- Konu Sahibi ilkbahar1982
- #1
merhaba bayanlar
küzenimin çok yakın bir arkadaşına sevdiğimi anlatan bir mektup yazdım.
bu arkadaşıyla o kadar yakınlar ki kardeş gibiler.küzenimin aileside onu sever.aileden biri gibi olmuştur.bir ara banada önerdiler.yalnız mahçubiyetten sesimi çıkarmadım.zaten tam olarak hoşlanmadığımı düşünüyordum.nasıl hoşlanayım tanımıyorum ve hislerimi bastırabiliyordum.bastıra bilsemde çıkılabilecek bir erkek diyordum.bunu hem davranış hemde görsel olarak düşünüyordum.bu dediğim yaklaşık 10 sene önceydi.hatta belki daha da fazla.bu geçen sürede bir ara küzenlerimle küstük falan.neyse o konu dışı.sonunda her şey tatlığa bağlandı.bu 10 senelik süreçte bunun adı geçtiğinde sanki yeni tanışmışız gibi kalbim güm güm atıyordu.sonra sevgilisi olduğunu duyuyordum ve üzülüyordum.sonrasına birden her şey normale dönüyordu.bu duygu iniş çıkışı 5-10 dakikalık bir sürede olan bir durum.bu duygu iniş çıkışını 3 kere falan yaşadım.hemde aralarında bir kaç yıl ara ile.ilkinde kaçırdık çocuğu.kısmet işte diye düşündüm.heyecanımıda hoşlanmışım onun merakı olarak düşündüm.diğer zamanlarda olunca.hislerimin olduğunu kabullendim diyelim.yalnız bastırmak zorundaydım.hep sevgilisi vardı.bu yüzden evet aşığım,ilgileniyorum diye kendime bile itiraf edemediğimi anladım.
hani dedim ya..duygu iniş çıkışı yaşıyorum diye.küzenim 2 sene önce kadar nişanlandı.davetliler arasında o da olacaktı.gene adı geçtiğinde heyecanlandım.gene sevgilisi vardı.yalnız bu sefer ona kız bakıyorlardı.hem bundan destek alarak hem de bendeki etkisini bilerek bu sefer kendimi kasmadım .kasmadım diyorum ;ama kastım genede.şimdi kız bakılınca dedim ki ciddi düşündüğü değildir.
nişanda onu takip ettiğimi fark ettim.eve gidince baya bir konuştuk.daha doğrusu o ve bütün ev halkı konuştu.ben köşeme çekildim onu izledim.en azından neyinden etkilendiğimi ölçmek adına.hatta gece eşyalarının olduğu oda da tek yattım.evet eşyalarını karıştırdım.sanırım ablarının dı 2 bayan fotosu vardı.ablası diyorum.çünkü esmerlerden hoşlanıyor.fotodakiler sarışındı.:-D
nişanda bir kıza teklifte gönderdi.kız kabul etmedi.kalbime iniyordu.nasıl üzüldüm anlatamam.birde büyük küzenime abla fotoğraf çekelim falan dediğinide duydum.birde bir şeye sinir oldum.kızın biri resmen benimki nereye giderse peşinden gitti.masasına bile gitti.gece çok konuşuldu ya.o kızdanda konu açıldı.o nasıl ki dedi.küzenim makyajsız güzel değil o kadar dedi de öyle olmadı. makyajsız görmese onlada konuşacaktı.
gece zaten iki konu konuşuldu neredeyse.bir nişan diğeri buna kız bulmak.böyle olunca artı hoşlanma duygum devam edince kendiliğinden saldım kendimi.yalnız genede kendimi korumaya almaya çalıştım.bir daha doğru düzgün tanımıyordum.sadece akrabalarım çok methediyordu ve bildiğim ve gördüğüm kadarıyla kibar bir çocuktu.ne kadar korumaya aldıysamda kendimi iş işten geçmişti tabii.gözlerimi alamıyordum.o derecede.
ertesi gün gidem diye tutturdu.bilet bulamadık şansıma.bende tanıma fırsattı buldum.gerçekten kibar ve gentilmen bir çocuk düzgün.annemlede anlaştılar.
aramızdaki diyaloglara örneklerde vereğim:çay ikramı yapılır ya.bitirdikçe çay koydum.meğersem koyuyorum diye içiyorlarmış.giderken görevli çay istiyor musunuz diye sorarsa istemiyorum ilkbahar diyeceğim diye espiri yaptı.giderkende sanki elimi biraz uzun tuttu gibime geldi.ertesi gün kendi çayını koymaya gitti.büyük küzenim sen koysaydın falan dedi.ben koyardım falan dedi.yok koydum dedi.memnun olmuş gibi.küzenimin nişanında 29uma girdim.amcam hiç 29 gösteriyor mu dedi.o da bence bu bayanlar için iyi bir durum dedi. bu da bir itifat şekli değil mi?yaptığım espiriye güldü.bizimkilerden öneri istiyordu.öneri ötesi değil miyim?neyse gitmemesini fırsat bilip bakıyorum ya ne yapıp ettiğine.annemle anlaştılar.annem bulmaca çözüyordu.beraber çözelim dedi.bunlar bir muhabbet bir muhabbet.
neyse uğurladık.yalnız genede kendimi tam salamadım.çünkü o günler benim için oldukça zor zamanlardı.elimi neye atsam çürüyordu.kendimi bile ifade etmekte zorlanıyordum.bir umut gözüyle bile bakıyor olabilirim diye düşündüm.aklımda kaldı diye düşündüm.çok yalnız ve sevgisiz kaldığımdan bu durumdayım diye düşündüm.sonunda elbette bütün bunların katkısı olduğunu biliyorum.yalnız bunlar olmasa da ona karşı duygum olacaktı.bu süre zarfında duygularımda iniş çıkışlar oldu.eski sevgilimide özledim.yalnız kötü ayrılmıştık ve evlendiğini duydumdan o duyguyla bir özlemdi.gerçek bir özlem değildi.en azından karşılaştırma yapınca.eski sevgilim canımı çok yakmıştı.onun etkisiymiş.zaten yaptıklarından sonra sevgim kalamadı ona çok kırıldım.Dengesiz bir durum atlattım yani.
küzenimin çok yakın bir arkadaşına sevdiğimi anlatan bir mektup yazdım.
bu arkadaşıyla o kadar yakınlar ki kardeş gibiler.küzenimin aileside onu sever.aileden biri gibi olmuştur.bir ara banada önerdiler.yalnız mahçubiyetten sesimi çıkarmadım.zaten tam olarak hoşlanmadığımı düşünüyordum.nasıl hoşlanayım tanımıyorum ve hislerimi bastırabiliyordum.bastıra bilsemde çıkılabilecek bir erkek diyordum.bunu hem davranış hemde görsel olarak düşünüyordum.bu dediğim yaklaşık 10 sene önceydi.hatta belki daha da fazla.bu geçen sürede bir ara küzenlerimle küstük falan.neyse o konu dışı.sonunda her şey tatlığa bağlandı.bu 10 senelik süreçte bunun adı geçtiğinde sanki yeni tanışmışız gibi kalbim güm güm atıyordu.sonra sevgilisi olduğunu duyuyordum ve üzülüyordum.sonrasına birden her şey normale dönüyordu.bu duygu iniş çıkışı 5-10 dakikalık bir sürede olan bir durum.bu duygu iniş çıkışını 3 kere falan yaşadım.hemde aralarında bir kaç yıl ara ile.ilkinde kaçırdık çocuğu.kısmet işte diye düşündüm.heyecanımıda hoşlanmışım onun merakı olarak düşündüm.diğer zamanlarda olunca.hislerimin olduğunu kabullendim diyelim.yalnız bastırmak zorundaydım.hep sevgilisi vardı.bu yüzden evet aşığım,ilgileniyorum diye kendime bile itiraf edemediğimi anladım.
hani dedim ya..duygu iniş çıkışı yaşıyorum diye.küzenim 2 sene önce kadar nişanlandı.davetliler arasında o da olacaktı.gene adı geçtiğinde heyecanlandım.gene sevgilisi vardı.yalnız bu sefer ona kız bakıyorlardı.hem bundan destek alarak hem de bendeki etkisini bilerek bu sefer kendimi kasmadım .kasmadım diyorum ;ama kastım genede.şimdi kız bakılınca dedim ki ciddi düşündüğü değildir.
nişanda onu takip ettiğimi fark ettim.eve gidince baya bir konuştuk.daha doğrusu o ve bütün ev halkı konuştu.ben köşeme çekildim onu izledim.en azından neyinden etkilendiğimi ölçmek adına.hatta gece eşyalarının olduğu oda da tek yattım.evet eşyalarını karıştırdım.sanırım ablarının dı 2 bayan fotosu vardı.ablası diyorum.çünkü esmerlerden hoşlanıyor.fotodakiler sarışındı.:-D
nişanda bir kıza teklifte gönderdi.kız kabul etmedi.kalbime iniyordu.nasıl üzüldüm anlatamam.birde büyük küzenime abla fotoğraf çekelim falan dediğinide duydum.birde bir şeye sinir oldum.kızın biri resmen benimki nereye giderse peşinden gitti.masasına bile gitti.gece çok konuşuldu ya.o kızdanda konu açıldı.o nasıl ki dedi.küzenim makyajsız güzel değil o kadar dedi de öyle olmadı. makyajsız görmese onlada konuşacaktı.
gece zaten iki konu konuşuldu neredeyse.bir nişan diğeri buna kız bulmak.böyle olunca artı hoşlanma duygum devam edince kendiliğinden saldım kendimi.yalnız genede kendimi korumaya almaya çalıştım.bir daha doğru düzgün tanımıyordum.sadece akrabalarım çok methediyordu ve bildiğim ve gördüğüm kadarıyla kibar bir çocuktu.ne kadar korumaya aldıysamda kendimi iş işten geçmişti tabii.gözlerimi alamıyordum.o derecede.
ertesi gün gidem diye tutturdu.bilet bulamadık şansıma.bende tanıma fırsattı buldum.gerçekten kibar ve gentilmen bir çocuk düzgün.annemlede anlaştılar.
aramızdaki diyaloglara örneklerde vereğim:çay ikramı yapılır ya.bitirdikçe çay koydum.meğersem koyuyorum diye içiyorlarmış.giderken görevli çay istiyor musunuz diye sorarsa istemiyorum ilkbahar diyeceğim diye espiri yaptı.giderkende sanki elimi biraz uzun tuttu gibime geldi.ertesi gün kendi çayını koymaya gitti.büyük küzenim sen koysaydın falan dedi.ben koyardım falan dedi.yok koydum dedi.memnun olmuş gibi.küzenimin nişanında 29uma girdim.amcam hiç 29 gösteriyor mu dedi.o da bence bu bayanlar için iyi bir durum dedi. bu da bir itifat şekli değil mi?yaptığım espiriye güldü.bizimkilerden öneri istiyordu.öneri ötesi değil miyim?neyse gitmemesini fırsat bilip bakıyorum ya ne yapıp ettiğine.annemle anlaştılar.annem bulmaca çözüyordu.beraber çözelim dedi.bunlar bir muhabbet bir muhabbet.
neyse uğurladık.yalnız genede kendimi tam salamadım.çünkü o günler benim için oldukça zor zamanlardı.elimi neye atsam çürüyordu.kendimi bile ifade etmekte zorlanıyordum.bir umut gözüyle bile bakıyor olabilirim diye düşündüm.aklımda kaldı diye düşündüm.çok yalnız ve sevgisiz kaldığımdan bu durumdayım diye düşündüm.sonunda elbette bütün bunların katkısı olduğunu biliyorum.yalnız bunlar olmasa da ona karşı duygum olacaktı.bu süre zarfında duygularımda iniş çıkışlar oldu.eski sevgilimide özledim.yalnız kötü ayrılmıştık ve evlendiğini duydumdan o duyguyla bir özlemdi.gerçek bir özlem değildi.en azından karşılaştırma yapınca.eski sevgilim canımı çok yakmıştı.onun etkisiymiş.zaten yaptıklarından sonra sevgim kalamadı ona çok kırıldım.Dengesiz bir durum atlattım yani.
Son düzenleme:
İyi birini haketmeniz gerek, kendinize değer verin. Her kızı hayal kırıklıklarıyla bırakan birinden ne koca olur ne de baba!!!
