Anne babayı kaybetmek zordur. Eş, çocuk bunlar ayrı ama anne babanın yeri ayrı. Annemler altı ay köyde, altı ay yaşadığım şehirde. Köye gittiklerinde ilk zamanlar kendim eksik hissediyorum, geldiklerinde her şey daha tamam. Her gün görüşmüyoruz ama bir canım sıkıldığında yanlarına gidebilmek nimet. Böyle bakınca duygularınız abartılı gelmedi.
Eşinizle neden aynı şehirde değilsiniz? Çocukla tek de kalınca biraz daha hüzünlenmişsiniz sanırım. Ölümde hayatin bir gercegi. Zaman zaman böyle hissedip hayatı devam ettireceksiniz. Kendinizi hüzün kadını diye etiketlemeyin ama hissettikleriniz normal.