Sonuncu Aşk Harbi...
Yenil sekte savaşmadık mı?
Her aşk bir kayıp verir
Ben sömürgene girdim
Sen ganimetin peşine
...Dilim sen
Dinim sen oldun da
Yenilen neden sendin?
Biz çok kırıcıydık üstelik
Bile bile esaretlik değil mi aşk
Dünyayı, bu yangından sonra
Küle bulaştırma sakta
Kavrulacaktır kelimelerimizden
Senin içindeki karanlığa
Şehrin bütün ışıkları direniyor
Davamız başka vesselam
Ben kalbinle sevişiyorum
Sen kollarımda savaşıyorsun
Senin bedeninde yok mu bir yer… Yalan söylemeyen
Her sıkıldığında gidemezsin…
Bilmelisin
Her döndüğünde beni göremezsin
Sen kimsin?
Neden sonra tanımadığımı fark ettirdin
Bir yabancıyı bu kadar çabuk benimseten şeyle
Benimsediklerimi bu kadar geç yabancılaştıran kim
Bu kaçak dövüşen…
Bu ıssızlıkta o kadar çoğalmışım ki
Kime dönsem beni görüyorum
Çok geç varmışım
Tek başıma çarpıştığımın farkına
Bronzlaşmak bana yakıştığından değil
Bu kadar çok yanmaya merakım
Ben sadece senden biraz daha insanım
Sen taş bir kalbe sahipken
Benim sahip olduğum tek taş… mezarım olacak
Sevgi dediğin bu debelenmeden evvel
Kalbini açıp görebilseydim eğer
Aşk için uğraşmaya değer
Fethedilecek bir yerin kalmamış meğer
hly u.