hiç yoktan sorun çıkaran insan..

Çok naz aşık usandırır... inan böyle yapmaya devam edersen onu kaybeceksin..
bende senin gibiydimm ne yapsam kabul eder asla beni bırakmayacagından adım gibi emindimm yokdan kavga çıkarırdım hep susardıı hep onun umursamaz tavırlar içindeydimm .. benim peşime kul köle olan adam bir anda bana yeter dedi son noktasında.. yeter sen böyleysen bitsinnn benii umursamayan benii başka kızlarla örnek gösteren başka kızların yanına git diyen kız beni seviyor olamaz dedi ve çekti gittiii.. aynen egerki oda son nottasına gelirse bırakır gider çünkü hayatta biz tek değilizz benim sevgilim peşine gelecek kız çok ona benden fazla derger gösterecek kız çokk.. gider bulur.. ama bulmamştı bana geri dönmüştüü

Biz sonradan Allahtan barıştık ama dönmeyebilirdideee artık kıskanmamı istiyo da arada yapıyom bişeylerr :))))

yaniii bu tavırkarına son ver kaybetmek istemiyorsan tabii
 
daha topiğe girmeden başlığı görür görmez aha ben diye daldım konuya.canım bende öyleyim sorma ya bitürlü yenemedim gitti şu huyumu.bakıyorum ilşki pürüzsüzmü gidio,sanki hemen batıyo bu bana.biyerlerden bişeyler bulup tartışma çıkarıyorum uzuyo uzuyo uzuyo ve sonunda üzülen yine o ve benden başkası olmuyo.sanki şeytan dürtüyo hadi kavga et diye.valla bende bu konuda kendime çok sözler verdim ama tutamadım.vay be benim gibi başka birileri daha varmış ya şaşırdımCADIARZU

aynen ben de. basligi gorur gormez "iste ben" diyip girdim konuya. Aynen ben de degisim icin cabaliyorum ama cabalar bosa gidiyor tabii. ve sadece en sevdigim insanlara boyle davraniyorum :KK43:
 
öncelikle sunu belırtmek ısterım kımsenın mesajını okumadan yazıyorum
sana sunu sölemek ıstıyorum sen kendı iç dünyanda huzuru yakalayamamışsın
ve erkek ark.bu yuzden kırıyorsun,sen bence kendını sewmıyorsun kendını sewmedğin
için cevrendekılerıde huzursuz edıyorsun kendın huzurlu değilki çünkü yaptığın şey kaprise giriyor ve burda neler okuyoruz böle şeyler dert değil sen kendınle sorunun
onun sunu yap bunu yap demesıyle olmaz hayatı sew pozitif ol güzel düşün her seyden once,geçici seyler yasadığın hepimiz geciyoruz böyle dönemlerden ama erkek sürekli
kapris çekmezz hele hele bizim erkeklerimiz çekmez bunuda kendıne kabullendır,dilerim herseyın huzurlu olur...
 
hepinize teşekkür ederim.. bazılarınız kendini değiştir, yoksa onu kaybedeceksin gibilerinden bişiler yazmış ama ben zaten bunun farkındayım.. yani bu durumdan ben de rahatsızım ama her seferinde tekrar ediyorum, benim gibi olan var mı üstesinden gelebilmişler mi diye açtım bu başlığı..
+kendini sevmeme meselesi de değil bu, aslında son derece narsist bi durum.. çünkü bana yapılsa dayanamycağım bişeyi başkasına yapıyorum.. =/ nys bi süre susmayı denycem sanırım..
 
Canım ilk zamanlar bende senin gibiydim ama 2 yıl olacak nerdeyse zamanla bu huyumdan vazgeçtim.Sevgilimle oturup konuştum kendisi çok sabırlıdır öyle olduğu zaman bana ne oldu diye sormuyo benim surat asmamda geçiyoo böyle böyle o kötü huyumdan vazgeçtim sevgilim sayesinde ama:asigim:
İnş. sende kurtulursun bu durumdana.s.
 
benim de sevgilim sayesinde cok buyumuyor bu olaylar. alisti artik o da ama biz konustuk, birlikte cozduk daha dogrusu kabullendik bu durumu. birbirinizi tamamlamaniz onemli, tanimaniz onemli. tabii bi de artik her sorun cikarisimda kendimi sorgular oldum, acaba hakli miyim diye. durduk yere yaptigim her kapristen sonra ,is isten geciyor belki ama, ozur diliyorum. boyle boyle idare ediyoruz. :)hem yas ilerledikce daha duruluyor insan gercekten. bi kac sene once hic cekilmiyordum, simdi yine idare ediyorum :KK66:
 
canım ben sevgilimle 4 yıldan fazladır beraberim. aynı senin gibi kaprislerime yok yere kavga cıkarmalarıma hep dayandı. ben durduk yere küstüm o hep barısmak için yalvardı. 1,5 sene bu böyle gitti. sandım ki hep böyle gidecek ama gitmedi tabiki. bir gün kaprislerime dayanamadıgını söyleyip ara vermek istedi ya değişirsin ya ayrılırız die resti cekti ve cok da haklıydı benşm ona yaptıklarımı o bana yapsa ben cekemezdim. biz bir süre ara verdik ve sonra barıstık.. ama o barısmamızdan sonra hic bir sey eskisi gibi olmadı. huylu huyundan vazgecmez ben tabi bir süre daha kaprislere devam ettim ama o bana yalvarmamaya basladı ve ben böyle böyle düzeldim.. sanırım baska türlü olmuyo.. o üstüne gelmesse kaybetme korkusu sarıyo ve kapris yapamaz hale geliosun.. şimdi 4 yılı gecti yine ara ara kaprislerim sürüo ama eskisi gibi değil. ve ben kapris yaptıgımda o hala yalvarmıo... işte böyle..
 
evt bende ayni senin durumundayim cnm :KK43:
cok kaprisli ve nazliyim inatciyim
ilk baslarda benim sevgilimde arayip yalvarip ozur diliodu yalan degil bu hosuma gidiodu
ama simdi 1.5 senedir birlikteyiz artik msj yollamio tartistigimiz zaman:KK43:
 
bu olgunlaşamamanın verdiği birsey bence yaşın kaç acaba...neden huzursuz olmak senin olmasını istediğin birsey olsun ki ya da tercihin.bence bu çocukça huylardan vazgeç--içimden şeytani bi ses zeytinyağı gibi üste çıkmamı söylese de bu sefer kendimi tuttum---bu ne demek ki şimdi .hem vazgeçmem lazım bu huydan diyorsun hem böyle bir cümle.egon fazla sanırım kibrinde..yazık
 
bu olgunlaşamamanın verdiği birsey bence yaşın kaç acaba...neden huzursuz olmak senin olmasını istediğin birsey olsun ki ya da tercihin.bence bu çocukça huylardan vazgeç--içimden şeytani bi ses zeytinyağı gibi üste çıkmamı söylese de bu sefer kendimi tuttum---bu ne demek ki şimdi .hem vazgeçmem lazım bu huydan diyorsun hem böyle bir cümle.egon fazla sanırım kibrinde..yazık

düzgün okumadan yorum yapmamanızı tercih ederdim. "bence bu huyundan vazgeç" bu topic için geçerli bi cevap olamaz çünkü ben zaten vazgeçmeye karar vermiş bi durumda açtım bu başlığı, nasıl bu huyu yenebilirim benim gibi olup da üstesinden gelebilen var mı görmek için..
"içimden şeytani bi ses zeytinyağı gibi üste çıkmamı söylese de bu sefer kendimi tuttum" bu işin şakasıydı içimde şeytan yok yani açıkça anlayasınız diye yazıyorum.
egom ve kibirim de fazladır evet.. ama ben bunu "yazık" denilecek bir durum olarak görmüyorum.. eğer bu huyum gerçekten bana, sevdiğim insana ve ilişkime zarar verecek kadar kötü olmasaydı vazgeçmeye de çalışmazdım, çünkü neticede o huy da beni oluştururan şeylerden biri.. kendimi böyle kabullenip severdim.. bu "yanlış" ya da "yazık" denilecek bi durum değildir, aksine bunun tersi yani insanın egosunun olmaması, kendini sevmemesi, hatalarıyla kusurlarıyla kendini kabullenememesi yanlıştır ve tüm mutsuzluklar asıl burdan kaynaklanır bana göre..
bu arada yaşım 20.. ama olgunlaşma meselesinin sadece yaşla alakalı olduğunu sanmıyorum.. düşünür amcalardan biri bu sözü boşuna söylememiş; "yaşlanarak değil, yaşayarak kemale erilir. zaman insanları değil, armutları olgunlaştırır.."
 
X