Yine bir dertle geldim aslında çokta neyse.
Evliliğim bir türlü bir düzene oturmadı bir yılı doldurduk ama hala iç huzurum yok. En son olanı anlatıp içimi dökeceğim.
Haftasonu Cumartesi eşimin daha önce çalıştığı yerden bir arkadaşının düğünü vardı oraya gittik. Hem düğünü olan arkadaşı hem de yine aynı eski yerden çalıştığı bir arkadaşı daha vardı. Neyse gittik tanıştım ettim masanın birine geçtik ve bana dedi ki bak ben aşağı inerim kapıya çıkarım ara ara sigaraya çıkarım yani sen burda otur ben ara ara gelirim yanına dedi. Kimseyi tanımıyorum düğün kalabalık değildi ve üç saat boyunca tek başıma oturdum ara ara ben tepki gösterdikçe geldi yanıma en son artık herkes gitmeye başladı ben tekim çıktım aradım bunu geldi atıştık eve kavgalı döndük. Ertesi gün de bunun teyzesine gidecektik önceden konuşmuştuk. Sabah kalkınca hadi gitmiyor muyuz dedi ben de bu şekilde nasıl gidecez aramız bozuk suratımız asık dedim neyse biraz konuştuk ikna tamam gidelim deyip yola çıktık. Neredeyse üç saatlik yoldu yol boyunca can sıkıntısından tek kelime etmedi surat asık. Dedim orda da böyle yapacak mısın bilmiyorum deyip burun kıvırdı. Gideceğimiz yer bir yaylaydı farklı bir şehrin yaylası. Dedim böyle yapacaksan beni otogara bırak geri dönecem dedim tek kelime bile etmeden bıraktı ve ben döndüm iki saatlik yol. O kadar zoruma gittiki kendisi gitti tabi gece de iki buçukta döndü. Konuşmuyorum zorunlu haller dışında kırgınım. Kendisi her zamanki gibi hiç bişey yokmuş gibi davranıyor böyle bişey hiç yaşanmamış gibi.
Ben bu adama laf anlatamıyorum o yüzden sustum ama nereye kadar bilmiyorum. Bişey olduğu zaman üstünü örtüyor ben açıp konuşmazsam açmıyor normal hayatına devam ediyor ben içimi yiyorum tabi. Ben konuşmayınca da küstü pozisyonuna düşüyorum. Bıktım artık. Nasıl davranacağımı şaşırdım.
Evliliğim bir türlü bir düzene oturmadı bir yılı doldurduk ama hala iç huzurum yok. En son olanı anlatıp içimi dökeceğim.
Haftasonu Cumartesi eşimin daha önce çalıştığı yerden bir arkadaşının düğünü vardı oraya gittik. Hem düğünü olan arkadaşı hem de yine aynı eski yerden çalıştığı bir arkadaşı daha vardı. Neyse gittik tanıştım ettim masanın birine geçtik ve bana dedi ki bak ben aşağı inerim kapıya çıkarım ara ara sigaraya çıkarım yani sen burda otur ben ara ara gelirim yanına dedi. Kimseyi tanımıyorum düğün kalabalık değildi ve üç saat boyunca tek başıma oturdum ara ara ben tepki gösterdikçe geldi yanıma en son artık herkes gitmeye başladı ben tekim çıktım aradım bunu geldi atıştık eve kavgalı döndük. Ertesi gün de bunun teyzesine gidecektik önceden konuşmuştuk. Sabah kalkınca hadi gitmiyor muyuz dedi ben de bu şekilde nasıl gidecez aramız bozuk suratımız asık dedim neyse biraz konuştuk ikna tamam gidelim deyip yola çıktık. Neredeyse üç saatlik yoldu yol boyunca can sıkıntısından tek kelime etmedi surat asık. Dedim orda da böyle yapacak mısın bilmiyorum deyip burun kıvırdı. Gideceğimiz yer bir yaylaydı farklı bir şehrin yaylası. Dedim böyle yapacaksan beni otogara bırak geri dönecem dedim tek kelime bile etmeden bıraktı ve ben döndüm iki saatlik yol. O kadar zoruma gittiki kendisi gitti tabi gece de iki buçukta döndü. Konuşmuyorum zorunlu haller dışında kırgınım. Kendisi her zamanki gibi hiç bişey yokmuş gibi davranıyor böyle bişey hiç yaşanmamış gibi.
Ben bu adama laf anlatamıyorum o yüzden sustum ama nereye kadar bilmiyorum. Bişey olduğu zaman üstünü örtüyor ben açıp konuşmazsam açmıyor normal hayatına devam ediyor ben içimi yiyorum tabi. Ben konuşmayınca da küstü pozisyonuna düşüyorum. Bıktım artık. Nasıl davranacağımı şaşırdım.
Valla huylar değişmez ne desem yanlış olur şuan.
