.sonra annemi aramış kızın erkeklerle kırıştırıyo demiş.ayrıldık..aradı yalvardı barışalım diye barışmadım..yıkıldı yıkıldı mahvoldu kıyamam =( bense mertle sevgili oldum ayrılık acısı çekiyorum bunu bile bile kabul etti mert hala sevgiliyiz..
gel gelelim vicdan azabından ölüyorum mert olmasa da hayat devam ederdi diyorum.onu bu kadar nasıl üzdüm diyorum..o bi yerlerde mutsuz bu yüzden çok kötüyüm ama aslen mertle mutluyum
..mert beni onun gibi sevemez bunu da biliyorum =( kimse beni onun sevgisi gibi sevemez bunu adım gibi biliyorum..hemen hemen hergün ağlıyorum çünkü her yerde her şeyde onu hatırlatacak birşey var
:
öncelikle 2buçuk yıl süren ve kötü bi şekilde biten ilişkimden bahsedeyim.
ilişkimi 2bölümde inceleyebiliriz ilk bölüm yanyana aynı şehirde geçirdiğimiz 1yıl..güzeldi,birlikte bir çok şey paylaştık gezdik tozduk birbirimizi iyice tanıdık birbirimize bağlandık.lakin bağlanmamız biraz farklıydı o aşkla sevgiyle tutkuyla..bense sevgiyle.
aşık olamadım olmadı böyle onu gördüğümde içim bi tuhaf olmuyodu.ama onu seviyordum iyiki var diyordum.çocuğum gibi ilgileniyodum 'yemeğini yedinmi bitanem' işten çıktığında 'evine dikkatli git bitanem'hava soğuk olduğunda 'iyi giyin bitanem' ve daha birçok şey..o da benimle o şekilde..hatta daha fazlası.ama çok fevri bi yanı vardı kavga edince kendini kaybediyo bağırdıkça bağırıyordu bir kere ayrılma noktasına geldik ben ayrılalım dedim hayır öldürürüm kendimi dedi bırakmadı bende devam ettim ve düzeldik zamanla.neyse gel zaman git zaman yollarımız ayrıldı çünkü ben başka bi şehire okumaya gittim.ama çok uzak değil 4 saat yol.ve biz aynı şehirdeyken en az haftada 1 görüşüyorduk yollar bizi ayırmasın dedik ve birbirimize söz verdik her hafta sonu görüşelim dedik.bir hafta o gelecekti bir hafta ben gelecektim..olmadı ailesi karıştı göndermek istemediler.ben her 2 haftada bir en kötü ihtimalle 3 haftada bir geldim ama o gelemedi dönem başı bir kere gelebildi.canı sağolsun.ama keşke tek sorun bu olsaydı.benimki psikopata bağladı odanda otur çıkma hiç bi yere gitme okulda erkeklere meraba bile deme yurtta odana gelen arkadaşlarım hakkında niye geliyolar gitsinler samimi olma kimseyle şöyle böyle..beni kaybetmemek için hayatımda tek o olması için yapıyordu anlayış gösteriyordum ama bi yerden sonra boğulmaya başladım =( hiç konuşamıyorduk çünkü kavgaya çıkıyodu her kapı..örneğin çocukluk arkadaşım var onla telde konuşurdum kapatırdım bu beni arardı kimle konuşuyodun?çocukluk arkadaşımla..dediği laf'hangi şerf.. erkek hakkında konuştunuz'.. ondan soğumaya başladım.ayrıca telefon onun uzaktan kumandası olmuştu dakika başı arayıp beni kontrol ediyordu.telefonun zil sesinden soğuduydum artık.
göründüğü üzere onun bana güveni yoktu ve elinden kayıp gideceğimden okadar korkuyordu ki..lakin ben ona çok güveniyordum gözüm hiç arkada kalmıyodu.en ufak hatasını bile görmüyordum.ve beni deli gibi seviyordu bundan emindim.
ama benim o çok güvendiğim insan da hatalar yapıyomuş bana karşı.bunu gördüm.çok büyük değil; ama küçük sinek mide bulandırır.ne yaptı derseniz.bana erkek yaşıtın akrabalrınla konuşma diyordu.baaşta bunda ne var felan dedim baktım bu konuda kararlı bende peki dedim sende kız akrabalarınla konuşma o zaman.tamam dedi meraba bile demiyorum zaten seninle başladığımızdan beri dedi.aylar sonra öğrendim ki yaşıtı bi akrabasıyla sürekli görüşüyorlarmış mesajlaşıyolarmış felan.kız benim varlığımdan haberdar.belli ki arkadaşça ama zoruma gitti..bide benden gizi gizli komşusunun kızıyla ders çalışıyolarmış..ben yapsam ne derdi acaba..
neyse devam ettik genede..ama yürek iyice soğudu.bide anneme anlattım annem de olmaz dedi ondan uzak dur dedi sebebi onun açıktan lise okuyo benimde üni okuyo olmam artı onun abisiyle benim önceden beri kavgalı olmam.annem içime sinmiyo o çocuk seni üzer bitir dedi.bitiremedim..devam ettik.face bana yasaktı.ama açtım sadece kız arkadaşlarım vardı.erkekler ekliyordu kabul etmiyordum.bi gün ortak arkadaşımız olan biri ekledi.kabul etmedim mesaj attı cevap yazmadım ısrarla mesaj attı en sonunda kabul ettim
aynı okuldayız ama ben onu hiç görmedim o da ben görmemiş fotoğraflarına baktım gerçekten her kızın aşık olabileceği biri.deniz yıldızında mert vardı bilirsiniz.ben onu çok beğeniyodum bu çocukta aynı o.ama benim bi sevgilim vardı bunu unutmadım..hatam onu kabul etmemdi çok büyük hataydı keşke yapmasaydım yada kader bu şekilde olmasını istedi belki ilerde iyiki yaptım diyebilcem (ki sanmıyorum)mert e benzediği için mert diyerek anlatayım bu kısmı
mertle konuşmaya başladık tanışmaya başladık ama aramızda yanlış hiç bi durum olmadan..sohbet çok sardı onunla.yanlış birşey olmasın diye ona sevgilim olduğunu söyledim.konuştukça konuştuk alışkanlık yapmaya başladık.hiç buluşmadık sadece face den konuşuyorduk çünkü yaz tatilindedik.numaramı istedi vermedim.o zaman gizliden çağrı at ben o zamanlar nete geleyim diyodu çağrı atıyodm hemen geliyodu gece yarılarına kadar sohbet ediyorduk.gel zaman git zaman sevgilimi kıskanmaya başladı.nerdeydin nette bekledim diyordu onunlaydım deyince oo mutlumuydun bari felan deyip beni tersliyodu.yüz vermedim böyle demeye hakkı olmadığını vurguluyordum.gel zaman git zaman okullar açıldı bizimde mertle samimiyetimiz oldu arkadaşça da olsa.buluştuk.ikimizde aşık olduk.ama sevgili değil..çünkü olamazdık olmamalıydı.hemen hemen hergün buluşmaya başladık ama çok değil çünkü uzaktan kumandam vardı dedim ya.mert bana öğütlerde bulundu..senin hayatın ben karışamam ama bu çocuk sana göre değil mutlu olamazsınız bak annende istememiş kaçacakmısın ona..bu şeklde uyarılarda bulunuyodu.sonra daha açık konuşmaya başladı.benimle olmayacaksan bile ayrılmanı isterim dedi onunla mutlu olmak nasip olmadı ama onun hayatından yanlış insanın çıkmasına yardımcı oldum diyecm dedi.yapamam dedim ona çok alıştım yapamam..bir gün mert hastaydı onun evine gittim ilaç felan içirdim sonra uyudu kaldı bende uzandım uyumak için değil öylesine uzandım ama uyumuş kalmışım =( benimki aramış duymamışım yurdumu aramış burda yok demişler öbür arayışında uyandım herşey için çok geçti..bana küfürler etti lanetler okudu.tehditler etti fotolarımızı evine göndrcem felan.sonra annemi aramış kızın erkeklerle kırıştırıyo demiş.ayrıldık..aradı yalvardı barışalım diye barışmadım..yıkıldı yıkıldı mahvoldu kıyamam =( bense mertle sevgili oldum ayrılık acısı çekiyorum bunu bile bile kabul etti mert hala sevgiliyiz..gel gelelim vicdan azabından ölüyorum mert olmasa da hayat devam ederdi diyorum.onu bu kadar nasıl üzdüm diyorum..o bi yerlerde mutsuz bu yüzden çok kötüyüm ama aslen mertle mutluyum
..mert beni onun gibi sevemez bunu da biliyorum =( kimse beni onun sevgisi gibi sevemez bunu adım gibi biliyorum..hemen hemen hergün ağlıyorum çünkü her yerde her şeyde onu hatırlatacak birşey var:
:)
belkide böyle olması hayırlıdır diyorum..şimdiki ilişkimden için kaderimde varmış diyorum sonrada diyorumki kendin ettin konuşmasaydın olmayacaktı diyorum.bi arkadaşım var mertle olan ilişkimi onaylamıyo(diğeri beni çok seviyo diye diğerinden ayrılmamı kesinlikle istemiyordu) hatta mavi gözlü diye yılan bakışlı demişti 
o da böyle düşünme çünkü biz görüyorduk onun seni ne kadar üzdüğünü dedi.böyle karışık bi durum işte
